Skip to main content

Śrīmad-bhāgavatam 6.2.45

Texto

evaṁ sa viplāvita-sarva-dharmā
dāsyāḥ patiḥ patito garhya-karmaṇā
nipātyamāno niraye hata-vrataḥ
sadyo vimukto bhagavan-nāma gṛhṇan

Palabra por palabra

evam — de este modo; saḥ — él (Ajāmila); viplāvita-sarva-dharmāḥ — que abandonó todos los principios religiosos; dāsyāḥ patiḥ — el esposo de una prostituta; patitaḥ — caído; garhya-karmaṇā — por ocuparse en actividades abominables; nipātyamānaḥ — caer; niraye — a la vida infernal; hata-vrataḥ — que rompió todos sus votos; sadyaḥ — inmediatamente; vimuktaḥ — liberado; bhagavat-nāma — el santo nombre del Señor; gṛhṇan — cantar.

Traducción

Ajāmila era un brāhmaṇa, pero, debido a las malas compañías, abandonó por completo la cultura brahmínica y los principios religiosos. Había caído muy bajo, hasta el punto de robar, beber y realizar otros actos abominables. Incluso mantenía a una prostituta. Por todo ello, su destino era ser llevado al infierno por los mensajeros de Yamarāja; sin embargo, un simple reflejo del canto del santo nombre de Nārāyaṇa bastó para que fuese inmediatamente rescatado.