Skip to main content

Text 1

Text 1

Texto

Verš

sa prasīdatu caitanya-
devo yasya prasādataḥ
tal-līlā-varṇane yogyaḥ
sadyaḥ syād adhamo ’py ayam
sa prasīdatu caitanya-
devo yasya prasādataḥ
tal-līlā-varṇane yogyaḥ
sadyaḥ syād adhamo ’py ayam

Palabra por palabra

Synonyma

saḥ—Él; prasīdatu—otorgue Sus bendiciones; caitanya-devaḥ—el Señor Śrī Caitanya Mahāprabhu; yasya—de quien; prasādataḥ—por la gracia; tat-līlā—Sus pasatiempos; varṇane—en la descripción; yogyaḥ—capaz; sadyaḥ—inmediatamente; syāt—se hace posible; adhamaḥ—el más caído; api—aunque; ayam—yo soy.

saḥ — On; prasīdatu — nechť požehná; caitanya-devaḥ — Pán Śrī Caitanya Mahāprabhu; yasya — jehož; prasādataḥ — milostí; tat-līlā — Jeho zábavy; varṇane — při popisování; yogyaḥ — schopen; sadyaḥ — okamžitě; syāt — je možné; adhamaḥ — nejpokleslejší; api — i když; ayam — jsem.

Traducción

Překlad

Anhelo obtener la gracia del Señor Śrī Caitanya Mahāprabhu, por cuya misericordia incluso una persona caída puede describir los pasatiempos del Señor.

Toužím po přízni Pána Caitanyi Mahāprabhua, jehož milostí může i pokleslý člověk popisovat zábavy Pána.

Significado

Význam

Para describir a Śrī Caitanya Mahāprabhu o al Señor Śrī Kṛṣṇa hace falta un poder sobrenatural, que es la gracia y misericordia del Señor. Sin esta gracia y misericordia, no se pueden componer obras trascendentales. Pero por la fuerza de la gracia del Señor, incluso aquel que es inepto para la carrera literaria puede describir temas trascendentales maravillosos. Describir a Kṛṣṇa es posible para aquel que ha sido dotado del poder para hacerlo. Kṛṣṇa-śakti vinā nahe tāra pravartana (CcAntya 7.11). De no estar dotado con la misericordia del Señor, no se puede predicar sobre Su nombre, fama, cualidad, forma, séquito, etc. Hay que concluir, por lo tanto, que el escrito del Śrī Caitanya-caritāmṛta por parte de Kṛṣṇadāsa Kavirāja Gosvāmī manifiesta una misericordia específica conferida al autor, aunque éste se consideraba a sí mismo como el más caído. Nosotros no debemos considerarle caído porque él se describa como tal. Por el contrario, cualquier persona capaz de crear obras tan trascendentales es nuestro apreciado maestro.

Chce-li někdo popisovat Śrī Caitanyu Mahāprabhua nebo Pána Śrī Kṛṣṇu, potřebuje k tomu nadpřirozenou schopnost, která je projevem Pánovy milosti. Bez této milosti nemůže nikdo transcendentální literaturu psát. Díky Pánově milosti však může i ten, kdo se pro literární kariéru nehodí, popsat úžasná transcendentální témata. Popisovat Kṛṣṇu může pouze ten, kdo je k tomu zmocněn. Kṛṣṇa-śakti vinā nahe tāra pravartana (Cc. Antya 7.11). Nikdo nemůže kázat o Pánovu jménu, slávě, vlastnostech, podobě, doprovodu a podobně, dokud není obdařen Jeho milostí. Závěrem tedy je, že to, že Kṛṣṇadāsa Kavirāja Gosvāmī napsal Śrī Caitanya-caritāmṛtu, poukazuje na zvláštní milost, kterou dostal, i když sám sebe považoval za nejpokleslejšího. Neměli bychom si o něm myslet, že je pokleslý, když to o sobě říká. Naopak, každý, kdo je schopen napsat takovouto transcendentální knihu, je pro nás váženým mistrem.