VERSO 8
ТЕКСТ 8
Texto
Текст
sa rāja-rājena varāya codito
dhruvo mahā-bhāgavato mahā-matiḥ
harau sa vavre ’calitāṁ smṛtiṁ yayā
taraty ayatnena duratyayaṁ tamaḥ
са ра̄джа-ра̄джена вара̄я чодито
дхруво маха̄-бха̄гавато маха̄-матих̣
харау са вавре 'чалита̄м̇ смр̣тим̇ яя̄
таратй аятнена дуратяям̇ тамах̣
Sinônimos
Дума по дума
maitreyaḥ uvāca — o grande sábio Maitreya disse; saḥ — ele; rāja-rājena — pelo rei dos reis (Kuvera); varāya — para uma bênção; coditaḥ — sendo solicitado; dhruvaḥ — Dhruva Mahārāja; mahā-bhāgavataḥ — um devoto puro de primeira classe; mahā-matiḥ — inteligentíssimo ou pensativo; harau — à Suprema Personalidade de Deus; saḥ — ele; vavre — pediu; acalitām — inabalável; smṛtim — lembrança; yayā — com o que; tarati — atravesse; ayatnena — sem dificuldade; duratyayam — insuperável; tamaḥ — necedade.
маитреях̣ ува̄ча – Маитрея каза; сах̣ – той; ра̄джа-ра̄джена – от царя на царете (Кувера); вара̄я – за благословия; чодитах̣ – помолен; дхрувах̣ – Дхрува Маха̄ра̄джа; маха̄-бха̄гаватах̣ – съвършен чист предан; маха̄-матих̣ – изключително интелигентен и мъдър; харау – за Върховната Божествена Личност; сах̣ – той; вавре – поиска; ачалита̄м – непоколебима; смр̣тим – памет; яя̄ – с която; тарати – преодолява; аятнена – лесно; дуратяям – непреодолимото; тамах̣ – невежество.
Tradução
Превод
O grande sábio Maitreya continuou: Meu querido Vidura, ao ser assim solicitado a aceitar uma bênção de Kuvera, o Yakṣarāja [rei dos Yakṣas], Dhruva Mahārāja, aquele elevadíssimo devoto puro, que era um rei inteligente e pensativo, rogou para ter fé inabalável na Suprema Personalidade de Deus e poder sempre lembrar-se dEle, pois assim uma pessoa pode atravessar facilmente o oceano de necedade, embora, para os outros, seja muito difícil fazê-lo.
Великият мъдрец Маитрея продължи: Скъпи Видура, когато Кувера, царят на якш̣ите, предложи на Дхрува Маха̄ра̄джа каквато поиска благословия, Дхрува, който бе най-великият от чистите предани, а също разумен и мъдър цар, помоли за непоколебима вяра в Божествената Личност и за това, винаги да помни Върховния Бог, защото само така човек може да прекоси океана на невежеството, непреодолим за останалите.
Comentário
Пояснение
SIGNIFICADO—Segundo a opinião de peritos seguidores dos ritos védicos, há diferentes espécies de bênçãos em termos de religiosidade, desenvolvimento econômico, gozo dos sentidos e liberação. Esses quatro princípios são conhecidos como catur-vargas. De todos os catur-vargas, a bênção da liberação é considerada a mais elevada neste mundo material. Capacitar-se a ultrapassar a necedade material é o mais elevado puruṣārtha, ou bênção para o ser humano. Dhruva Mahārāja, porém, queria uma bênção que superasse inclusive a liberação, o mais elevado puruṣārtha. Ele queria a bênção de poder lembrar-se constantemente dos pés de lótus do Senhor. Essa fase de vida se chama pañcama-puruṣārtha. Quando o devoto chega à plataforma de pañcama-puruṣārtha, simplesmente ocupando-se em serviço devocional ao Senhor, o quarto puruṣārtha, liberação, torna-se muito insignificante a seus olhos. Śrīla Prabodhānanda Sarasvatī afirma a esse respeito que, para o devoto, a liberação é uma condição de vida infernal; quanto ao gozo dos sentidos, que está disponível nos planetas celestiais, o devoto o considera como um fogo fátuo, sem nenhum valor na vida. Os yogīs esforçam-se por controlar os sentidos, mas, para o devoto, controlar os sentidos não é nada difícil. Compara-se os sentidos a serpentes, mas, para o devoto, as presas venenosas das serpentes estão quebradas. Assim, Śrīla Prabodhānanda Sarasvatī analisa todas as espécies de bênçãos disponíveis neste mundo, e declara nitidamente que, para o devoto puro, nenhuma delas tem importância. Dhruva Mahārāja era também um mahā-bhāgavata, ou um devoto puro de primeira classe, e era muito inteligente (mahā-matiḥ). A menos que alguém seja muito inteligente, não pode adotar o serviço devocional, ou a consciência de Kṛṣṇa. Naturalmente, qualquer pessoa que seja um devoto de primeira classe é decerto uma pessoa inteligente de primeira classe e, por isso, não se interessa por nenhuma espécie de bênção neste mundo material. O rei dos reis ofereceu uma bênção a Dhruva Mahārāja. Kuvera, o tesoureiro dos semideuses, cuja única ocupação é fornecer imensas riquezas a pessoas dentro deste mundo materialista, é descrito como o rei dos reis porque quem não é abençoado por Kuvera não pode tornar-se rei. O rei dos reis pessoalmente ofereceu a Dhruva Mahārāja qualquer quantidade de riquezas, mas esse se recusou a aceitá-las. Ele é descrito, portanto, como mahā-matiḥ, muito pensativo, ou altamente intelectual.
Според вещите последователи на Ведите има няколко вида благословии: благословии за религиозност и благочестие, за материален просперитет, за сетивно наслаждение и за освобождение. Тези четири насоки в човешката дейност се наричат чатур-варга. Сред четирите категории (чатур-варга) освобождението се смята за най-висшето благо в материалния свят. Преодоляването на материалното невежество е признато за най-висшата пуруш̣а̄ртха, т.е. благословия за човека. Но Дхрува Маха̄ра̄джа помолил за благословия, която превъзхождала дори най-висшата пуруш̣а̄ртха. Той поискал вечно да помни лотосовите нозе на Бога. Това равнище на съществуване се нарича пан̃чама-пуруш̣а̄ртха. Когато преданият се издигне до него и просто отдава на Бога предано служене, четвъртата пуруш̣а̄ртха, освобождението, загубва за него всякаква стойност. Във връзка с това Шрӣла Прабодха̄нанда Сарасватӣ казва, че за предания освобождението е истински ад, а сетивното наслаждение на райските планети – мираж, който няма действителна стойност. Йогӣте си поставят за цел да покорят сетивата си, но за предания сетивният контрол не представлява ни най-малка трудност. Сетивата са сравнявани със змии, но за предания отровните зъби на тези змии са счупени. Така Шрӣла Прабодха̄нанда Сарасватӣ разглежда едно по едно всички завоевания, които човек може да постигне в този свят, и недвусмислено показва, че за предания те са лишени от смисъл. Дхрува Маха̄ра̄джа бил маха̄-бха̄гавата, най-извисен чист предан, и се отличавал с изключителна интелигентност (маха̄-матих̣). Само най-интелигентните хора могат да поемат по пътя на преданото служене, по пътя на Кр̣ш̣н̣а съзнание. Извисеният предан притежава изключителна интелигентност и затова не се интересува от материални блага. Самият цар на царете предложил на Дхрува Маха̄ра̄джа богатствата си. Кувера, пазителят на съкровищата на полубоговете, чието единствено задължение е да дарява материалистите с несметни богатства, е наречен цар на царете, защото никой не може да стане цар без неговата благословия. И така, царят на царете лично предложил на Дхрува Маха̄ра̄джа всичките си съкровища, но Дхрува отказал да ги приеме. Затова в тази строфа той е наречен маха̄-матих̣ – изключително разумен и мъдър.