Bhagavad-gītā taka jaką jest 10.21
Tekst
jyotiṣāṁ ravir aṁśumān
marīcir marutām asmi
nakṣatrāṇām ahaṁ śaśī
Synonyms
ādityānām – pośród Ādityów; aham – Ja jestem; viṣṇuḥ – Najwyższy Pan; jyotiṣām – spośród wszystkich ciał niebieskich; raviḥ – słońce; aṁśu-mān – promieniujące; marīciḥ – Marīci; marutām – spośród Marutów; asmi – Ja jestem; nakṣatrāṇām – z gwiazd; aham – Ja jestem; śaśī – księżycem.
Translation
Spośród Ādityów, Ja jestem Viṣṇu. Spośród świateł jestem świecącym słońcem. Pomiędzy Marutāmi jestem Marīcim, a pośród gwiazd – księżycem.
Purport
ZNACZENIE:
Jest dwunastu Ādityów, z których Kṛṣṇa jest głównym. A pomiędzy wszystkimi ciałami niebieskimi migoczącymi na niebie, najważniejszym jest słońce, które w Brahma-saṁhicie przyjmowane jest za jedno z Jego błyszczących oczu. Jest pięćdziesiąt rodzajów wiatrów wiejących w przestrzeni, a kontrolujące bóstwo tych wiatrów, Marīci, reprezentuje Kṛṣṇę.
Między gwiazdami księżyc najbardziej wyróżnia się w nocy i w ten sposób reprezentuje on Kṛṣṇę. Z wersetu tego wynika, że księżyc jest jedną z gwiazd. Zatem gwiazdy, które migoczą na niebie, również odbijają światło słońca. Literatura wedyjska nie akceptuje teorii mówiącej, że jest wiele słońc we wszechświecie. Słońce jest jedno, i tak księżyc, jak i gwiazdy świecą dzięki odbiciu słonecznemu. Ponieważ Bhagavad-gītā nadmienia tutaj, że księżyc jest jedną z gwiazd, świecące gwiazdy nie są słońcami, lecz podobne są do księżyca.