TEKST 2

TEXT 2

Tekst

Texte

bhavāpyayau hi bhūtānāṁ
śrutau vistaraśo mayā
tvattaḥ kamala-patrākṣa
māhātmyam api cāvyayam

Synonyms

bhava – pojawienie się; apyayau – zanikanie; hi – z pewnością; bhūtānām – wszystkich żywych istot; śrutau – usłyszałem; vistaraśaḥ – szczegółowo; mayā – przeze mnie; tvattaḥ – od Ciebie; kamala-patra-akṣa – O Lotosooki; māhātmyam – chwały; api – również; ca – i; avyayam – niewyczerpane.

bhava: l’apparition; apyayau: la disparition; hi: certes; bhūtānām: de tous les êtres; śrutau: ont été entendues; vistaraśaḥ: en détail; mayā: par moi; tvattaḥ: de Toi; kamala-patrākṣa: ô Kṛṣṇa, dont les yeux sont pareils au lotus; māhātmyam: les gloires; api: aussi; ca: et; avyayam: inépuisables.

Translation

O Lotosooki, usłyszałem od Ciebie w szczegółach o pojawianiu się i odchodzeniu każdej żywej istoty i uświadomiłem sobie Twoje niewyczerpujące się chwały.

De Tes lèvres mêmes, ô Seigneur aux yeux de lotus, j’ai appris en détail ce que sont l’apparition et la disparition des êtres vivants. J’ai réalisé que Tes gloires sont infinies.

Purport

ZNACZENIE:

W wielkiej radości Arjuna nazywa tutaj Pana Kṛṣṇę „lotosookim” (oczy Kṛṣṇy przypominają bowiem płatki kwiatu lotosu). W ostatnim wersecie poprzedniego rozdziału Kṛṣṇa zapewnił go, ahaṁ kṛtsnasya jagataḥ prabhavaḥ pralayas tathā: „Ja jestem źródłem pojawiania się i znikania całej tej materialnej manifestacji”. Arjuna dowiedział się o tym szczegółowo od Samego Pana. Arjuna wie, iż Pan, będąc źródłem wszelkich przejawień i unicestwień, Sam nie ma z nimi nic wspólnego. Jak Pan stwierdził w Rozdziale Dziewiątym, jest On wszechprzenikający, a jednak nie jest wszędzie obecny osobiście. Jest to niepojęte bogactwo Kṛṣṇy, które Arjuna całkowicie zrozumiał, jak nas o tym zapewnił.

Comme il éprouve une immense joie, Arjuna s’adresse à Kṛṣṇa par les mots « Seigneur aux yeux de lotus » – en effet, les yeux de Kṛṣṇa ressemblent aux pétales de lotus. S’il ressent un tel bonheur, c’est parce que le Seigneur lui a révélé dans un chapitre précédent: ahaṁ kṛtsnasya jagataḥ prabhavaḥ pralayas tathā – « Je suis l’origine et la cause de l’apparition et de la disparition de l’entière manifestation matérielle. » Le Seigneur lui a décrit ces phénomènes de façon détaillée. En outre, il sait que Kṛṣṇa, tout en étant la source de la naissance et de l’anéantissement de toute chose, est au-delà de ces phénomènes. Comme le Seigneur l’explique dans le neuvième chapitre, Il est omniprésent sans être pour autant personnellement partout. Telle est l’inconcevable puissance de Kṛṣṇa qu’Arjuna dit ici avoir pleinement réalisée.