VERSO 23

STIH 23

Texto

Tekst

oṁ tat sad iti nirdeśo
brahmaṇas tri-vidhaḥ smṛtaḥ
brāhmaṇās tena vedāś ca
yajñāś ca vihitāḥ purā

Sinônimos

Synonyms

oṁ — indicação do Supremo; tat — isso; sat — eterno; iti — assim; nirdeśaḥ — indicação; brahmaṇaḥ — do Supremo; tri-vidhaḥ — de três tipos; smṛtaḥ — é considerado; brāhmaṇāḥ — os brāhmaṇas; tena — com essa; vedāḥ — a literatura védica; ca — também; yajñāḥ — sacrifício; ca — também; vihitāḥ — usados; purā — outrora.

oṁ – upućujući na Svevišnjeg; tat – tog; sat – vječnog; iti – tako; nirdeśaḥ – simbolom; brahmaṇaḥ – Svevišnjeg; tri-vidhaḥ – trostrukim; smṛtaḥ – smatra se; brāhmaṇāḥ – brāhmaṇe; tena – time; vedāḥ – vedsku književnost; ca – također; yajñāḥ – žrtvovanje; ca – također; vihitāḥ – koristili; purā – ranije.

Tradução

Translation

Desde o começo da criação, as três palavras oṁ tat sat foram usadas para indicar a Suprema Verdade Absoluta. Estas três representações simbólicas foram usadas pelos brāhmaṇas enquanto cantavam os hinos dos Vedas e durante os sacrifícios executados para a satisfação do Supremo.

Od početka kreacije, tri riječi – oṁ tat sat – koriste se za upućivanje na Vrhovnu Apsolutnu Istinu. Ta su tri simbola koristili brāhmaṇe dok su recitirali vedske himne i vršili žrtvovanja za zadovoljstvo Svevišnjeg.

Comentário

Purport

Foi explicado que a penitência, o sacrifício, a caridade e os alimentos dividem-se em três categorias: os modos da bondade, paixão e ignorância. Seja de primeira, segunda ou terceira classe, todos eles são condicionados, ou contaminados pelos modos da natureza material. Quando são dirigidos ao Supremo — oṁ tat sat, a Suprema Personalidade de Deus, o eterno — eles se tornam um meio para alcançar a elevação espiritual. Tal objetivo é indicado nos preceitos das escrituras. Estas três palavras, oṁ tat sat, referem-se especificamente à Verdade Absoluta, a Suprema Personalidade de Deus. Nos hinos védicos, sempre se encontra a palavra oṁ.

SMISAO: Objašnjeno je da postoje tri vrste pokora, žrtvovanja, milostinje i hrane: u guṇi vrline, u guṇi strasti i u guṇi neznanja. Ali bez obzira na svoju prvorazrednost, drugorazrednost ili trećerazrednost, sve su uvjetovane, okaljane materijalnim guṇama prirode. Kad im je cilj Svevišnji – oṁ tat sat, vječna Svevišnja Božanska Osoba – postaju sredstvo za duhovno napredovanje. Odredbe spisa upućuju na takav cilj. Ove tri riječi, oṁ tat sat, posebno upućuju na Apsolutnu Istinu, Svevišnju Božansku Osobu. Vedske himne uvijek sadrže riječ oṁ.

Aquele que age sem seguir as regulações das escrituras não atingirá a Verdade Absoluta. Ele obterá algum resultado temporário, mas não a meta última da vida. Conclui-se que a caridade, o sacrifício e a penitência devem ser executados no modo da bondade. Realizados no modo da paixão ou ignorância, eles com certeza são de qualidade inferior. As três palavras oṁ tat sat são pronunciadas em relação ao santo nome do Senhor Supremo, por exemplo, oṁ tad viṣṇoḥ. Sempre que se pronuncia um hino védico ou o santo nome do Senhor Supremo, acrescenta-se oṁ. É isto o que consta na literatura védica. Estas três palavras são tiradas dos hinos védicos. Oṁ ity etad brahmaṇo nediṣṭhaṁ nāma (Ṛg Veda) indica o primeiro objetivo. Depois tat tvam asi (Chāndogya Upaniṣad 6.8.7) indica o segundo objetivo. E sad eva saumya (Chāndogya Upaniṣad 6.2.1) indica o terceiro objetivo. Juntando-as, obtém-se oṁ tat sat. Outrora, quando Brahmā, a primeira criatura viva, executou sacrifícios, ele indicou com estas três palavras a Suprema Personalidade de Deus. E desde então, o mesmo princípio tem sido seguido pela sucessão discipular. Logo, este hino tem um grande significado. O Bhagavad-gītā recomenda, portanto, que qualquer trabalho que se faça deve ser feito para oṁ tat sat, ou para a Suprema Personalidade de Deus. Ao executar penitência, caridade e sacrifício com estas três palavras, a pessoa age em consciência de Kṛṣṇa. A consciência de Kṛṣṇa é uma maneira científica de executar atividades transcendentais que a capacitam a voltar ao lar, de volta ao Supremo. Não existe perda de energia na execução desse processo transcendental.

Onaj tko u svom djelovanju ne slijedi propise spisa neće dostići Apsolutnu Istinu. Dobit će privremen rezultat, ali neće dostići krajnji cilj života. Možemo zaključiti da se milostinja, žrtvovanje i pokora moraju vršiti u guṇi vrline. Kad se vrše u guṇama strasti i neznanja nedvojbeno imaju manju vrijednost. Tri riječi, oṁ tat sat, izgovaraju se zajedno sa svetim imenom Svevišnjega Gospodina, na primjer, oṁ tad viṣṇoḥ. Oṁ se dodaje prilikom svakog izgovaranja vedskih himni ili svetoga imena Svevišnjeg Gospodina. Na to upućuje vedska književnost. Te su tri riječi uzete iz vedskih himni. Oṁ ity etad brahmaṇo nediṣṭhaṁ nāma (Ṛg Veda) upućuje na prvi cilj. Zatim tat tvam asi (Chāndogya Upaniṣada 6.8.7) upućuje na drugi cilj. Sad eva saumya (Chāndogya Upaniṣada 6.2.1) upućuje na treći cilj. Spojene zajedno postaju oṁ tat sat. Ranije, kada je Brahmā, prvo stvoreno živo biće, vršio žrtvovanja, upotrijebio je te tri riječi kako bi uputio na Svevišnju Božansku Osobu. Zato je učeničko naslijeđe uvijek slijedilo isto načelo. Tako ova himna ima veliki značaj. Bhagavad-gītā preporučuje da sve trebamo činiti za oṁ tat sat, Svevišnju Božansku Osobu. Kad netko vrši pokore, žrtvovanje ili daje milostinju s te tri riječi, djeluje u svjesnosti Kṛṣṇe. Svjesnost je Kṛṣṇe znanstveni proces transcendentalnog djelovanja, koji omogućuje osobi da se vrati kući, Bogu. Nijedan napor nije uzaludan kada osoba djeluje na takav transcendentalan način.