Skip to main content

Text 21

VERSO 21

Devanagari

Devanagari

पण्डिता बहवो राजन्बहुज्ञा: संशयच्छिद: ।
सदसस्पतयोऽप्येके असन्तोषात्पतन्त्यध: ॥ २१ ॥

Text

Texto

paṇḍitā bahavo rājan
bahu-jñāḥ saṁśaya-cchidaḥ
sadasas patayo ’py eke
asantoṣāt patanty adhaḥ
paṇḍitā bahavo rājan
bahu-jñāḥ saṁśaya-cchidaḥ
sadasas patayo ’py eke
asantoṣāt patanty adhaḥ

Synonyms

Sinônimos

paṇḍitāḥ — very learned scholars; bahavaḥ — many; rājan — O King (Yudhiṣṭhira); bahu-jñāḥ — persons with varied experience; saṁśaya-cchidaḥ — expert in legal advice; sadasaḥ patayaḥ — persons eligible to become presidents of learned assemblies; api — even; eke — by one disqualification; asantoṣāt — simply by dissatisfaction or greed; patanti — fall down; adhaḥ — into hellish conditions of life.

paṇḍitāḥ — intelectuais muito eruditos; bahavaḥ — muitos; rājan — ó rei (Yudhiṣṭhira); bahu-jñāḥ — pessoas com diversas experiências; saṁśaya-cchidaḥ — peritas em ministrar conselhos legais; sadasaḥ patayaḥ — pessoas aptas a se tornarem presidentes de assembleias eruditas; api — mesmo; eke — por uma desqualificação; asantoṣāt — devido à simples insatisfação ou cobiça; patanti — caem; adhaḥ — nas condições de vida infernal.

Translation

Tradução

O King Yudhiṣṭhira, many persons with varied experience, many legal advisers, many learned scholars and many persons eligible to become presidents of learned assemblies fall down into hellish life because of not being satisfied with their positions.

Ó rei Yudhiṣṭhira, muitas pessoas com diversas experiências, muitos conselheiros legais, muitos intelectuais eruditos e muitas pessoas aptas a se tornarem presidentes de assembleias cultas caem na vida infernal porque não se satisfazem com as suas posições.

Purport

Comentário

For spiritual advancement, one should be materially satisfied, for if one is not materially satisfied, his greed for material development will result in the frustration of his spiritual advancement. There are two things that nullify all good qualities. One is poverty. Daridra-doṣo guṇa-rāśi-nāśī. If one is poverty-stricken, all his good qualities become null and void. Similarly, if one becomes too greedy, his good qualifications are lost. Therefore the adjustment is that one should not be poverty-stricken, but one must try to be fully satisfied with the bare necessities of life and not be greedy. For a devotee to be satisfied with the bare necessities is therefore the best advice for spiritual advancement. Learned authorities in devotional life consequently advise that one not endeavor to increase the number of temples and maṭhas. Such activities can be undertaken only by devotees experienced in propagating the Kṛṣṇa consciousness movement. All the ācāryas in South India, especially Śrī Rāmānujācārya, constructed many big temples, and in North India all the Gosvāmīs of Vṛndāvana constructed large temples. Śrīla Bhaktisiddhānta Sarasvatī Ṭhākura also constructed large centers, known as Gauḍīya Maṭhas. Therefore temple construction is not bad, provided proper care is taken for the propagation of Kṛṣṇa consciousness. Even if such endeavors are considered greedy, the greed is to satisfy Kṛṣṇa, and therefore these are spiritual activities.

SIGNIFICADOPara realizar avanço espiritual, a pessoa deve estar materialmente satisfeita, pois, se ela não estiver materialmente satisfeita, sua cobiça por desenvolvimento material redundará na frustração do seu avanço espiritual. Existem dois senões que anulam todas as boas qualidades. Um deles é a pobreza. Daridra-doṣo guṇa-rāśi-nāśī. Se alguém é muito pobre, todas as suas boas qualidades se perdem e se anulam. Igualmente, se uma pessoa se torna muito cobiçosa, suas boas qualificações se esvaem. Portanto, o ponto de equilíbrio é que a pessoa não deve ser muito pobre, mas deve tentar satisfazer-se plenamente com as necessidades básicas da vida e não ser cobiçosa. Para o devoto, ficar inteiramente satisfeito com as necessidades básicas da vida é, portanto, o melhor conselho que ele pode seguir para o seu avanço espiritual. As autoridades eruditas na vida devocional, consequentemente, aconselham que ninguém procure esforçar-se por aumentar o número de templos e maṭhas. Essas atividades só podem ser realizadas por devotos experientes em propagar o movimento da consciência de Kṛṣṇa. Todos os ācāryas no sul da Índia, em especial Śrī Rāmānujācārya, construíram muitos templos grandes, e, no norte da Índia, todos os Gosvāmīs de Vṛndāvana construíram templos enormes. Śrīla Bhaktisiddhānta Sarasvatī Ṭhākura também construiu grandes centros, conhecidos como Gauḍīya Maṭhas. Portanto, a construção de templos não é censurável, desde que se tenha o devido cuidado de propagar a consciência de Kṛṣṇa. Mesmo que esses empreendimentos sejam considerados cobiçosos, a cobiça é para satisfazer Kṛṣṇa, de modo que essas atividades são espirituais.