Skip to main content

Text 22

VERSO 22

Devanagari

Devanagari

ईजेऽश्वमेधैरधियज्ञमीश्वरं
महाविभूत्योपचिताङ्गदक्षिणै: ।
ततैर्वसिष्ठासितगौतमादिभि-
र्धन्वन्यभिस्रोतमसौ सरस्वतीम् ॥ २२ ॥

Text

Texto

īje ’śvamedhair adhiyajñam īśvaraṁ
mahā-vibhūtyopacitāṅga-dakṣiṇaiḥ
tatair vasiṣṭhāsita-gautamādibhir
dhanvany abhisrotam asau sarasvatīm
īje ’śvamedhair adhiyajñam īśvaraṁ
mahā-vibhūtyopacitāṅga-dakṣiṇaiḥ
tatair vasiṣṭhāsita-gautamādibhir
dhanvany abhisrotam asau sarasvatīm

Synonyms

Sinônimos

īje — worshiped; aśvamedhaiḥ — by performing the horse sacrifice yajñas; adhiyajñam — to satisfy the master of all yajñas; īśvaram — the Supreme Personality of Godhead; mahā-vibhūtyā — with great opulence; upacita-aṅga-dakṣiṇaiḥ — with all prescribed paraphernalia and contributions of dakṣiṇā to the brāhmaṇas; tataiḥ — executed; vasiṣṭha-asita-gautama-ādibhiḥ — by such brāhmaṇas as Vasiṣṭha, Asita and Gautama; dhanvani — in the desert; abhisrotam — inundated by the water of the river; asau — Mahārāja Ambarīṣa; sarasvatīm — on the bank of the Sarasvatī.

īje — adorou; aśvamedhaiḥ — através da realização de yajñas em que há sacrifício de cavalos; adhiyajñam — para satisfazer ao mestre de todos os yajñas; īśvaram — a Suprema Personalidade de Deus; mahā-vibhūtyā — com grande opulência; upacita-aṅga-dakṣiṇaiḥ — com toda a parafernália prescrita e contribuições de dakṣiṇā aos brāhmaṇas; tataiḥ — executados; vasiṣṭha-asita-gautama-ādibhiḥ — por brāhmaṇas, tais como Vasiṣṭha, Asita e Gautama; dhanvani — no deserto; abhisrotam — inundado pela água do rio; asau — Mahārāja Ambarīṣa; sarasvatīm — às margens do Sarasvatī.

Translation

Tradução

In desert countries where there flowed the river Sarasvatī, Mahārāja Ambarīṣa performed great sacrifices like the aśvamedha-yajña and thus satisfied the master of all yajñas, the Supreme Personality of Godhead. Such sacrifices were performed with great opulence and suitable paraphernalia and with contributions of dakṣiṇā to the brāhmaṇas, who were supervised by great personalities like Vasiṣṭha, Asita and Gautama, representing the king, the performer of the sacrifices.

Nas regiões desérticas, por onde fluía o rio Sarasvati, Mahārāja Ambarīṣa realizou grandes sacrifícios, tais como o aśvamedha-yājña, e com isso satisfez o mestre de todos os yajñas, a Suprema Perso­nalidade de Deus. Esses sacrifícios foram realizados com grande opulência e com a parafernália adequada, e foram dadas contribuições de dakṣiṇa aos brāhmaṇas, que eram supervisionados por grandes personalidades como Vasiṣṭha, Asita e Gautama, representando o rei, o realizador dos sacrifícios.

Purport

Comentário

When one performs ritualistic sacrifices as prescribed in the Vedas, one needs expert brāhmaṇas known as yājñika-brāhmaṇas. In Kali-yuga, however, there is a scarcity of such brāhmaṇas. Therefore in Kali-yuga the sacrifice recommended in śāstra is saṅkīrtana-yajña (yajñaiḥ saṅkīrtana-prāyair yajanti hi sumedhasaḥ). Instead of spending money unnecessarily on performing yajñas impossible to perform in this Age of Kali because of the scarcity of yājñika-brāhmaṇas, one who is intelligent performs saṅkīrtana-yajña. Without properly performed yajñas to satisfy the Supreme Personality of Godhead, there will be scarcity of rain (yajñād bhavati parjanyaḥ). Therefore the performance of yajña is essential. Without yajña there will be a scarcity of rain, and because of this scarcity, no food grains will be produced, and there will be famines. It is the duty of the king, therefore, to perform different types of yajñas, such as the aśvamedha-yajña, to maintain the production of food grains. Annād bhavanti bhūtāni. Without food grains, both men and animals will starve. Therefore yajña is necessary for the state to perform because by yajña the people in general will be fed sumptuously. The brāhmaṇas and yājñika priests should be sufficiently paid for their expert service. This payment is called dakṣiṇā. Ambarīṣa Mahārāja, as the head of the state, performed all these yajñas through great personalities like Vasiṣṭha, Gautama and Asita. Personally, however, he was engaged in devotional service, as mentioned before (sa vai manaḥ kṛṣṇa-padāravindayoḥ). The king or head of state must see that things go on well under proper guidance, and he must be an ideal devotee, as exemplified by Mahārāja Ambarīṣa. It is the duty of the king to see that food grains are produced even in desert countries, what to speak of elsewhere.

SIGNIFICADO—Quando alguém realiza sacrifícios ritualísticos como prescrevem os Vedas, ele precisa de brāhmaṇas peritos, conhecidos como yājñika­brāhmaṇas. Em Kali-yuga, entretanto, há escassez desses brāhmaṇas. Portanto, em Kali-yuga, o sacrifício recomendado nos śāstras é o saṅkīrtana-yajña (yajñaiḥ saṅkīrtana-prāyair yajanti hi sumedhasaḥ). Em vez de ficar desperdiçando dinheiro na execução de yajñas que, devido à escassez de yājñika-brāhmaṇas, são impossíveis de serem realizados nesta era de Kali, quem é inteligente realiza o saṅkīrtana­-yajña. Sem yajñas devidamente realizados para satisfazer a Suprema Personalidade de Deus, haverá escassez de chuvas (yajñād bhavati parjanyaḥ). Portanto, a realização de yajña é algo essencial. Sem yajña, haverá escassez de chuva, e, devido a essa escassez, não nascerão os grãos alimentícios e haverá fome. É dever do rei, portanto, realizar diferentes classes de yajñas, tais como o aśvamedha-yajña, para manter a produção de grãos alimentícios. Annād bhavanti bhūtāni. Sem grãos alimentícios, tanto os homens quanto os animais passarão fome. Portanto, é necessário que o Estado realize yajñas porque, através do yajña, a população em geral será suntuosamente alimen­tada. Os brāhmaṇas e sacerdotes yājñikas devem receber o necessá­rio pagamento por seu serviço perito. Esse pagamento se chama dakṣiṇā. Ambarīṣa Mahārāja, como líder do Estado, realizou todos esses yajñas com a ajuda de grandes personalidades, tais como Va­siṣṭha, Gautama e Asita. Pessoalmente, entretanto, ele se ocupava em serviço devocional, como mencionado antes (sa vai manaḥ kṛṣṇa-padāravindayoḥ). O rei, ou líder do Estado, deve zelar para que a situação esteja sob orientação adequada, e ele deve ser um devoto ideal, seguindo o exemplo de Mahārāja Ambarīṣa. Se é dever do rei garantir que os grãos alimentícios sejam produzidos mesmo nas regiões desérticas, o que dizer de eles serem produzidos em outros lugares?