Skip to main content

Text 21

Text 21

Devanagari

Devanagari

पण्डिता बहवो राजन्बहुज्ञा: संशयच्छिद: ।
सदसस्पतयोऽप्येके असन्तोषात्पतन्त्यध: ॥ २१ ॥

Text

Texto

paṇḍitā bahavo rājan
bahu-jñāḥ saṁśaya-cchidaḥ
sadasas patayo ’py eke
asantoṣāt patanty adhaḥ
paṇḍitā bahavo rājan
bahu-jñāḥ saṁśaya-cchidaḥ
sadasas patayo ’py eke
asantoṣāt patanty adhaḥ

Synonyms

Palabra por palabra

paṇḍitāḥ — very learned scholars; bahavaḥ — many; rājan — O King (Yudhiṣṭhira); bahu-jñāḥ — persons with varied experience; saṁśaya-cchidaḥ — expert in legal advice; sadasaḥ patayaḥ — persons eligible to become presidents of learned assemblies; api — even; eke — by one disqualification; asantoṣāt — simply by dissatisfaction or greed; patanti — fall down; adhaḥ — into hellish conditions of life.

paṇḍitāḥ — sabios muy eruditos; bahavaḥ — muchos; rājan — ¡oh, rey (Yudhiṣṭhira)!; bahu-jñāḥ — personas de diversa experiencia; saṁśaya-cchidaḥ — expertos asesores jurídicos; sadasaḥ patayaḥ — personas capacitadas para presidir asambleas de intelectuales; api — incluso; eke — por una mala cualidad; asantoṣāt — simplemente por insatisfacción o codicia; patanti — caen; adhaḥ — a condiciones de vida infernal.

Translation

Traducción

O King Yudhiṣṭhira, many persons with varied experience, many legal advisers, many learned scholars and many persons eligible to become presidents of learned assemblies fall down into hellish life because of not being satisfied with their positions.

¡Oh, rey Yudhiṣṭhira!, muchas y de muy variada experiencia han sido las personas que han caído en la vida infernal por no estar satisfechas con sus respectivas posiciones, desde asesores legales a sabios eruditos y personas dignas de presidir asambleas de intelectuales.

Purport

Significado

For spiritual advancement, one should be materially satisfied, for if one is not materially satisfied, his greed for material development will result in the frustration of his spiritual advancement. There are two things that nullify all good qualities. One is poverty. Daridra-doṣo guṇa-rāśi-nāśī. If one is poverty-stricken, all his good qualities become null and void. Similarly, if one becomes too greedy, his good qualifications are lost. Therefore the adjustment is that one should not be poverty-stricken, but one must try to be fully satisfied with the bare necessities of life and not be greedy. For a devotee to be satisfied with the bare necessities is therefore the best advice for spiritual advancement. Learned authorities in devotional life consequently advise that one not endeavor to increase the number of temples and maṭhas. Such activities can be undertaken only by devotees experienced in propagating the Kṛṣṇa consciousness movement. All the ācāryas in South India, especially Śrī Rāmānujācārya, constructed many big temples, and in North India all the Gosvāmīs of Vṛndāvana constructed large temples. Śrīla Bhaktisiddhānta Sarasvatī Ṭhākura also constructed large centers, known as Gauḍīya Maṭhas. Therefore temple construction is not bad, provided proper care is taken for the propagation of Kṛṣṇa consciousness. Even if such endeavors are considered greedy, the greed is to satisfy Kṛṣṇa, and therefore these are spiritual activities.

Para avanzar espiritualmente, es necesario estar materialmente satisfecho, pues, sin esa satisfacción, la codicia de progresos materiales acabará por malograr el avance espiritual. Hay dos cosas que anulan el valor de las buenas cualidades. La primera es la pobreza: daridra-doṣo guṇa-rāśi-nāśī: Cuando una persona está en la miseria, todas sus buenas cualidades carecen por completo de valor y de sentido. Del mismo modo, las buenas cualidades también se pierden si hay demasiada codicia. Por lo tanto, el término medio estaría en no vivir en la miseria, pero, al mismo tiempo, tratar de permanecer satisfechos con lo imprescindible para vivir, sin ser codiciosos. El mejor consejo para el avance espiritual del devoto es que trate de permanecer satisfecho con lo estrictamente necesario. En consecuencia, las autoridades eruditas en el servicio devocional nos aconsejan que no tratemos de aumentar el número de templos y de maṭhas. Esas actividades deben dejarse exclusivamente en manos de devotos con experiencia en la propagación del movimiento para la conciencia de Kṛṣṇa. Todos los ācāryas del sur de la India, y especialmente Śrī Rāmānujācārya, construyeron muchos grandes templos; en el norte de la India, también los Gosvāmīs de Vṛndāvana construyeron grandes templos, y Śrīla Bhaktisiddhānta Sarasvatī Ṭhākura, por su parte, también construyó grandes centros, lasgauḍīya-maṭhas. Por lo tanto, construir templos no es malo, siempre y cuando se vele debidamente por la propagación del movimiento para la conciencia de Kṛṣṇa. Esos esfuerzos pueden considerarse fruto de la codicia, pero esa codicia es para satisfacer a Kṛṣṇa, de modo que se trata de actividades espirituales.