TEKST 19
TEXT 19
Tekst
Texte
kāryaṁ karma samācara
asakto hy ācaran karma
param āpnoti pūruṣaḥ
kāryaṁ karma samācara
asakto hy ācaran karma
param āpnoti pūruṣaḥ
Synonyms
Synonyms
tasmāt – zatem; asaktaḥ – bez przywiązania; satatam – bezustannie; kāryam – jako obowiązek; karma – praca; samācara – wykonuj; asaktaḥ – bez przywiązania; hi – z pewnością; ācaran – wykonując; karma – praca; param – Najwyższy; āpnoti – osiąga; pūruṣaḥ – człowiek.
tasmāt: donc; asaktaḥ: sans attachement; satatam: constamment; kāryam: comme un devoir; karma: l’action; samācara: accomplit; asaktaḥ: détaché; hi: certes; ācaran: en accomplissant; karma: l’action; param: le Suprême; āpnoti: atteint; pūruṣaḥ: un homme.
Translation
Translation
Należy zatem pełnić swój obowiązek bez przywiązywania się do owoców swojej pracy, gdyż przez pracę wolną od przywiązania osiąga się Najwyższego.
Ainsi, l’homme doit agir par sens du devoir, détaché du fruit de l’acte, car par l’acte libre d’attachement on atteint le Suprême.
Purport
Purport
ZNACZENIE:
Najwyższym dla wielbicieli jest Osoba Boga, dla impersonalistów zaś – wyzwolenie. Kto zatem pracuje dla Kṛṣṇy, czyli w świadomości Kṛṣṇy, pod właściwym przewodnictwem i bez przywiązywania się do owoców swojej pracy, ten niewątpliwie robi postęp na drodze do osiągnięcia najwyższego celu życia. Arjuna otrzymał polecenie, aby walczył w bitwie na polu Kurukṣetra za sprawę Kṛṣṇy, takie bowiem było życzenie Kṛṣṇy. Bycie człowiekiem dobrym czy łagodnym jest sprawą osobistego przywiązania, ale działanie dla Najwyższego jest działaniem wolnym od przywiązania do rezultatów swojego wysiłku. Jest to działanie w najwyższym stopniu doskonałe i takie działanie poleca Najwyższa Osoba Boga – Śrī Kṛṣṇa.
Pour le dévot, le Suprême n’est autre que la Personne Divine, alors que pour l’impersonnaliste, c’est la libération. Celui qui agit dans la conscience de Kṛṣṇa, en suivant les directives d’un maître spirituel authentique et en se détachant du fruit de ses actes, progresse sûrement vers le but suprême de l’existence. Kṛṣṇa demande à Arjuna de combattre sur le champ de bataille de Kurukṣetra, car tel est Son désir. Vouloir être bon ou non violent, c’est encore montrer un attachement personnel, mais agir au nom de la Personne Suprême, c’est être vraiment détaché. Telle est la perfection absolue de l’acte, recommandée par Dieu, la Personne Suprême, Śrī Kṛṣṇa.
Rytuały wedyjskie, na przykład nakazane ofiary, spełniane są w celu oczyszczenia się z niepobożnych czynów, które dokonywane były dla zadowalania zmysłów. Natomiast działanie w świadomości Kṛṣṇy jest transcendentalne w stosunku do skutków zarówno dobrej, jak i złej pracy. Osoba świadoma Kṛṣṇy nie przywiązuje się do rezultatów swojego działania i działa jedynie z ramienia Kṛṣṇy. Angażuje się ona w różnego rodzaju czynności, ale jest całkowicie wolna od przywiązania.
Les rites védiques, comme les oblations sacrificielles, ne servent qu’à nous purifier des actes coupables que nous avons accomplis dans notre poursuite du plaisir des sens. Mais l’action dans la conscience de Kṛṣṇa transcende les conséquences de tout acte, bon ou mauvais. L’être conscient de Kṛṣṇa n’est pas attaché aux fruits de ses actes. Il agit pour le seul plaisir de Kṛṣṇa. Il peut s’engager dans toutes sortes d’activités, mais toujours en étant complètement détaché.