TEXT 64
VERŠ 64
Tekst
Verš
śṛṇu me paramaṁ vacaḥ
iṣṭo ’si me dṛḍham iti
tato vakṣyāmi te hitam
śṛṇu me paramaṁ vacaḥ
iṣṭo ’si me dṛḍham iti
tato vakṣyāmi te hitam
Synoniemen
Synonyma
sarva-guhya-tamam — het allervertrouwelijkste; bhūyaḥ — opnieuw; śṛṇu — hoor; me — van Mij; paramam — het allerhoogste; vacaḥ — onderricht; iṣṭaḥ asi — je bent dierbaar; me — Mij; dṛḍham — heel; iti — zo; tataḥ — daarom; vakṣyāmi — Ik spreek; te — in jouw; hitam — voordeel.
sarva-guhya-tamam — najdôvernejší zo všetkých; bhūyaḥ — opäť; śṛṇu — vypočuj si; me — odo Mňa; paramam — najvyšší; vacaḥ — pokyn; iṣṭaḥ asi — si drahý; me — Mne; dṛḍham — veľmi; iti — tak; tataḥ — preto; vakṣyāmi — hovorím to; te — pre tvoj; hitam — prospech.
Vertaling
Překlad
Omdat je Mijn zeer dierbare vriend bent, zal Ik je Mijn allerhoogste instructie geven, de meest vertrouwelijke kennis die er bestaat. Hoor deze van Mij, want het is in je voordeel.
Pretože si Môj veľmi drahý priateľ, vyjavím ti najvyšší pokyn, najdôvernejšie poznanie zo všetkých. Vypočuj si ho odo Mňa, pretože ti je na tvoj vlastný prospech.
Betekenisverklaring
Význam
De Heer heeft Arjuna kennis gegeven die vertrouwelijk is (kennis over Brahman) en kennis die nog vertrouwelijker is (kennis van de Superziel in ieders hart) en nu geeft Hij de meest vertrouwelijke kennis: geef je gewoon over aan de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods. Aan het eind van het negende hoofdstuk zei Hij: man-manāḥ — ‘Denk gewoon altijd aan Mij.’ Diezelfde instructie zal hier worden herhaald om de essentie van de leringen van de Bhagavad-gītā Bhagavad-gītā te benadrukken. Gewone mensen kunnen deze essentie niet begrijpen, maar wel iemand die Kṛṣṇa heel dierbaar is, namelijk Zijn zuivere toegewijde. Dit is de aller-belangrijkste instructie in de hele Vedische literatuur. Wat Kṛṣṇa in dit verband zegt, is de meest essentiële kennis, en niet alleen Arjuna moet deze kennis in praktijk brengen, maar alle levende wezens.
Śrī Kṛṣṇa vyjavil Arjunovi dôverné poznanie o neosobnom Brahmane, ešte dôvernejšie poznanie o Nadduši sídliacej v srdciach všetkých tvorov a teraz mu vyjaví najdôvernejšiu časť poznania — odovzdanie sa Najvyššej Božskej Osobnosti. Na konci deviatej kapitoly Kṛṣṇa hovorí: man-manāḥ, „neustále na Mňa mysli.“ Rovnaká výzva sa opakuje aj tu, aby sa zdôraznilo jadro učenia Bhagavad-gīty. Toto učenie nemôžu pochopiť obyčajní ľudia. Človek musí byť najprv Kṛṣṇovi veľmi drahý, musí byť Jeho čistým oddaným. To je najdôležitejší odkaz celej vedskej literatúry. To, čo tu Kṛṣṇa hovorí, tvorí najpodstatnejšiu časť poznania, a všetky živé bytosti, nielen Arjuna, by sa tým mali riadiť.