Skip to main content

Śrīmad-bhāgavatam 1.17.7

Texto

tvaṁ vā mṛṇāla-dhavalaḥ
pādair nyūnaḥ padā caran
vṛṣa-rūpeṇa kiṁ kaścid
devo naḥ parikhedayan

Palabra por palabra

tvam — tú; — o; mṛṇāla-dhavalaḥ — blanco como un loto; pādaiḥ — de tres patas; nyūnaḥ — estando tan despojado; padā — en una pata; caran — moviéndose; vṛṣa — toro; rūpeṇa — en la forma de; kim — si; kaścit — alguien; devaḥ — semidiós; naḥ — nosotros; parikhedayan — causando aflicción.

Traducción

Luego, él [Mahārāja Parīkṣit] le preguntó al toro: ¡Oh!, ¿quién eres tú? ¿Eres un toro tan blanco como el loto blanco o eres un semidiós? Has perdido tres de tus patas y te mueves solo con una. ¿Eres algún semidiós que nos está provocando aflicción en la forma de un toro?​​​​​​​

Significado

Al menos en la época de Mahārāja Parīkṣit, nadie podía imaginar las desdichadas condiciones futuras de la vaca y el toro. Así pues, Mahārāja Parīkṣit se asombró al ver esa horrible escena. Él preguntó si el toro no sería un semidiós que había adoptado esa desgraciada condición para señalar el futuro de la vaca y el toro.