Шрімад-бгаґаватам (бгаґавата пурана) 3.19.5
Текст
ґада̄йа̄м апавіддга̄йа̄м̇
ха̄ха̄-ка̄ре вінірґате
ма̄найа̄м а̄са тад-дгармам̇
суна̄бгам̇ ча̄смарад вібгух̣
ха̄ха̄-ка̄ре вінірґате
ма̄найа̄м а̄са тад-дгармам̇
суна̄бгам̇ ча̄смарад вібгух̣
Послівний переклад
ґада̄йа̄м — коли Його булава; апавіддга̄йа̄м — падала; ха̄ха̄-ка̄ре — зойк; вінірґате — вирвався; ма̄найа̄м а̄са — визнав; тат — Хіран’якші; дгармам — чесність; суна̄бгам — Сударшана-чакру; ча — і; асмарат — згадав; вібгух̣ — Верховний Бог-Особа.
Переклад
Коли Господня булава впала на землю, у богів та ріші, які спостерігали за боєм, вихопився тривожний зойк. Бог-Особа, віддавши належне демоновій любові до справедливості, і закликав Свій диск Сударшану.