Skip to main content

Śrīmad-bhāgavatam 7.1.38

Texto

aśapan kupitā evaṁ
yuvāṁ vāsaṁ na cārhathaḥ
rajas-tamobhyāṁ rahite
pāda-mūle madhudviṣaḥ
pāpiṣṭhām āsurīṁ yoniṁ
bāliśau yātam āśv ataḥ

Palabra por palabra

aśapan — maldijeron; kūpitāḥ — llenos de ira; evam — así; yuvām — ustedes dos; vāsam — residencia; na — no; ca — y; arhathaḥ — merecer; rajaḥ-tamobhyām — de la pasión y la ignorancia; rahite — libres; pāda-mūle — a los pies de loto; madhu-dviṣaḥ — de Viṣṇu, que mató al demonio Madhu; pāpiṣṭhām — más pecaminoso; āsurīm — demoníaco; yonim — a un vientre; bāliśau — de dos necios como ustedes; yātam — id; āśu — rápidamente desde aquí; ataḥ — por lo tanto.

Traducción

Cuando los porteros, Jaya y Vijaya, les cerraron el paso, Sanandana y los otros grandes sabios, muy irritados, les maldijeron: «¡Porteros necios! —dijeron—, están agitados por las cualidades materiales de la pasión y la ignorancia, así que no merecen vivir bajo el refugio de los pies de loto de Madhudviṣa, que están libres de esas modalidades. Mejor sería que se fueran inmediatamente al mundo material para nacer en la familia de los asuras más pecaminosos».