TEKST 2
STIH 2
Tekst
Tekst
śrutau vistaraśo mayā
tvattaḥ kamala-patrākṣa
māhātmyam api cāvyayam
śrutau vistaraśo mayā
tvattaḥ kamala-patrākṣa
māhātmyam api cāvyayam
Synonyms
Synonyms
bhava – pojawienie się; apyayau – zanikanie; hi – z pewnością; bhūtānām – wszystkich żywych istot; śrutau – usłyszałem; vistaraśaḥ – szczegółowo; mayā – przeze mnie; tvattaḥ – od Ciebie; kamala-patra-akṣa – O Lotosooki; māhātmyam – chwały; api – również; ca – i; avyayam – niewyczerpane.
bhava – o pojavi; apyayau – nestanku; hi – zacijelo; bhūtānām – svih živih bića; śrutau – čuo; vistaraśaḥ – potanko; mayā – ja; tvattaḥ – od Tebe; kamala-patra-akṣa – o lotosooki; māhātmyam – slave; api – također; ca – i; avyayam – neiscrpne.
Translation
Translation
O Lotosooki, usłyszałem od Ciebie w szczegółach o pojawianiu się i odchodzeniu każdej żywej istoty i uświadomiłem sobie Twoje niewyczerpujące się chwały.
O lotosooki, čuo sam od Tebe iscrpan opis pojavljivanja i nestajanja svakog živog bića i spoznao Tvoje neiscrpne slave.
Purport
Purport
ZNACZENIE:
W wielkiej radości Arjuna nazywa tutaj Pana Kṛṣṇę „lotosookim” (oczy Kṛṣṇy przypominają bowiem płatki kwiatu lotosu). W ostatnim wersecie poprzedniego rozdziału Kṛṣṇa zapewnił go, ahaṁ kṛtsnasya jagataḥ prabhavaḥ pralayas tathā: „Ja jestem źródłem pojawiania się i znikania całej tej materialnej manifestacji”. Arjuna dowiedział się o tym szczegółowo od Samego Pana. Arjuna wie, iż Pan, będąc źródłem wszelkich przejawień i unicestwień, Sam nie ma z nimi nic wspólnego. Jak Pan stwierdził w Rozdziale Dziewiątym, jest On wszechprzenikający, a jednak nie jest wszędzie obecny osobiście. Jest to niepojęte bogactwo Kṛṣṇy, które Arjuna całkowicie zrozumiał, jak nas o tym zapewnił.
SMISAO: Arjuna zbog radosti oslovljava Kṛṣṇu riječju „lotosooki" (Njegove oči nalikuju laticama lotosa), jer ga je Kṛṣṇa u sedmom poglavlju uvjerio – ahaṁ kṛtsnasya jagataḥ prabhavaḥ pralayas tathā: „Ja sam izvor stvaranja i uništenja cijelog materijalnog svijeta." Arjuna je čuo Gospodinov iscrpan opis i zna da je Gospodin odvojen od sveg stvaranja i uništenja, iako je njihov izvor. Gospodin je u devetom poglavlju rekao da prožima sve, ali ipak nije svuda osobno nazočan. To je Kṛṣṇino nepojmljivo obilje i Arjuna priznaje da ga je dobro shvatio.