Skip to main content

Text 15

Sloka 15

Texto

Verš

abibhrad aryamā daṇḍaṁ
yathāvad agha-kāriṣu
yāvad dadhāra śūdratvaṁ
śāpād varṣa-śataṁ yamaḥ
abibhrad aryamā daṇḍaṁ
yathāvad agha-kāriṣu
yāvad dadhāra śūdratvaṁ
śāpād varṣa-śataṁ yamaḥ

Palabra por palabra

Synonyma

abibhrat — administró; aryamā — Aryamā; daṇḍam — castigo; yathāvat — como correspondía; agha-kāriṣu — a personas que habían cometido pecados; yāvat — mientras; dadhāra — aceptó; śūdratvam — el cuerpo de un śūdra; śāpāt — como resultado de una maldición; varṣa-śatam — durante cien años; yamaḥ — Yamarāja.

abibhrat — řídil; aryamā — Aryamā; daṇḍam — trest; yathāvat — odpovídající; agha-kāriṣu — osobám, které hřešily; yāvat — dokud; dadhāra — přijal; śūdratvam — tělesná schránka śūdry; śāpāt — na základě kletby; varṣa-śatam — na sto let; yamaḥ — Yamarāja.

Traducción

Překlad

Mientras Vidura hacía el papel de un śūdra por la maldición de Maṇḍūka Muni, Aryamā desempeñaba el cargo de Yamarāja para castigar a aquellos que habían realizado actos pecaminosos.

Dokud Vidura, který byl prokletý Maṇḍūkou Munim, hrál roli śūdry, na místě Yamarāje vládl Aryamā a trestal ty, kteří se dopouštěli hříšných činností.

Significado

Význam

Vidura, que había nacido en el vientre de una mujer śūdra, incluso tenía prohibido participar de la herencia real como sus hermanos Dhṛtarāṣṭra y Pāṇḍu. Entonces, ¿cómo podía ocupar la posición de predicador para instruir a reyes y kṣatriyas tan cultos como Dhṛtarāṣṭra y Mahārāja Yudhiṣṭhira? La primera respuesta es que, pese a que se acepta que era un śūdra de nacimiento, como había renunciado al mundo para recibir la iluminación espiritual mediante la autoridad de Ṛṣi Maitreya, y como este lo había educado a fondo en lo referente al conocimiento trascendental, era muy competente para ocupar el puesto de ācārya, o preceptor espiritual. De acuerdo con Śrī Caitanya Mahāprabhu, cualquiera que esté versado en el conocimiento trascendental, o la ciencia de Dios, ya sea un brāhmaṇa o un śūdra, un casado o un sannyāsī, es digno de convertirse en maestro espiritual. Incluso en los códigos morales ordinarios (sostenidos por Cāṇakya Paṇḍita, el gran político y moralista), se indica que no hay nada de malo en recibir lecciones impartidas por una persona que, por nacimiento, pudiera ser menos que un śūdra. Esa es una parte de la respuesta. La otra parte es que Vidura no era de hecho un śūdra. Él tenía que hacer el papel de un supuesto śūdra durante cien años, por una maldición de Maṇḍūka Muni. Él era la encarnación de Yamarāja, uno de los doce mahājanas, encontrándose al nivel de personalidades tan excelsas como Brahmā, Nārada, Śiva, Kapila, Bhīṣma, Prahlāda, etc. En su carácter de mahājana, Yamarāja tiene el deber de predicarle a la gente del mundo el culto de la devoción, tal como lo hacen Nārada, Brahmā y otros mahājanas. Pero Yamarāja siempre está ocupado en su reino infernal, castigando a los ejecutores de actos pecaminosos. Yamarāja es asignado por el Señor a un planeta determinado que queda a unos cientos de miles de kilómetros del planeta Tierra, y, después de que las almas corruptas mueren, las lleva allá y las condena en función de sus respectivas actividades pecaminosas. Así pues, Yamarāja tiene muy poco tiempo para ausentarse de su muy responsable cargo de castigar a los malhechores. Hay más malhechores que hombres rectos. Por consiguiente, Yamarāja tiene que hacer más trabajo que otros semidioses, que también son agentes autorizados del Señor Supremo. Pero él quería predicar las glorias del Señor, y, en consecuencia y por la voluntad del Señor, Maṇḍūka Muni lo maldijo, para que tuviera que venir al mundo en la encarnación de Vidura y tuviera que trabajar muy duro como un gran devoto. Esa clase de devoto no es ni śūdra ni brāhmaṇa. Él es trascendental a esas divisiones de la sociedad mundana, de la misma manera en que la Personalidad de Dios asume Su encarnación de cerdo, pero no es ni un cerdo ni un Brahmā. Él está por encima de todas las criaturas mundanas. A veces, para rescatar a las almas condicionadas, el Señor y Sus diferentes devotos autorizados tienen que hacer el papel de muchas criaturas inferiores; pero tanto el Señor como Sus devotos puros están siempre en la posición trascendental. Cuando Yamarāja se encarnó, pues, como Vidura, su cargo lo desempeñó Aryamā, uno de los muchos hijos de Kaśyapa y Aditi. Los Ādityas son hijos de Aditi, y hay doce de ellos. Aryamā es uno de los doce Ādityas y, por ende, le fue muy posible ocuparse del puesto de Yamarāja durante los cien años de la ausencia de este en la forma de Vidura. La conclusión es que Vidura nunca fue un śūdra, sino que, por el contrario, era más eminente que el tipo más puro de brāhmaṇa.

Vidura, který se narodil z lůna śūdrāṇī, neměl ani ten nejmenší podíl na královském dědictví svých bratrů Dhṛtarāṣṭry a Pāṇḍua. Jak se tedy mohl stát kazatelem, který poučoval tak vzdělané krále a kṣatriye, jako byl Dhṛtarāṣṭra a Mahārāja Yudhiṣṭhira? První odpověď je, že i když byl śūdra podle narození, zřekl se světa v zájmu duchovního osvícení od autority Ṛṣiho Maitreyi, který ho důkladně poučil o transcendentálním poznání, a Vidura byl proto plně způsobilý zaujímat postavení ācāryi neboli duchovního učitele. Podle Śrī Caitanyi Mahāprabhua se duchovním mistrem může stát každý, kdo ovládá transcendentální poznání, vědu o Bohu, nehledě na to, zda je brāhmaṇou či śūdrou, hospodářem (gṛhasthou) či sannyāsīnem. I podle obyčejného mravního zákoníku (kterého se zastává veliký politik a moralista Cāṇakya Paṇḍita) není nic špatného na tom, když se učíme od člověka, který svým narozením stojí níže nežli śūdra. To je jedna část odpovědi. Další částí je, že Vidura ve skutečnosti nebyl žádný śūdra. Sto let musel hrát roli takzvaného śūdry na základě kletby Maṇḍuky Muniho. Byl však inkarnací Yamarāje, jednoho z dvanácti mahājanů na stejné úrovni s tak vznešenými osobnostmi, jako je Brahmā, Nārada, Śiva, Kapila, Bhīṣma, Prahlāda a další. Jako mahājana má Yamarāja za povinnost kázat lidem na celém světě kult oddanosti, což dělá i Nārada, Brahmā a ostatní mahājanové. Yamarāja je však vždy plně zaměstnán ve svém podsvětním království trestáním konatelů hříšných činů. Yamarājovi Pán přidělil určitou planetu, která se nalézá několik stovek tisíc kilometrů od planety Země, aby tam po smrti odváděl zkažené duše a spravedlivě posoudil jejich vinu podle hříšných činností, kterých se dopouštěly. Yamarāja má tedy velice málo času na to, aby se vzdálil ze svého zodpovědného úřadu, kde trestá provinilce. Lidí zkažených je víc než spravedlivých. Yamarāja má proto víc práce než ostatní polobozi, kteří jsou rovněž autorizovanými prostředníky Svrchovaného Pána. Chtěl však kázat o slávě Pána, a Pánovou vůlí byl proklet Maṇḍukou Munim, aby přišel na svět v inkarnaci Vidury a těžce pracoval jako velký oddaný. Takový oddaný není śūdra ani brāhmaṇa. Je vůči tomuto rozdělení pozemské společnosti transcendentální, jako když Osobnost Božství sestupuje v podobě prasete, ale není ani prasetem, ani Brahmou. Je nad všemi pozemskými tvory. Pán a Jeho různí autorizovaní oddaní někdy musí hrát role mnoha nižších tvorů, aby přivolali zpátky podmíněné duše, ale Pán i Jeho čistí oddaní jsou vždy v transcendentálním postavení. Když se Yamarāja zrodil jako Vidura, jeho místo zastával Aryamā, jeden z mnoha synů Kaśyapy a Aditi. Synové Aditi jsou Ādityové a je jich dvanáct. Aryamā je jedním z nich a jako takový měl schopnosti převzít úřad Yamarāje po dobu jeho stoleté nepřítomnosti v podobě Vidury. Závěr je ten, že Vidura nebyl nikdy śūdra, ale byl větší nežli ten nejčistší brāhmaṇa.