TEXT 20

TEKST 20

Tekst

prakṛtiṁ puruṣaṁ caiva
viddhy anādī ubhāv api
vikārāṁś ca guṇāṁś caiva
viddhi prakṛti-sambhavān

Synonyms

prakṛtim — den materielle natur; puruṣam — de levende væsener; ca — og; eva — afgjort; viddhi — du skal vide, at; anādī — uden begyndelse; ubhau — begge; api — også; vikārān — omdannelserne; ca — og; guṇān — naturens tre kvaliteter; ca — også; eva — afgjort; viddhi — forstå at; prakṛti — af den materielle natur; sambhavān — er frembragt.

prakṛtim – natura materialna; puruṣam – żywe istoty; ca – również; eva – na pewno; viddhi – musisz wiedzieć; anādī – bez początku; ubhau – oba; api – również; vikārān – przemiany; ca – również; guṇān – trzy siły natury materialnej; ca – również; eva – na pewno; viddhi – wiedz; prakṛti – natura materialna; sambhavān – wyprodukowane z.

Translation

Den materielle natur og de levende væsener skal forstås som værende uden begyndelse. Deres forvandlinger og de materielle kvaliteter er frembringelser af den materielle natur.

Musisz wiedzieć, że natura materialna i żywe istoty nie mają początku. Ich przemiany i guṇy materialne są produktami materialnej natury.

Purport

FORKLARING: Gennem den viden, der bliver beskrevet i dette kapitel, kan man forstå kroppen (handlingsfeltet) og kroppens kendere (både den individuelle sjæl og Oversjælen). Kroppen er et handlingsfelt og består af materiel natur. Den legemliggjorte individuelle sjæl, der er nyderen af kroppens aktiviteter, er puruṣa eller det levende væsen. Han er den ene kender, og den anden er Oversjælen. Det må selvfølgelig forstås, at både Oversjælen og det individuelle levende væsen er forskellige manifestationer af Guddommens Højeste Personlighed. Det levende væsen hører til kategorien af Hans energi, mens Oversjælen er i kategorien af Hans personlige ekspansion.

ZNACZENIE:

Poprzez wiedzę podaną w tym rozdziale można poznać ciało (pole działania) i znawców tego ciała (duszę indywidualną i Duszę Najwyższą). Ciało jest polem działania i skomponowane jest z natury materialnej. Ciało zamieszkuje dusza indywidualna, czyli żywa istota puruṣa, która czerpie przyjemność z działalności tego ciała. Jest ona jednym znawcą, drugim zaś jest Dusza Najwyższa. Oczywiście należy wiedzieć, że zarówno Dusza Najwyższa, jak i indywidualna żywa istota są różnymi manifestacjami Najwyższej Osoby Boga. Żywa istota jest w kategorii Jego energii, natomiast Dusza Najwyższa jest w kategorii Jego osobistej ekspansji.

Både den materielle natur og det levende væsen er evige, hvilket vil sige, at de eksisterede før skabelsen. Den materielle natur kommer ligesom de levende væsener fra den Højeste Herres energi, men de levende væsener hører til den højere energi. Både de levende væsener og den materielle natur var til, før kosmos blev manifesteret. Den materielle natur var indeholdt i Guddommens Højeste Personlighed, Mahā-viṣṇu, og da det behøvedes, blev den manifesteret gennem mahat-tattva. De levende væsener er ligeledes indesluttet i Ham, og da de er betingede, er de uvillige til at tjene den Højeste Herre. De får derfor ikke lov til at komme ind i den åndelige himmel. Men når den materielle natur manifesteres, får disse levende væsener endnu en chance for at handle i den materielle verden og forberede sig på at komme til den åndelige verden. Dette er mysteriet bag den materielle skabelse. I virkeligheden er det levende væsen oprindeligt en uadskillelig åndelig del af den Højeste Herre, men på grund af sin oprørske natur er han betinget inden for den materielle natur. Det spiller egentlig ingen rolle, hvordan disse levende væsener eller den Højeste Herres højerestående væsener er kommet i kontakt med den materielle natur. Guddommens Højeste Personlighed ved imidlertid, hvordan og hvorfor dette faktisk fandt sted. Herren forklarer i skrifterne, at de, der er tiltrukket af denne materielle natur, gennemgår en hård kamp for tilværelsen. Men fra beskrivelserne i disse få vers kan vi vide med sikkerhed, at alle den materielle naturs forvandlinger og indflydelser også er frembringelser af den materielle natur. Hvad de levende væsener angår, skyldes alle forvandlinger og al forskellighed ene og alene kroppen. Når det kommer til sjælen, er alle levende væsener ens.

Zarówno materialna natura, jak i żywa istota są wieczne. To znaczy, że istniały one przed stworzeniem. Materialna manifestacja jest energią Najwyższego Pana. Podobnie i żywe istoty, z tym, że one są energią wyższą. Obie one istniały przed zamanifestowaniem się tego kosmosu. Natura materialna była pogrążona w Najwyższej Osobie Boga, Mahā-viṣṇu, i w odpowiedniej chwili została zamanifestowana za pośrednictwem mahat-tattvy. Podobnie pogrążone są w Nim żywe istoty, lecz ponieważ są one uwarunkowane, sprzeciwiają się służbie dla Najwyższego Pana. Wskutek tego nie mogą wejść do nieba duchowego. Po zamanifestowaniu się natury materialnej, te żywe istoty otrzymują powtórną szansę działania w tym świecie materialnym i przygotowania się do wejścia w niebo duchowe. W tym oto zawiera się tajemnica tego materialnego stworzenia. W rzeczywistości żywa istota jest oryginalnie duchową cząstką Najwyższego Pana, ale z powodu swojej buntowniczej natury jest ona uwarunkowana wewnątrz materialnej natury. Właściwie nie ma znaczenia to, w jaki sposób te żywe istoty, czyli wyższe istoty Najwyższego Pana, weszły w kontakt z naturą materialną. Jednakże Najwyższa Osoba Boga wie, jak i dlaczego to się zdarzyło. W pismach objawionych Pan mówi, że ci, którzy znajdują się pod urokiem natury materialnej, muszą prowadzić ciężką walkę o egzystencję. Ale my powinniśmy wiedzieć, z opisu tych paru wersetów, że wszelkie przemiany i oddziaływania natury materialnej poprzez trzy guṇy są również produktami natury materialnej. Przyczyną wszystkich przemian i odmienności żywych istot jest ciało. Jeśli chodzi o duszę, to wszystkie żywe istoty są takie same.