TEXT 1

TEKST 1

Texto

Tekst

arjuna uvāca
ye śāstra-vidhim utsṛjya
yajante śraddhayānvitāḥ
teṣāṁ niṣṭhā tu kā kṛṣṇa
sattvam āho rajas tamaḥ

Palabra por palabra

Synonyms

arjunaḥ uvāca — Arjuna dijo; ye — aquellos que; śāstra-vidhim — las regulaciones de las Escrituras; utsṛjya — renunciando; yajante — adoran; śraddhayā — plena fe; anvitāḥ — poseído de; teṣām — de ellos; niṣṭhā — la fe; tu — pero; kā — qué; kṛṣṇa — ¡oh, Kṛṣṇa!; sattvam — en la bondad; āho — o si no; rajaḥ — en la pasión; tamaḥ — en la ignorancia.

arjunaḥ uvāca – Arjuna rzekł; ye – ci, którzy; śāstra-vidhim – zalecenia pism świętych; utsṛjya – odrzucając; yajante – czczą; śraddhayā – pełna wiara; anvitāḥ – posiadana przez; teṣām – nich; niṣṭhā – wiara; tu – ale; kā – co; kṛṣṇa – O Kṛṣṇo; sattvam – w dobroci; āho – albo; rajaḥ – w pasji; tamaḥ – w ignorancji.

Traducción

Translation

Arjuna preguntó: ¡Oh, Kṛṣṇa!, ¿cuál es la situación de aquellos que no siguen los principios de las Escrituras, sino que adoran según lo que les dicta su propia imaginación? ¿Están ellos en el plano de la bondad, de la pasión o de la ignorancia?

Arjuna rzekł: O Kṛṣṇo, jaka jest pozycja tego, kto nie przestrzega zasad pism świętych, ale posiada wiarę odpowiadającą jego wyobrażeniom? Czy jest on w dobroci, pasji czy ignorancji?

Significado

Purport

En el cuarto capítulo, verso treinta y nueve, se dice que una persona que es fiel a un determinado tipo de adoración, paulatinamente se va elevando hacia la etapa del conocimiento, y llega a la etapa más elevada y perfecta de la paz y la prosperidad. En el decimosexto capítulo se concluye que, a aquel que no sigue los principios que se establecen en las Escrituras se lo conoce como asura, demonio, y a aquel que sigue fielmente las disposiciones de las Escrituras se lo llama deva, o semidiós. Ahora bien, si uno sigue con fe ciertas reglas que no se mencionan en las disposiciones de las Escrituras, ¿cuál es su posición? Esta duda de Arjuna va a ser aclarada por Kṛṣṇa. Aquellos que crean algún tipo de Dios seleccionando como tal a un ser humano y poniendo su fe en él, ¿están adorando en el plano de la bondad, de la pasión o de la ignorancia? ¿Llegan esas personas a la etapa perfecta de la vida? ¿Es posible que ellas se sitúen en el plano del verdadero conocimiento y se eleven hasta la etapa más elevada y perfecta de todas? Aquellos que no siguen las reglas y regulaciones de las Escrituras, pero que tienen fe en algo y adoran a dioses, semidioses y hombres, ¿tienen éxito en su esfuerzo? Arjuna le está haciendo esas preguntas a Kṛṣṇa.

ZNACZENIE:

W Czwartym Rozdziale, trzydziestym dziewiątym wersecie, jest powiedziane, że osoba zaangażowana w jakiś określony typ kultu stopniowo wznosi się do poziomu wiedzy i osiąga najwyższy stan doskonałego spokoju i pomyślności. Według Rozdziału Szesnastego, osoby nieprzestrzegające zaleceń pism świętych są asurami, czyli demonami. Kto natomiast ściśle stosuje się do nich, ten nazywany jest deva, półbogiem. Jaka jest wobec tego pozycja osoby, która wiernie przestrzega pewnych nakazów, o których nie ma mowy w pismach świętych? Kṛṣṇa ma teraz wyjaśnić tę wątpliwość Arjuny. Ci, którzy stwarzają sobie pewien typ Boga, wybierając jakąś istotę ludzką i pokładając w niej wiarę, znajdują się pod wpływem dobroci, pasji czy ignorancji? Czy takie osoby osiągają stan życiowej doskonałości? Czy wysiłek tych, którzy nie stosują się do zasad pism świętych, ale wierzą w coś, wielbią bożków, półbogów i ludzi, kończy się sukcesem? Arjuna pyta o to wszystko Kṛṣṇę.