ТЕКСТ 31
TEKST 31
Текст
Tekst
хатва̄ сва-джанам а̄хаве
на ка̄н̇кше виджайам̇ кр̣шн̣а
на ча ра̄джйам̇ сукха̄ни ча
hatvā sva-janam āhave
na kāṅkṣe vijayaṁ kṛṣṇa
na ca rājyaṁ sukhāni ca
Пословный перевод
Synonyms
na – ani nie; ca – również; śreyaḥ – dobro; anupaśyāmi – przewiduję; hatvā – przez zabicie; sva-janam – własnych krewnych; āhave – w walce; na – ani nie; kāṅkṣe – pragnę; vijayam – zwycięstwa; kṛṣṇa – O Kṛṣṇo; na – ani nie; ca – również; rājyam – królestwa; sukhāni – tego szczęścia; ca – również.
Перевод
Translation
Я не понимаю, какое благо я получу, убив в этом сражении своих сородичей. Ни победа, ни царство, ни счастье, доставшиеся такой ценой, не нужны мне, о Кришна.
Nie rozumiem, jakież to dobro może wyniknąć z zabicia moich własnych krewnych w tej walce ani nie mogę, mój drogi Kṛṣṇo, pragnąć zwycięstwa, królestwa, ani szczęścia.
Комментарий
Purport
Не зная, что истинной целью жизни является Вишну (или Кришна), обусловленные души ищут счастья в материальных, плотских отношениях. Ослепленные ложными представлениями о жизни, они забывают даже о том, как надо действовать, чтобы обрести материальное счастье. Арджуна как будто даже забыл о кодексе чести кшатрия. Известно, что две категории людей — кшатрии, которые погибают на поле боя, и люди, отрекшиеся от мира и целиком посвятившие себя духовной практике, — удостаиваются права попасть на Солнце, самую могущественную и ослепительную из планет. Арджуна не желает убивать даже своих врагов, не говоря уже о родственниках. Он считает, что смерть сородичей не принесет ему счастья, и потому не хочет сражаться, точно так же как сытый человек не испытывает никакого желания готовить. Разочаровавшись во всем, Арджуна уже решил уйти в лес и стать отшельником. Как кшатрию, ему, чтобы получать средства к существованию, необходимо править царством, поскольку кшатриям не подобает заниматься ничем другим. Однако у Арджуны нет царства, и обрести его он может, только победив в битве двоюродных братьев и отвоевав у них царство, доставшееся ему в наследство от отца. Но именно этого он и не хочет делать. Поэтому Арджуна считает, что у него нет другого выхода, кроме как уйти в лес и жить отшельником.
ZNACZENIE:
Uwarunkowane dusze – nie wiedząc, że ich najwyższym interesem i dobrem jest Viṣṇu, czyli Kṛṣṇa – kierują swoją uwagę na związki cielesne, mając złudną nadzieję, że w nich znajdą szczęście. Pod wpływem złudzenia zapominają nawet, co jest przyczyną szczęścia materialnego. Tutaj Arjuna zdaje się nawet zapominać o kodeksie moralnym obowiązującym kṣatriyów. Powiedziane jest, że dwa rodzaje ludzi zdolne są do wejścia na potężny i oślepiający glob słoneczny, mianowicie kṣatriya, który umiera w walce pod osobistym przewodnictwem Kṛṣṇy, i osoba w wyrzeczonym porządku życia, która poświęca się całkowicie kulturze duchowej. Arjuna nie chce zabić nawet swoich wrogów, nie mówiąc już o swoich krewnych. Sądził, że jeśli zabije krewnych, nie zazna szczęścia w życiu; dlatego nie chciał walczyć. Tak jak osoba, która nie czuje głodu i w związku z tym nie jest skłonna do gotowania. Postanowił, że uda się do lasu, aby tam żyć w odosobnieniu we frustracji. Ale jako kṣatriya musiał mieć królestwo, aby utrzymać się przy życiu. Kṣatriyowie bowiem nie mogą anagażować się w żadne inne zajęcia. Lecz Arjuna nie posiadał królestwa. Jedyną możliwością odzyskania królestwa odziedziczonego po ojcu, była walka z kuzynami. Tego jednak nie chciał uczynić. Dlatego uważał, że powinien udać się do lasu i tam żyć w odosobnieniu we frustracji.