Skip to main content

Śrīmad-bhāgavatam 9.1.23-24

Texto

sa ekadā mahārāja
vicaran mṛgayāṁ vane
vṛtaḥ katipayāmātyair
aśvam āruhya saindhavam
pragṛhya ruciraṁ cāpaṁ
śarāṁś ca paramādbhutān
daṁśito ’numṛgaṁ vīro
jagāma diśam uttarām

Palabra por palabra

saḥ — Sudyumna; ekadā — en cierta ocasión; mahārāja — ¡oh, rey Parīkṣit!; vicaran — de expedición; mṛgayām — para cazar; vane — en el bosque; vṛtaḥ — acompañado; katipaya — unos pocos; amātyaiḥ — por ministros o acompañantes; aśvam — sobre un caballo; āruhya — cabalgando; saindhavam — nacido en Sindhupradeśa; pragṛhya — sosteniendo en la mano; ruciram — hermoso; cāpam — arco; śarān ca — y flechas; parama-adbhutān — extraordinarios, maravillosos; daṁśitaḥ — con una armadura; anumṛgam — tras los animales; vīraḥ — el héroe; jagāma — fue hacia; diśam uttarām — el norte.

Traducción

¡Oh, rey Parīkṣit!, en cierta ocasión, aquel héroe, Sudyumna, fue a cazar al bosque montado en un caballo traído de Sindhupradeśa. Con él iban sus ministros y otros acompañantes. Vestido con una armadura y adornado con arcos y flechas, estaba muy hermoso. Persiguiendo y matando animales, Sudyumna llegó a la parte norte del bosque.