Skip to main content
Library » Bhagavad-gītā, kakršna je » DRUGO POGLAVJE

VERZ 10

VERSO 10

Besedilo

Texto

tam uvāca hṛṣīkeśaḥ
prahasann iva bhārata
senayor ubhayor madhye
viṣīdantam idaṁ vacaḥ
tam uvāca hṛṣīkeśaḥ
prahasann iva bhārata
senayor ubhayor madhye
viṣīdantam idaṁ vacaḥ

Synonyms

Sinônimos

tam – njemu; uvāca – je rekel; hṛṣīkeśaḥ – gospodar čutov, Kṛṣṇa; prahasan – smehljaje; iva – tako; bhārata – o Dhṛtarāṣṭra, Bharatov potomec; senayoḥ – vojskama; ubhayoḥ – obeh strani; madhye – med; viṣīdantam – potrtemu; idam – naslednje; vacaḥ – besede.

tam — a ele; uvāca — disse; hṛṣīkeśaḥ — o senhor dos sentidos, Kṛṣṇa; prahasan — sorrindo; iva — assim; bhārata — ó Dhṛtarāṣṭra, descendente de Bharata; senayoḥ — dos exércitos; ubhayoḥ — de ambos os grupos; madhye — entre; viṣīdantam — ao que se lamentava; idam — as seguintes; vacaḥ — palavras.

Translation

Tradução

O Bharatov potomec, tedaj je Kṛṣṇa sredi obeh vojska potrtemu Arjuni dejal sledeče.

Ó descendente de Bharata, naquele momento, Kṛṣṇa, no meio dos dois exércitos, sorriu e disse as seguintes palavras ao desconsolado Arjuna.

Purport

Comentário

To je bil pogovor zaupnih prijateljev, Hṛṣīkeśe in Guḍākeśe. Kot prijatelja sta bila na isti ravni, toda eden od njiju je prostovoljno postal učenec drugega. Kṛṣṇa se je smehljal, ker se je prijatelj odločil, da postane Njegov učenec. Gospod je gospodar vseh živih bitij in jim je zato zmeraj nadrejen, kljub temu pa privoli, da postane prijatelj, sin ali ljubimec bhakte, ki si Ga želi v taki vlogi. Ko Ga je Arjuna sprejel za učitelja, je takoj prevzel to vlogo in se pogovarjal z njim kot učitelj – z vso potrebno resnostjo. Učitelj in učenec sta se pogovarjala javno, sredi obeh vojska, tako da so imeli vsi na bojišču korist. Pogovor v Bhagavad-gīti torej ni namenjen samo določenemu človeku, družbi ali skupnosti, temveč vsem, zato mu lahko z enako pravico prisluhnejo prijatelji in sovražniki.

O diálogo transcorria entre amigos íntimos, a saber, o Hṛṣīkeśa e o Guḍākeśa. Como amigos, ambos estavam no mesmo nível, mas um deles voluntariamente tornou-se aluno do outro. Kṛṣṇa sorria porque um amigo escolhera tornar-se discípulo. Como Senhor de tudo, Ele está sempre na posição superior como o mestre de todos, e no entanto o Senhor concorda em ser amigo, filho ou amante do devoto que quer vê-lO desempenhar esse papel. Mas quando foi aceito como mestre, Ele imediatamente assumiu o papel e falou com o discípulo como o mestre — com gravidade, como era preciso. Parece que o diálogo entre o mestre e o discípulo foi travado abertamente diante de ambos os exércitos de modo que todos fossem beneficiados. Logo, as conversas contidas no Bhagavad-gītā não são para qualquer pessoa, sociedade ou comunidade em particular, mas são para todos, e amigos ou inimigos têm o mesmo direito de ouvi-las.