VERSO 66
TEKST 66
Texto
Tekst
mām ekaṁ śaraṇaṁ vraja
ahaṁ tvāṁ sarva-pāpebhyo
mokṣayiṣyāmi mā śucaḥ
mām ekaṁ śaraṇaṁ vraja
ahaṁ tvāṁ sarva-pāpebhyo
mokṣayiṣyāmi mā śucaḥ
Sinônimos
Synonyms
sarva-dharmān – wszystkie rodzaje religii; parityajya – porzucając; mām – Mnie; ekam – jedynie; śaraṇam – dla podporządkowania się; vraja – idź; aham – Ja; tvām – ciebie; sarva – wszystkie; pāpebhyaḥ – od następstw grzechów; mokṣayiṣyāmi – wyzwolę; mā – nie; śucaḥ – martw się.
Tradução
Translation
Abandone todas as variedades de religião e simplesmente renda-se a Mim. Eu o libertarei de todas as reações pecaminosas. Não tema.
Porzuć wszelkie rodzaje religii i po prostu podporządkuj się Mnie. Ja wyzwolę cię od wszelkich następstw grzechów. Nie lękaj się więc.
Comentário
Purport
O Senhor descreveu várias espécies de conhecimento e processos de religião — conhecimento sobre o Brahman Supremo, conhecimento sobre a Superalma, conhecimento sobre os diferentes tipos de ordens e classes de vida social, conhecimento sobre a ordem de vida renunciada, conhecimento do desapego, controle dos sentidos e da mente, meditação, etc. Ele descreveu de várias maneiras os diferentes tipos de religião. Agora, resumindo o Bhagavad-gītā, o Senhor diz que Arjuna deve abandonar todos os processos que lhe foram explicados; ele simplesmente deve render-se a Kṛṣṇa. Esta rendição o salvará de todas as espécies de reações pecaminosas, pois o próprio Senhor promete protegê-lo.
ZNACZENIE:
Pan opisał różne typy wiedzy i procesy religii – wiedzę o Najwyższym Brahmanie, wiedzę o Duszy Najwyższej, wiedzę o różnych porządkach i statusach życia społecznego, wiedzę o wyrzeczonym porządku życia, o braku przywiązania, kontroli zmysłów i umysłu, medytacji itd. Opisał na tak wiele różnych sposobów różne typy religii. Teraz, w zakończeniu Bhagavad-gīty, Pan mówi, że Arjuna powinien porzucić wszystkie procesy, które zostały mu wcześniej wytłumaczone. Powinien jedynie podporządkować się Kṛṣṇie. To podporządkowanie się ocali go od wszelkich następstw grzechów, gdyż Pan osobiście obiecuje, że będzie go chronił.
No Sétimo Capítulo, foi dito que somente quem se livrou de todas as reações pecaminosas pode prestar adoração ao Senhor Kṛṣṇa. Assim, alguém pode pensar que enquanto não estiver livre de todas as reações pecaminosas não poderá adotar o processo de rendição. Para dirimir essas dúvidas, afirma-se aqui que mesmo que não esteja livre de todas as reações pecaminosas, pelo simples fato de render-se a Śrī Kṛṣṇa, ele automaticamente se libera. Ninguém precisa fazer um esforço estrênuo para livrar-se das reações pecaminosas. Não devemos hesitar em aceitar Kṛṣṇa como o supremo salvador de todas as entidades vivas. Com fé e amor, devemos render-nos a Ele.
W Ósmym Rozdziale zostało powiedziane, że wielbić Pana Kṛṣṇę może jedynie ten, kto uwolnił się od wszelkich następstw grzechów. Więc ktoś może myśleć, że dopóki nie uwolni się od skutków grzechów, to podporządkowanie będzie niemożliwe. Ale tutaj znajduje się odpowiedź na takie wątpliwości: nawet jeśli ktoś nie jest jeszcze wolny od wszelkich następstw grzechów, automatycznie zostanie z nich uwolniony jedynie przez proces podporządkowania się Śrī Kṛṣṇie. Do uwolnienia się z następstw grzechów nie jest konieczny żaden uciążliwy wysiłek. Należy jedynie i bez wahania przyjąć Kṛṣṇę za najwyższego wybawcę wszystkich żywych istot i z wiarą i miłością podporządkować się Jemu.
O processo de rendição a Kṛṣṇa é descrito no Hari-bhakti-vilāsa (11.676):
Ten proces podporządkowania się Kṛṣṇie został opisany w Hari-bhakti-vilāsa (11.676):
prātikūlyasya varjanam
rakṣiṣyatīti viśvāso
goptṛtve varaṇaṁ tathā
ātma-nikṣepa-kārpaṇye
ṣaḍ-vidhā śaraṇāgatiḥ
prātikūlyasya varjanam
rakṣiṣyatīti viśvāso
goptṛtve varaṇaṁ tathā
ātma-nikṣepa-kārpaṇye
ṣaḍ-vidhā śaraṇāgatiḥ
Segundo o processo devocional, o devoto deve simplesmente aceitar aqueles princípios religiosos que em última análise conduzam ao serviço devocional do Senhor. Ele pode executar um dever ocupacional específico conforme sua posição na ordem social, mas se ao executar seu dever ele não passa a desenvolver consciência de Kṛṣṇa, todas as suas atividades serão em vão. Tudo o que não conduz à fase de perfeição em consciência de Kṛṣṇa deve ser evitado. Ele deve ter confiança de que em todas as circunstâncias Kṛṣṇa o protegerá de todas as dificuldades. Não há necessidade de pensar na própria subsistência. Kṛṣṇa cuidará disto. Ele deve sempre julgar-se desamparado e deve considerar Kṛṣṇa a única base para o progresso de sua vida. Logo que alguém se ocupa seriamente no serviço devocional ao Senhor em plena consciência de Kṛṣṇa, ele se livra então de toda a contaminação da natureza material. Há diferentes processos de religião e de purificação através do cultivo de conhecimento, meditação no sistema de yoga mística, etc., mas quem se rende a Kṛṣṇa não precisa executar todos esses métodos. O simples fato de render-se a Kṛṣṇa evitará que se perca tempo. Pode-se então fazer muito progresso rapidamente e ficar livre de todas as reações pecaminosas.
Zgodnie z procesem służby oddania, należy przyjąć jedynie takie zasady religijne, które ostatecznie prowadzą do służby oddania dla Pana. Można wykonywać jakiś określony rodzaj obowiązków zawodowych, odpowiednio do swojej pozycji w porządku społecznym, ale jeśli przez takie wypełnianie swoich obowiązków ktoś nie dochodzi do istoty świadomości Kṛṣṇy, wtedy wszystkie jego czyny idą na marne. Należy unikać wszystkiego, co nie prowadzi do osiągnięcia doskonałego stanu świadomości Kṛṣṇy. Należy być mocno przekonanym o tym, że w każdych okolicznościach Kṛṣṇa będzie nas chronił od wszelkich trudności. Nie ma potrzeby martwić się o to, w jaki sposób utrzymać ciało i duszę razem. Kṛṣṇa zadba o to. Należy zawsze czuć się bezradnym i uważać Kṛṣṇę za jedyną podstawę swojego postępu w życiu. Skoro tylko ktoś poważnie angażuje się w służbę dla Pana, w pełnej świadomości Kṛṣṇy, od razu zostaje uwolniony od wszelkich zanieczyszczeń natury materialnej. Są różnego rodzaju procesy religijne i procesy oczyszczające, polegające na kultywowaniu wiedzy, medytacji w systemie yogi mistycznej itd. Ale ten, kto podporządkowuje się Kṛṣṇie – nie musi praktykować tak wielu metod. Samo podporządkowanie się Kṛṣṇie uwolni go od niepotrzebnej straty czasu. Dzięki temu podporządkowaniu może zrobić on natychmiastowy postęp i uwolnić się od następstw grzechów.
Devemos nos sentir atraídos às belas feições de Kṛṣṇa. Seu nome é Kṛṣṇa porque Ele é todo-atrativo. Quem se sente atraído à bela, onipotente e todo-poderosa forma de Kṛṣṇa é deveras afortunado. Há diferentes classes de transcendentalistas — alguns deles são apegados ao aspecto impessoal do Brahman, outros se sentem atraídos ao aspecto Superalma, etc., mas quem tem atração à forma pessoal da Suprema Personalidade de Deus, e, acima de tudo, quem se sente atraído à Suprema Personalidade de Deus como o próprio Kṛṣṇa é o transcendentalista mais perfeito. Em outras palavras, o serviço devocional a Kṛṣṇa, em plena consciência, é a parte mais confidencial do conhecimento, e esta é a essência de todo o Bhagavad-gītā. Os karma-yogīs, os filósofos empíricos, os místicos e os devotos, são todos chamados transcendentalistas, mas quem é devoto puro é o melhor de todos. As palavras específicas usadas aqui, mā śucaḥ, “Não tema, não hesite, não se preocupe”, são muito significativas. Talvez não entendamos com clareza como é que alguém pode abandonar todas as espécies de processos religiosos e simplesmente render-se a Kṛṣṇa, mas essa é uma preocupação inútil.
Całą swoją uwagę należy skierować na piękną postać Kṛṣṇy. Imię Jego jest Kṛṣṇa, gdyż jest On wszechatrakcyjny. Szczęśliwy jest ten, kogo przyciąga piękna, wszechpotężna i wszechmocna postać Kṛṣṇy. Są różnego typu transcendentaliści: niektórzy z nich przywiązani są do bezosobowego Brahmana, niektórzy przyciągani są przez postać Duszy Najwyższej itd. Ale kto przywiązany jest do osobowego aspektu Najwyższej Osoby Boga jako Samego Kṛṣṇy, ten jest najdoskonalszym ze wszystkich transcendentalistów. Innymi słowy, służba oddania dla Kṛṣṇy, w pełnej świadomości, jest najbardziej poufną częścią wiedzy – i to jest istotą całej Bhagavad-gīty. Karma-yogīni, filozofowie-empirycy, mistycy i bhaktowie (wielbiciele), wszyscy są transcendentalistami, ale ten, kto jest czystym wielbicielem, ten jest najlepszym ze wszystkich. Użyto tutaj znaczących słów, mā śucaḥ, „Nie bój się, nie wahaj się, nie martw się”. Ktoś może niepokoić się, w jaki sposób będzie w stanie porzucić wszelkie religijne formy i po prostu podporządkować się Kṛṣṇie – ale taki niepokój jest zbyteczny.