Skip to main content

ŚB 10.29.41

Texto

vyaktaṁ bhavān vraja-bhayārti-haro ’bhijāto
devo yathādi-puruṣaḥ sura-loka-goptā
tan no nidhehi kara-paṅkajam ārta-bandho
tapta-staneṣu ca śiraḥsu ca kiṅkarīṇām

Sinônimos

vyaktam — obviamente; bhavān — Tu; vraja — do povo de Vraja; bhaya — o medo; ārti — e aflição; haraḥ — como aquele que remo­ve; abhijātaḥ — nascido; devaḥ — a Suprema Personalidade de Deus; yathā — assim como; ādi-puruṣaḥ — o Senhor primordial; sura-loka — dos planetas dos semideuses; goptā — o protetor; tat — portanto; naḥ — de nós; nidhehi — por favor, coloca; kara — Tua mão; paṅkajam — como lótus; ārta — dos aflitos; bandho — ó amigo; tapta — queimando; staneṣu — nos seios; ca — e; śiraḥsu — nas cabeças; ca — também; kiṅ­kariṇām — de Tuas servas.

Tradução

Decerto nasceste neste mundo para aliviar o medo e aflição do povo de Vraja, assim como a Suprema Personalidade de Deus, o Senhor primordial, protege o domínio dos semideuses. Portanto, ó amigo dos aflitos, por favor, coloca Tua mão de lótus na cabeça e nos seios ardentes de Tuas servas.