TEXT 35
STIH 35
Texto
Tekst
asaṁśayaṁ mahā-bāho
mano durnigrahaṁ calam
abhyāsena tu kaunteya
vairāgyeṇa ca gṛhyate
asaṁśayaṁ mahā-bāho
mano durnigrahaṁ calam
abhyāsena tu kaunteya
vairāgyeṇa ca gṛhyate
Palabra por palabra
Synonyms
śrī-bhagavān uvāca — la Personalidad de Dios dijo; asaṁśayam — indudablemente; mahā-bāho — ¡oh, tú, el de los poderosos brazos!; manaḥ — la mente; durnigraham — difícil de contener; calam — vacilante; abhyāsena — mediante la práctica; tu — pero; kaunteya — ¡oh, hijo de Kuntī!; vairāgyeṇa — mediante el desapego; ca — también; gṛhyate — se puede controlar de ese modo.
śrī-bhagavān uvāca – Božanska Osoba reče; asaṁśayam – nedvojbeno; mahā-bāho – snažnih ruku; manaḥ – um; durnigraham – teško obuzdati; calam – treperavi; abhyāsena – vježbanjem; tu – ali; kaunteya – o Kuntīn sine; vairāgyeṇa – odvojenošću; ca – također; gṛhyate – tako se može obuzdati.
Traducción
Translation
El Señor Śrī Kṛṣṇa dijo: ¡Oh, tú, hijo de Kuntī, el de los poderosos brazos!, contener la inquieta mente es sin duda algo muy difícil de hacer, pero ello es posible mediante la práctica adecuada y el desapego.
Gospodin Śrī Kṛṣṇa reče: O Kuntīn sine snažnih ruku, obuzdati nemiran um nedvojbeno je vrlo teško, ali je moguće slijeđenjem odgovarajućeg procesa i odricanjem.
Significado
Purport
La Personalidad de Dios acepta que es difícil controlar la obstinada mente, tal como lo expresó Arjuna. Pero, al mismo tiempo, sugiere que mediante la práctica y el desapego ello puede lograrse. Y, ¿en qué consiste esa práctica? En la era actual, nadie puede observar las estrictas reglas de irse a un lugar sagrado, enfocar la mente en la Superalma, contener los sentidos y la mente, ser célibe, permanecer solo, etc. Sin embargo, mediante la práctica del proceso de conciencia de Kṛṣṇa, uno se ocupa en nueve tipos de servicios devocionales que se le prestan al Señor. La primera y principal de esas ocupaciones devocionales la constituye el oír hablar de Kṛṣṇa. Ese es un método trascendental muy poderoso para depurar la mente de todos los recelos. Cuanto más se oye hablar de Kṛṣṇa, más se ilumina uno y se desapega de todo lo que a la mente la aparte de Kṛṣṇa. Al desapegar la mente de actividades que no están consagradas al Señor, se vuelve muy fácil aprender vairāgya. Vairāgya significa desapegarse de la materia y hacer que la mente se dedique al espíritu. El desapego espiritual impersonal es más difícil que apegar la mente a las actividades de Kṛṣṇa. Esto es algo práctico, porque, al oír hablar de Kṛṣṇa, uno se apega automáticamente al Espíritu Supremo. Ese apego se denomina pareśānubhūti, satisfacción espiritual. Es exactamente igual que el sentimiento de satisfacción que al hombre hambriento le produce cada bocado de comida que ingiere. Cuanto más uno come mientras está hambriento, más siente satisfacción y fuerza. De igual modo, mediante el desempeño del servicio devocional se siente una satisfacción trascendental, a medida que la mente se va desapegando de los objetivos materiales. Es algo así como curar una enfermedad por medio de un tratamiento experto y una dieta adecuada. Así pues, el oír hablar de las actividades trascendentales del Señor Kṛṣṇa es el tratamiento experto para la mente enajenada, y el consumo de la comida que se le ha ofrecido a Kṛṣṇa es la dieta adecuada para el paciente que sufre. Ese tratamiento constituye el proceso de conciencia de Kṛṣṇa.
SMISAO: Božanska Osoba prihvaća Arjuninu tvrdnju da je teško obuzdati tvrdoglavi um, ali u isto vrijeme kaže da ga osoba može obuzdati odricanjem i slijeđenjem odgovarajućeg procesa. Koji je to proces? U današnje vrijeme nitko ne može slijediti stroga pravila koja propisuju boravak na svetom mjestu, usredotočavanje uma na Nad-dušu, obuzdavanje osjetila i uma, život u celibatu, izbjegavanje društva itd. Međutim, onaj tko njeguje svjesnost Kṛṣṇe predano služi Gospodina na devet načina. Prva i glavna od tih djelatnosti je slušanje o Kṛṣṇi. To je vrlo djelotvoran transcendentalni proces za pročišćavanje uma od svih sumnji. Što više slušamo o Kṛṣṇi, to više bivamo prosvijetljeni i odvojeni od svega što odvlači um od Kṛṣṇe. Odvajanjem uma od djelatnosti koje nisu posvećene Gospodinu možemo veoma lako naučiti vairāgyu. Vairāgya je stanje nevezanosti za materiju, u kojem je um obuzet duhom. Odricanje u duhovnoj neosobnoj spoznaji teže je od vezivanja uma za djelatnosti povezane s Kṛṣṇom. To je praktično, jer samim slušanjem o Kṛṣṇi osoba postaje privržena Vrhovnom Duhu. Ta se privrženost naziva pareśānubhava, duhovno zadovoljstvo. Ono nalikuje zadovoljstvu koje gladan čovjek osjeća pri svakom zalogaju hrane koju jede. Što više jede, to više osjeća zadovoljstvo i snagu. Slično tome, predano služeći osoba osjeća transcendentalno zadovoljstvo dok um gubi privlačnost prema materijalnim ciljevima. To se može usporediti s liječenjem bolesti stručnom njegom i odgovarajućom dijetom. Slušanje o transcendentalnim djelatnostima Gospodina Kṛṣṇe stručna je njega za poludjeli um, a uzimanje hrane ponuđene Kṛṣṇi odgovarajuća dijeta za bolesnika koji pati. Sam je postupak liječenja proces svjesnosti Kṛṣṇe.