Skip to main content

TEXTS 1-2

TEKSTY 1-2

Texto

Tekst

arjuna uvāca
prakṛtiṁ puruṣaṁ caiva
kṣetraṁ kṣetra-jñam eva ca
etad veditum icchāmi
jñānaṁ jñeyaṁ ca keśava
arjuna uvāca
prakṛtiṁ puruṣaṁ caiva
kṣetraṁ kṣetra-jñam eva ca
etad veditum icchāmi
jñānaṁ jñeyaṁ ca keśava
śrī-bhagavān uvāca
idaṁ śarīraṁ kaunteya
kṣetram ity abhidhīyate
etad yo vetti taṁ prāhuḥ
kṣetra-jña iti tad-vidaḥ
śrī-bhagavān uvāca
idaṁ śarīraṁ kaunteya
kṣetram ity abhidhīyate
etad yo vetti taṁ prāhuḥ
kṣetra-jña iti tad-vidaḥ

Palabra por palabra

Synonyms

arjunaḥ uvāca — Arjuna dijo; prakṛtim — naturaleza; puruṣam — el disfrutador; ca — también; eva — ciertamente; kṣetram — el campo; kṣetra-jñam — el conocedor del campo; eva — ciertamente; ca — también; etat — todo esto; veditum — comprender; icchāmi — yo deseo; jñānam — conocimiento; jñeyam — el objeto del conocimiento; ca — también; keśava — ¡oh, Kṛṣṇa!; śrī-bhagavān uvāca — la Personalidad de Dios dijo; idam — este; śarīram — cuerpo; kaunteya — ¡oh, hijo de Kuntī!; kṣetram — el campo; iti — así pues; abhidhīyate — se denomina; etat — este; yaḥ — aquel que; vetti — conoce; tam — él; prāhuḥ — se denomina; kṣetra-jñaḥ — el conocedor del campo; iti — así pues; tat-vidaḥ — por aquellos que conocen.

arjunaḥ uvāca – Arjuna rzekł; prakṛtim – natura; puruṣam – podmiot radości; ca – również; eva – na pewno; kṣetram – pole; kṣetra-jñam – znawca ciała; eva – na pewno; ca – również; etat – wszystko to; veditum – zrozumieć; icchāmi – pragnę; jñānam – wiedza; jñeyam – przedmiot wiedzy; ca – również; keśava – O Kṛṣṇo; śrī-bhagavān uvāca – Najwyższa Osoba Boga rzekł; idam – to; śarīram – ciało; kaunteya – O synu Kuntī; kṣetram – pole; iti – w ten sposób; abhidhīyate – jest nazywany; etat – to; yaḥ – kto; vetti – wie; tam – on; prāhuḥ – jest nazywany; kṣetra-jñaḥ – znawca pola; iti – w ten sposób; tat-vidaḥ – przez tych, którzy wiedzą.

Traducción

Translation

Arjuna dijo: ¡Oh, mi querido Kṛṣṇa!, deseo saber de prakṛti [la naturaleza], de puruṣa [el disfrutador], y del campo y el conocedor del campo, así como también del conocimiento y el objeto del conocimiento. La Suprema Personalidad de Dios dijo: Este cuerpo, ¡oh, hijo de Kuntī!, se denomina el campo, y aquel que conoce este cuerpo se denomina el conocedor del campo.

Arjuna rzekł: Mój drogi Kṛṣṇo, chciałbym wiedzieć, co to jest prakṛti [natura], puruṣa [podmiot radości], pole i znawca tego pola. Chciałbym wiedzieć również, czym jest wiedza i co jest jej przedmiotem.
Najwyższa Osoba Boga rzekł: To ciało, o synu Kuntī, jest nazywane polem. A ten, kto zna to ciało, nazywany jest znawcą pola.

Significado

Purport

Arjuna estaba interesado en saber de prakṛti (la naturaleza), puruṣa (el disfrutador), kṣetra (el campo) y kṣetra-jña (el conocedor del campo), y acerca del conocimiento y el objeto del conocimiento. Al él hacer preguntas acerca de todo eso, Kṛṣṇa dijo que este cuerpo se denomina el campo, y que aquel que conoce este cuerpo se denomina el conocedor del campo. Este cuerpo es el campo de la actividad para el alma condicionada. El alma condicionada está atrapada en la existencia material, y ella trata de enseñorearse de la naturaleza material. Y así, según su capacidad de dominar la naturaleza material, recibe un campo de actividades. Ese campo de actividades es el cuerpo. Y, ¿qué es el cuerpo? El cuerpo está hecho de sentidos. El alma condicionada quiere disfrutar del goce de los sentidos, y, conforme a su capacidad de hacerlo, se le ofrece un cuerpo, o campo de actividades. Por eso al cuerpo se lo conoce como kṣetra, o el campo de las actividades del alma condicionada. Ahora bien, la persona, que no debe identificarse con el cuerpo, se denomina kṣetra-jña, el conocedor del campo. No es muy difícil entender la diferencia que hay entre el campo y su conocedor, entre el cuerpo y el conocedor del cuerpo. Cualquier persona puede darse cuenta de que, desde la infancia hasta la vejez, pasa por muchísimos cambios de cuerpo, y, sin embargo, sigue siendo una misma persona. Así pues, existe una diferencia entre el conocedor del campo de las actividades y el propio campo. El alma viviente condicionada puede entender así que es diferente del cuerpo. Al principio se describe —dehino ’smin— que la entidad viviente se halla dentro del cuerpo y que el cuerpo va pasando de la infancia a la niñez, de la niñez a la juventud y de la juventud a la vejez, y que la persona que posee el cuerpo sabe que el cuerpo está cambiando. El propietario es claramente el kṣetra-jña. A veces pensamos «soy feliz», «soy un hombre, soy una mujer», «soy un perro», «soy un gato». Esas son designaciones corporales del conocedor. Pero el conocedor es diferente del cuerpo. Aunque usemos muchos artículos —nuestras ropas, etc.—, sabemos que somos diferentes de las cosas que usamos. De igual modo, si lo analizamos un poco, también nos daremos cuenta de que somos diferentes del cuerpo. Yo, usted, o cualquier otra persona que sea dueña de un cuerpo, recibimos el nombre de kṣetra-jña, el conocedor del campo de las actividades, y el cuerpo se denomina kṣetra, el campo en sí de las actividades.

ZNACZENIE:
 
Arjuna pragnie dowiedzieć się, co to jest: prakṛti (natura), puruṣa (podmiot radości), kṣetra (pole), kṣetra-jña (jego znawca). Pyta również, czym jest wiedza i co jest przemiotem wiedzy. Kṛṣṇa odpowiedział, że polem nazywane jest ciało. A ten kto je zna, nazywany jest znawcą pola. Ciało to jest dla uwarunkowanej duszy polem działalności. Uwarunkowana dusza uwikłana jest w materialną egzystencję i usiłuje panować nad materialną naturą. Wobec tego odpowiednio do swojej możliwości panowania nad tą materialną naturą, otrzymuje ona jakieś pole działalności. Tym polem działalności jest ciało. A czym jest ciało? Ciało utworzone jest ze zmysłów. Uwarunkowana dusza pragnie czerpać przyjemność z zadowalania zmysłów i stosownie do swoich możliwości w tym względzie otrzymuje ona odpowiednie ciało, czyli pole działalności. Dlatego ciało nazywane jest kṣetra – polem działania dla uwarunkowanej duszy. Osoba, która utożsamia się z ciałem nazywana jest kṣetra-jña – znawcą pola. Zrozumienie różnicy pomiędzy polem a jego znawcą, czyli ciałem a znawcą tego ciała, nie jest niczym trudnym. Każdy może zauważyć, iż od dzieciństwa aż do starości ciało jego podlega wielu zmianom. A jednak jest on ciągle tą samą osobą. Jest więc różnica pomiędzy znawcą pola działania i właściwym polem działania. Żywa, uwarunkowana dusza może zatem bez trudu zrozumieć, iż jest czymś różnym od ciała. Na początku zostało powiedziane – dehino ’smin – że żywa istota przebywa wewnątrz ciała. I ciało to zmienia się z ciała niemowlęcia na ciało dziecka, z ciała dziecka na ciało młodzieńca, z ciała młodzieńca na ciało starca – i osoba będąca jego właścicielem zdaje sobie sprawę z tych przemian. Właściciel jest więc wyraźnie kṣetra-jña. Czasami ktoś stwierdza: „Jestem szczęśliwy”, „Jestem mężczyzną”, „Jestem kobietą”, „Jestem psem”, „Jestem kotem” itd. Są to cielesne desygnaty znawców pola. Ale znawca różny jest od ciała. Mimo, iż używamy tak wielu różnych przedmiotów: naszych ubrań itd., wiemy, iż jesteśmy czymś oddzielnym od rzeczy, których używamy. Podobnie, po niewielkich rozważaniach rozumiemy również, iż jesteśmy czymś różnym od tego ciała. Ja, ty, czy ktokolwiek inny, kto posiada ciało, jest nazywany kṣetra-jña, znawcą pola działania, a ciało jest nazywane kṣetra, polem samych czynności.

En los primeros seis capítulos del Bhagavad-gītā se describen el conocedor del cuerpo (la entidad viviente) y la posición mediante la cual él puede entender al Señor Supremo. En los seis capítulos intermedios del Bhagavad-gītā, se describen a la Suprema Personalidad de Dios y la relación que hay entre el alma individual y la Superalma con respecto al servicio devocional. En esos capítulos se definen de un modo definitivo la posición superior de la Suprema Personalidad de Dios y la posición subordinada del alma individual. Las entidades vivientes son subordinadas en todas las circunstancias, pero por su olvido están sufriendo. Cuando ellas se iluminan por medio de las actividades piadosas, se acercan al Señor Supremo de diferentes maneras: como los afligidos, aquellos que necesitan dinero, los indagadores y aquellos que buscan conocimiento. Eso también se describe. Ahora, comenzando con el decimotercer capítulo, se explica cómo la entidad viviente se pone en contacto con la naturaleza material y cómo el Señor Supremo la libera a través de los diferentes métodos de las actividades fruitivas, el cultivo de conocimiento y el desempeño de servicio devocional. Aunque la entidad viviente es completamente diferente del cuerpo material, de alguna manera llega a relacionarse con él. Eso también se explica.

Pierwsze sześć rozdziałów Bhagavad-gīty opisuje znawcę ciała (żywą istotę) i pozycję, w której będąc usytuowanym, można zrozumieć Najwyższego Pana. Środkowe rozdziały Bhagavad-gīty opisują Najwyższą Osobę Boga oraz związek pomiędzy duszą indywidualną a Duszą Najwyższą w służbie oddania. Rozdziały te wyraźnie podkreślają wyższą pozycję Najwyższej Osoby Boga i zależność duszy indywidualnej. Żywe istoty są zależne w każdych warunkach, ale zapominając o tym, cierpią. Kiedy, dzięki pobożnym czynom, zostaną oświecone, wtedy zbliżają się do Najwyższego Pana w różnym charakterze: jako dotknięte nieszczęściem, potrzebujące pieniędzy, nękane ciekawością, poszukujące wiedzy. To również zostało opisane. Teraz, zaczynając od Rozdziału Trzynastego, dowiemy się, w jaki sposób żywa istota wchodzi w kontakt z naturą materialną, i w jaki sposób zostaje wyzwolona przez Najwyższego Pana poprzez różnego rodzaju procesy: działanie dla rezultatów, kultywowanie wiedzy i pełnienie służby oddania. Mimo iż żywa istota jest całkowicie różna od materialnego ciała, w jakiś sposób wiąże się z nim. To również zostanie wytłumaczone.