TEKST 25
STIH 25
Tekst
Tekst
buddhyā dhṛti-gṛhītayā
ātma-saṁsthaṁ manaḥ kṛtvā
na kiñcid api cintayet
buddhyā dhṛti-gṛhītayā
ātma-saṁsthaṁ manaḥ kṛtvā
na kiñcid api cintayet
Synonyms
Synonyms
śanaiḥ – stopniowo; śanaiḥ – krok za krokiem; uparamet – należy powstrzymywać; buddhyā – za pomocą inteligencji; dhṛti-gṛhītayā – spełniony z przekonaniem; ātma-saṁstham – usytuowany w transcendencji; manaḥ – umysł; kṛtvā – czyniąc; na – nie; kiñcit – wszystko inne; api – nawet; cintayet – powinien myśleć o.
śanaiḥ – postupno; śanaiḥ – korak po korak; uparamet – treba povući; buddhyā – inteligencijom; dhṛti-gṛhītayā – zasnovanoj na uvjerenju; ātma-saṁstham – utemeljen u transcendenciji; manaḥ – um; kṛtvā – čineći; na – ne; kiñcit – ništa drugo; api – čak; cintayet – treba misliti na.
Translation
Translation
I tak stopniowo, krok po kroku, będąc wspieranym przez mocną wiarę, należy wprawić się w trans, używając do tego celu inteligencji, aby w ten sposób umysł – porzucając wszystkie inne myśli – mógł skoncentrować się na jaźni jedynie.
Postupno, korak po korak, uz pomoć inteligencije zasnovane na potpunu uvjerenju yogī se treba utemeljiti u transu i tako usredotočiti um samo na jastvo, ne misleći ni na što drugo.
Purport
Purport
ZNACZENIE:
Kierując się właściwą wiarą i inteligencją, należy stopniowo porzucić wszystkie zajęcia zmysłowe. Nazywa się to pratyāhāra. Umysł, będąc kontrolowanym bez przekonania, medytacji i wstrzymania czynności zmysłów, powinien zostać doprowadzony do transu, czyli samādhi. Wtedy nie ma już niebezpieczeństwa zaangażowania się w życie materialne. Innymi słowy, chociaż tak długo, dopóki posiadamy ciało materialne, musimy mieć związek z materią, to jednak nie należy myśleć o zadowalaniu zmysłów. Nie powinno się myśleć o żadnej innej przyjemności poza przyjemnością Najwyższej Jaźni. Stan ten jest łatwo osiągalny przez bezpośrednie praktykowanie świadomości Kṛṣṇy.
SMISAO: Yogī treba uz pomoć inteligencije i pravoga uvjerenja postupno okončati osjetilne djelatnosti. To se naziva pratyāhāra. Um, ovladan meditacijom, uvjerenjem i okončanjem osjetilnih djelatnosti, treba biti utemeljen u transu ili samādhiju. Tada nema opasnosti od zaokupljanja materijalnim shvaćanjem života. Drugim riječima, iako je u dodiru s materijom sve dok postoji materijalno tijelo, yogī ne bi trebao misliti na osjetilno zadovoljstvo. Ne bi trebao misliti ni na kakvo zadovoljstvo osim zadovoljstva Vrhovnog Bića. To se stanje lako dostiže neposrednim slijeđenjem procesa svjesnosti Kṛṣṇe.