TEKST 11
TEXT 11
Tekst
Texto
vidhi-diṣṭo ya ijyate
yaṣṭavyam eveti manaḥ
samādhāya sa sāttvikaḥ
vidhi-diṣṭo ya ijyate
yaṣṭavyam eveti manaḥ
samādhāya sa sāttvikaḥ
Synonyms
Palabra por palabra
aphala-ākāṅkṣibhiḥ – przez tych, którzy są wolni od pragnienia rezultatów; yajñaḥ – ofiara; vidhi-diṣṭaḥ – zgodnie ze wskazówkami pism; yaḥ – którzy; ijyate – jest spełniana; yaṣṭavyam – musi być spełniona; eva – na pewno; iti – w ten sposób; manaḥ – umysł; samādhāya – skupiając; saḥ – to; sāttvikaḥ – w sile dobroci.
aphala-ākāṅkṣibhiḥ — de aquellos desprovistos del deseo de obtener un resultado; yajñaḥ — sacrificio; vidhi-diṣṭaḥ — según lo indican las Escrituras; yaḥ — el cual; ijyate — se ejecuta; yaṣṭavyam — debe ejecutarse; eva — ciertamente; iti — así pues; manaḥ — mente; samādhāya — fijando; saḥ — la; sāttvikaḥ — en la modalidad de la bondad.
Translation
Traducción
Spośród wszystkich ofiar, w naturze dobroci są te, które spełniane są z obowiązku, zgodnie z zaleceniami pism świętych i bez oczekiwania nagrody.
De los sacrificios, aquel que se ejecuta de acuerdo con las indicaciones de las Escrituras, como una cuestión de deber, y que lo ejecutan aquellos que no desean ninguna recompensa, ese sacrificio es de la naturaleza de la bondad.
Purport
Significado
ZNACZENIE:
Na ogół ofiary spełniane są w pewnym celu, ale jak to zostało tutaj wyraźnie powiedziane, powinny być one wolne od takich pragnień. Powinny być traktowane jako obowiązek. Weźmy na przykład rytuały w świątyniach i kościołach. Na ogół są one spełniane w celu osiągnięcia jakiejś materialnej korzyści, co nie jest jednak w sile dobroci. Chodzenie do świątyni czy kościoła należy traktować jako obowiązek. Należy tam ofiarowywać Najwyższej Osobie Boga wyrazy szacunku, kwiaty i pożywienie. Każdy sądzi, że nie ma sensu chodzić do świątyni po to jedynie, by wielbić Boga. Ale pisma święte nie pochwalają praktykowania kultu dla osiągnięcia jakichś materialnych korzyści. Do miejsc takich należy chodzić jedynie po to, by ofiarować tam swoje wyrazy szacunku Bóstwu. W ten sposób można wznieść się do siły dobroci. Przestrzeganie nakazów pism świętych i ofiarowywanie szacunku Najwyższej Osobie Boga jest obowiązkiem każdego cywilizowanego człowieka.
La tendencia general es la de ofrecer un sacrificio con algún propósito en mente, pero aquí se expresa que el sacrificio se debe realizar sin ninguna clase de deseos. El mismo se debe hacer como una cuestión de deber. Tómese, por ejemplo, la celebración de rituales en los templos o en las iglesias. Por lo general, esos rituales se llevan a cabo con el propósito de obtener un beneficio material, pero eso no está en el plano de la modalidad de la bondad. Uno debe ir al templo o a la iglesia como una cuestión de deber, ofrecerle respetos a la Suprema Personalidad de Dios, y ofrecer flores y comestibles sin la intención de obtener beneficios materiales. Todo el mundo cree que de nada sirve ir al templo solo para adorar a Dios. Pero la adoración en aras de un beneficio económico no se recomienda en las disposiciones de las Escrituras. Uno debe ir tan solo para ofrecerle respetos a la Deidad. Eso lo colocará a uno en el plano de la modalidad de la bondad. Todo hombre civilizado tiene el deber de obedecer las disposiciones de las Escrituras y ofrecerle respetos a la Suprema Personalidad de Dios.