Skip to main content

Text 47

VERSO 47

Devanagari

Devanagari

तस्मात्कर्मसु बर्हिष्मन्नज्ञानादर्थकाशिषु ।
मार्थद‍ृष्टिं कृथा: श्रोत्रस्पर्शिष्वस्पृष्टवस्तुषु ॥ ४७ ॥

Text

Texto

tasmāt karmasu barhiṣmann
ajñānād artha-kāśiṣu
mārtha-dṛṣṭiṁ kṛthāḥ śrotra-
sparśiṣv aspṛṣṭa-vastuṣu
tasmāt karmasu barhiṣmann
ajñānād artha-kāśiṣu
mārtha-dṛṣṭiṁ kṛthāḥ śrotra-
sparśiṣv aspṛṣṭa-vastuṣu

Synonyms

Sinônimos

tasmāt — therefore; karmasu — in fruitive activities; barhiṣman — O King Prācīnabarhiṣat; ajñānāt — out of ignorance; artha-kāśiṣu — in the glittering fruitive result; — never; artha-dṛṣṭim — considering to be the aim of life; kṛthāḥ — do; śrotra-sparśiṣu — pleasing to the ear; aspṛṣṭa — without touching; vastuṣu — real interest.

tasmāt — portanto; karmasu — em atividades fruitivas; barhiṣman­ — ó rei Prācīnabarhiṣat; ajñānāt — por ignorância; artha-kāśiṣu — no cintilante resultado fruitivo; — nunca; artha-dṛṣṭim — conside­rando ser a meta da vida; kṛthāḥ — faças; śrotra-sparśiṣu — agradáveis ao ouvido; aspṛṣṭa — sem tocar; vastuṣu — interesse verdadeiro.

Translation

Tradução

My dear King Barhiṣmān, you should never out of ignorance take to the Vedic rituals or to fruitive activity, which may be pleasing to hear about or which may appear to be the goal of self-interest. You should never take these to be the ultimate goal of life.

Meu querido rei Barhiṣmān, nunca deves, por ignorância, adotar os rituais védicos ou as atividades fruitivas, os quais podem ser agradáveis de se ouvir ou que podem parecer a meta do interesse pessoal. Jamais deves aceitar essas coisas como a meta última da vida.

Purport

Comentário

In Bhagavad-gītā (2.42-43) it is said:

SIGNIFICADO—A Bhagavad-gītā (2.42-43) diz:

yām imāṁ puṣpitāṁ vācaṁ
pravadanty avipaścitaḥ
veda-vāda-ratāḥ pārtha
nānyad astīti vādinaḥ
yām imāṁ puṣpitāṁ vācaṁ
pravadanty avipaścitaḥ
veda-vāda-ratāḥ pārtha
nānyad astīti vādinaḥ
kāmātmānaḥ svarga-parā
janma-karma-phala-pradām
kriyā-viśeṣa-bahulāṁ
bhogaiśvarya-gatiṁ prati
kāmātmānaḥ svarga-parā
janma-karma-phala-pradām
kriyā-viśeṣa-bahulāṁ
bhogaiśvarya-gatiṁ prati

“Men of small knowledge are very much attached to the flowery words of the Vedas, which recommend various fruitive activities for elevation to heavenly planets, resultant good birth, power, and so forth. Being desirous of sense gratification and opulent life, they say that there is nothing more than this.”

“Os homens de pouco conhecimento estão muitíssimo apegados às palavras floridas dos Vedas, que recomendam várias atividades fruitivas àqueles que desejam elevar-se aos planetas celestiais, com o consequente bom nascimento, poder e assim por diante. Por estarem ávidos em satisfazer os sentidos e ter uma vida opulenta, eles dizem que isso é tudo o que importa.”

Generally people are very much attracted to the fruitive activities sanctioned in the Vedic rituals. One may be very much attracted to becoming elevated to heavenly planets by performing great sacrifices, like those of King Barhiṣmān. Śrī Nārada Muni wanted to stop King Barhiṣmān from engaging in such fruitive activities. Therefore he is now directly telling him, “Don’t be interested in such temporary benefits.” In modern civilization people are very much interested in exploiting the resources of material nature through the methods of science. Indeed, this is considered advancement. This is not actually advancement, however, but is simply pleasing to hear. Although we are advancing according to such concocted methods, we are forgetting our real purpose. Bhaktivinoda Ṭhākura therefore says, jaḍa-vidyā yata māyāra vaibhava tomāra bhajane bādhā: “Materialistic studies are the glare of māyā only, for they are an obstacle to spiritual progress.”

De um modo geral, as pessoas têm muita atração pelas ativi­dades fruitivas sancionadas nos rituais védicos. Alguém pode ficar muito atraído pela sua elevação a planetas celestiais mediante a rea­lização de grandes sacrifícios, como os realizados pelo rei Barhiṣmān. Śrī Nārada Muni queria impedir o rei Barhiṣmān de ocupar-se nessas atividades fruitivas. Agora, portanto, ele está lhe dizendo diretamente: “Não te interesses por semelhantes benefícios temporários. Na civilização moderna, as pessoas estão muito interessadas em explorar os recursos da natureza material através de métodos científicos. Na verdade, considera-se isso como sendo avanço. Porém, isso não é avanço verdadeiro, senão que é simplesmente agradável de se ouvir. Embora estejamos avançando, de acordo com esses métodos inven­tados, esquecemo-nos de nosso verdadeiro propósito. Portanto, Bhaktivinoda Ṭhākura diz que jaḍa-vidyā yata māyāra vaibhava tomāra bhajane bādhā: “Estudos materialistas nada mais são do que o brilho de māyā, pois são um obstáculo ao progresso espiritual.”

The temporary comforts of life experienced either on this planet or on other planets are all to be taken as illusory because they do not touch the real purpose of life. The real purpose of life is to go back home, back to Godhead. Ignorant of the real purpose of life, people take to either gross materialistic activities or ritualistic activities. King Barhiṣmān is herein requested not to be attached to such activities. In the Vedas it is stated that the performance of sacrifice is the actual purpose of life. A section of the Indian population known as the Ārya-samājists lay too much stress on the sacrificial portion of the Vedas. This verse indicates, however, that such sacrifices are to be taken as illusory. Actually the aim of human life should be God realization, or Kṛṣṇa consciousness. The Vedic performances are, of course, very glittering and pleasing to hear about, but they do not serve the real purpose of life.

Os confortos temporários da vida, experimentados neste ou em outros planetas, devem ser tidos todos como ilusórios, porque não atingem o verdadeiro propósito da vida. O verdadeiro propósito da vida é voltar ao lar, voltar ao Supremo. Ignorantes do verdadeiro propósito da vida, as pessoas se dedicam, quer a atividades materia­listas grosseiras, quer a atividades ritualísticas. Nesta passagem, Nārada pede ao rei Barhiṣmān que não se apegue a semelhantes atividades. Nos Vedas, afirma-se que a realização de sacrifícios é o verdadeiro propósito da vida. Uma parte da população indiana, conhecida como os ārya-samājistas, enfatiza demasiadamente a parte sacrificatória dos Vedas. Este verso indica, contudo, que esses sacrifícios devem ser tidos como ilusórios. De fato, a meta da vida humana deve ser a compreensão de Deus, ou a consciência de Kṛṣṇa. Os rituais védicos são, evidentemente, muito cintilantes e agradáveis de se ouvir, mas não conduzem ao verdadeiro propósito da vida.