Skip to main content

VERŠ 15

TEKST 15

Verš

Tekst

anudvega-karaṁ vākyaṁ
satyaṁ priya-hitaṁ ca yat
svādhyāyābhyasanaṁ caiva
vāṅ-mayaṁ tapa ucyate
anudvega-karaṁ vākyaṁ
satyaṁ priya-hitaṁ ca yat
svādhyāyābhyasanaṁ caiva
vāṅ-mayaṁ tapa ucyate

Synonyma

Synonyms

anudvega-karam — neznepokojený; vākyam — slová; satyam — pravdivé; priya — milé; hitam — osožné; ca — tiež; yat — ktoré; svādhyāya — štúdium Ved; abhyasanam — pravidelné; ca — tiež; eva — zaiste; vāk-mayam — hlasu; tapaḥ — sebakázeň; ucyate — nazýva sa.

anudvega-karam – nie niepokojąc; vākyam – słowa; satyam – prawdomówny; priya – drogi; hitam – korzystny; ca – również; yat – który; svādhyāya – studiowania Ved; abhyasanam – praktyka; ca – również; eva – na pewno; vāk-mayam – głosu; tapaḥ – wyrzeczenie; ucyate – mówi się, że jest.

Překlad

Translation

Hovoriť slová, ktoré sú pravdivé, blahodárne, osožné a neznepokojujú ostatných, ako aj pravidelné prednášanie vedskych písiem sa nazýva odriekanie reči.

Prostota mowy polega na prawdomówności i używaniu słów, które są przyjemne i korzystne, i które nie są przyczyną niepokoju dla innych. Należy również regularnie recytować Vedy.

Význam

Purport

Mali by sme hovoriť tak, aby sme nerozrušovali myseľ druhých. Pochopiteľne, učiteľ môže povedať pravdu svojím žiakom, ale nemal by hovoriť k ostatným, ktorý nie sú jeho žiakmi, ak by ich tým mal rozrušiť v mysli. To sa nazýva ukáznenosť reči. Okrem toho človek nemá hovoriť hlúposti. Ak hovorí o duchovných záležitostiach, jeho slova musia byť podložená písmami. Aby podložil to, o čom hovorí mal by vzápätí citovať autoritatívne písma. Zároveň by mal hovoriť tak, aby bolo veľmi príjemné načúvať jeho slovám. Takými diskusiami môže najviac prispieť k povzneseniu a prospechu ľudskej spoločnosti. Existuje nevyčerpateľná zásoba vedskej literatúry, ktorú by sme mali študovať. To sa nazýva ukáznenosť reči.

ZNACZENIE:
 
Należy przemawiać w taki sposób, aby nie niepokoić umysłów innych. Oczywiście, kiedy mówi nauczyciel, może on mówić prawdę dla pouczenia swoich studentów, ale taki nauczyciel nie powinien przemawiać do innych, nie będących jego uczniami, jeśli to mogłoby podniecić ich umysły. Są to wyrzeczenia dotyczące mowy. Oprócz tego nie należy mówić o głupstwach. Jeśli przemawia się w środowisku duchowym, to swoje wypowiedzi należy opierać na pismach świętych. Należy jednocześnie cytować ustępy z pism autorytatywnych na potwierdzenie tego co się mówi. Takie rozmowy powinny być też bardzo przyjemne dla ucha. Z takich dyskusji można wyciągnąć największe korzyści i podnieść społeczeństwo ludzkie na wyższy poziom. Literatura wedyjska jest nieograniczona i należy ją studiować. To nazywa się wyrzeczeniem, jeśli chodzi o mowę.