VERSO 18
STIH 18
Texto
Tekst
tamasaḥ param ucyate
jñānaṁ jñeyaṁ jñāna-gamyaṁ
hṛdi sarvasya viṣṭhitam
tamasaḥ param ucyate
jñānaṁ jñeyaṁ jñāna-gamyaṁ
hṛdi sarvasya viṣṭhitam
Sinônimos
Synonyms
jyotiṣām — em todos os objetos luminosos; api — também; tat — isso; jyotiḥ — a fonte de luz; tamasaḥ — a escuridão; param — além; ucyate — diz-se; jñānam — conhecimento; jñeyam — a ser conhecido; jñāna-gamyam — a ser aproximado através do conhecimento; hṛdi — no coração; sarvasya — de todos; viṣṭhitam — situado.
jyotiṣām – svih svijetlećih nebeskih tijela; api – također; tat – taj; jyotiḥ – izvor svjetlosti; tamasaḥ – tame; param – iznad; ucyate – rečeno je; jñānam – znanje; jñeyam – predmet znanja; jñāna-gamyam – cilj znanja; hṛdi – u srcu; sarvasya – svakoga; viṣṭhitam – nalazi se.
Tradução
Translation
Ele é a fonte de luz em todos os objetos luminosos. Ele está além da escuridão própria da matéria e é imanifesto. Ele é o conhecimento, o objeto do conhecimento e a meta do conhecimento. Ele está situado nos corações de todos.
On je izvor svjetlosti svih svijetlećih nebeskih tijela. Transcendentalan je prema tami materije i nije očitovan. On je znanje, predmet znanja i cilj znanja i nalazi se u svačijem srcu.
Comentário
Purport
A Superalma, a Suprema Personalidade de Deus, é a fonte de luz em todos os objetos luminosos, tais como o Sol, a Lua e as estrelas. A literatura védica nos ensina que no reino espiritual não há necessidade de Sol ou Lua, porque lá existe a refulgência do Senhor Supremo. No mundo material, o mahat-tattva, os elementos materiais, cobrem este brahmajyoti, a refulgência espiritual do Senhor; por isso, para se conseguir luz neste mundo material, precisa-se da ajuda do Sol, da Lua, da eletricidade, etc. Mas no mundo espiritual, não há necessidade dessas coisas. Afirma-se explicitamente na literatura védica que, devido à Sua refulgência luminosa, tudo é iluminado. É evidente, portanto, que Ele não está situado no mundo material, mas no mundo espiritual, que está longe, muito longe, no céu espiritual. Isto também se confirma na literatura védica. Āditya-varṇaṁ tamasaḥ parastāt (Śvetāśvatara Upaniṣad 3.8). Ele é tal qual o Sol, eternamente luminoso, mas Ele está além, muito além da escuridão existente neste mundo material.
SMISAO: Nad-duša, Svevišnja Božanska Osoba, izvor je svjetlosti svih svijetlećih nebeskih tijela, kao što su sunce, mjesec i zvijezde. Iz vedske književnosti saznajemo da u duhovnom carstvu nema potrebe za suncem i mjesecom, jer je obasjano blistavim sjajem Svevišnjega Gospodina. Taj brahmajyoti, Gospodinov duhovni sjaj, u materijalnom je svijetu prekriven mahat-tattvom, materijalnim elementima. Zato su u materijalnom svijetu radi svjetlosti potrebni sunce, mjesec i elektricitet, ali u duhovnom svijetu nema potrebe za takvim stvarima. U vedskoj je književnosti jasno rečeno da Njegov blistavi sjaj obasjava sve. Na temelju toga možemo zaključiti da Gospodin ne prebiva u materijalnom svijetu. On prebiva u duhovnom svijetu, veoma daleko, na duhovnom nebu. To je također potvrđeno u vedskoj književnosti. Āditya-varṇaṁ tamasaḥ parastāt (Śvetāśvatara Upaniṣada 3.8). On je, poput sunca, vječno blistav, ali prebiva daleko iznad tame materijalnog svijeta.
Seu conhecimento é transcendental. A literatura védica confirma que o Brahman é conhecimento transcendental concentrado. Para quem está ansioso por se transferir a esse mundo espiritual, o conhecimento lhe é dado pelo Senhor Supremo, que está situado nos corações de todos. Há um mantra védico (Śvetāśvatara Upaniṣad 6.18) que diz: taṁ ha devam ātma-buddhi-prakāśaṁ mumukṣur vai śaraṇam ahaṁ prapadye. Se realmente desejamos liberação, devemos nos render à Suprema Personalidade de Deus. Quanto à meta do conhecimento último, também na literatura védica se confirma que tam eva viditvāti mṛtyum eti. “Só conhecendo-O é que se pode transpor os limites impostos pelo nascimento e morte.” (Śvetāśvatara Upaniṣad 3.8)
Njegovo je znanje transcendentalno. Vedska književnost potvrđuje da je Brahman zgusnuto transcendentalno znanje. Onome tko želi otići u duhovni svijet znanje daje Svevišnji Gospodin, koji se nalazi u srcu svih živih bića. Jedna vedska mantra (Śvetāśvatara Upaniṣada 6.18) izjavljuje: taṁ ha devam ātma-buddhi-prakāśaṁ mumukṣur vai śaraṇam ahaṁ prapadye. Ako osoba želi oslobođenje, mora se predati Svevišnjoj Božanskoj Osobi. Što se tiče cilja krajnjega znanja, on je također potvrđen u vedskoj književnosti: tam eva viditvāti mṛtyum eti. „Granica rođenja i smrti može se nadići samo spoznavanjem Svevišnjeg." (Śvetāśvatara Upaniṣada 3.8)
Ele está situado nos corações de todos como o controlador supremo. As pernas e mãos do Supremo estão distribuídas por toda a parte, mas a alma individual não possui esta característica. Por isso, deve-se admitir que existem dois conhecedores do campo de atividade — a alma individual e a Superalma. As mãos e pernas de determinada pessoa se distribuem localmente, mas as mãos e pernas de Kṛṣṇa se distribuem por toda a parte. Confirma isto o Śvetāśvatara Upaniṣad (3.17): sarvasya prabhum īśānaṁ sarvasya śaraṇaṁ bṛhat. Esta Suprema Personalidade de Deus, a Superalma, é o prabhu, ou senhor, de todas as entidades vivas; por isso, Ele é o refúgio último de todas as entidades vivas. Logo, não há como negar o fato de que a Superalma Suprema e a alma individual são sempre diferentes.
Gospodin prebiva u srcu svih živih bića kao vrhovni upravitelj. Noge i ruke Svevišnjeg prostiru se svuda, ali to se ne može reći za individualnu dušu. Stoga moramo priznati da postoje dva poznavatelja polja djelovanja – individualna duša i Nad-duša. Noge i ruke živog bića nalaze se na jednom mjestu, ali Kṛṣṇine ruke i noge nalaze se svuda. To je potvrđeno u Śvetāśvatara Upaniṣadi (3.17): sarvasya prabhum īśānaṁ sarvasya śaraṇaṁ bṛhat. Ta Svevišnja Božanska Osoba, Nad-duša, gospodar je ili prabhu svih živih bića; stoga je konačno utočište svih živih bića. Tako se ne može poreći činjenica da se Vrhovna Nad-duša i individualna duša uvijek razlikuju.