TEKST 13
TEXT 13
Tekst
Text
daivīṁ prakṛtim āśritāḥ
bhajanty ananya-manaso
jñātvā bhūtādim avyayam
daivīṁ prakṛtim āśritāḥ
bhajanty ananya-manaso
jñātvā bhūtādim avyayam
Synonyms
Synonyms
mahā-ātmānaḥ – wielkie dusze; tu – ale; mām – Mnie; pārtha – O synu Pṛthy; daivīm – boska; prakṛtim – natura; āśritāḥ – przyjąwszy schronienie; bhajanti – pełnią służbę; ananya-manasaḥ – z niezachwianym umysłem; jñātvā – wiedząc; bhūta – stworzenia; ādim – pierwotny; avyayam – niewyczerpany.
mahā-ātmānaḥ — the great souls; tu — but; mām — unto Me; pārtha — O son of Pṛthā; daivīm — divine; prakṛtim — nature; āśritāḥ — having taken shelter of; bhajanti — render service; ananya-manasaḥ — without deviation of the mind; jñātvā — knowing; bhūta — of creation; ādim — the origin; avyayam — inexhaustible.
Translation
Translation
O synu Pṛthy, wielkie nieulegające złudzeniu dusze chronione są przez boską naturę. Znając Mnie jako Najwyższą Osobę Boga, pierwotnego i nieograniczonego, całkowicie angażują się w służbę oddania.
O son of Pṛthā, those who are not deluded, the great souls, are under the protection of the divine nature. They are fully engaged in devotional service because they know Me as the Supreme Personality of Godhead, original and inexhaustible.
Purport
Purport
ZNACZENIE:
Werest ten wyraźnie określa mahātmę. Pierwszą charkterystyczną cechą mahātmy jest to, że jest on usytuowany w boskiej naturze. Nie podlega kontroli natury materialnej. W jaki sposób to osiąga? Tłumaczy to Rozdział Siódmy: kto podporządkowuje się Najwyższej Osobie Boga, Śrī Kṛṣṇie, od razu uwalnia się spod kontroli natury materialnej. Taki jest warunek. Spod kontroli natury materialnej można uwolnić się tylko przez podporządkowanie swojej duszy Najwyższej Osobie Boga. Taka jest wstępna recepta. Skoro tylko żywa istota, będąca marginalną energią Pana, uwalnia się spod kontroli natury materialnej, zaczyna podlegać kierownictwu natury duchowej. To przewodnictwo natury duchowej nazywa się daivī prakṛti, naturą boską. Więc jeśli ktoś pozostaje w ten sposób promowany – przez podporządkowanie się Najwyższej Osobie Boga – zostaje on wielką duszą, mahātmą.
In this verse the description of the mahātmā is clearly given. The first sign of the mahātmā is that he is already situated in the divine nature. He is not under the control of material nature. And how is this effected? That is explained in the Seventh Chapter: one who surrenders unto the Supreme Personality of Godhead, Śrī Kṛṣṇa, at once becomes freed from the control of material nature. That is the qualification. One can become free from the control of material nature as soon as he surrenders his soul to the Supreme Personality of Godhead. That is the preliminary formula. Being marginal potency, as soon as the living entity is freed from the control of material nature, he is put under the guidance of the spiritual nature. The guidance of the spiritual nature is called daivī prakṛti, divine nature. So when one is promoted in that way – by surrendering to the Supreme Personality of Godhead – one attains to the stage of great soul, mahātmā.
Mahātmā nie poświęca swojej uwagi niczemu innemu poza Kṛṣṇą, jako, że wie on doskonale, że Kṛṣṇa jest oryginalną Najwyższą Osobą, przyczyną wszystkich przyczyn. Nie ma co do tego żadnych wątpliwości. Taki mahātmā, czyli wielka dusza, rozwija się przez obcowanie z innymi mahātmāmi, czystymi wielbicielami. Czystych wielbicieli nie przyciągają nawet inne formy Kṛṣṇy, takie jak np. czteroramienny Mahā-viṣṇu. Przyciągani są jedynie do dwurękiej postaci Kṛṣṇy. Nie interesują ich inne postacie Kṛṣṇy ani żadna forma półboga czy istoty ludzkiej. Medytują jedynie o Kṛṣṇie, w świadomości Kṛṣṇy. W tejże świadomości zawsze pełnią służbę oddania dla Pana, od której nic nie jest w stanie ich odciągnąć.
The mahātmā does not divert his attention to anything outside Kṛṣṇa, because he knows perfectly well that Kṛṣṇa is the original Supreme Person, the cause of all causes. There is no doubt about it. Such a mahātmā, or great soul, develops through association with other mahātmās, pure devotees. Pure devotees are not even attracted by Kṛṣṇa’s other features, such as the four-armed Mahā-viṣṇu. They are simply attracted by the two-armed form of Kṛṣṇa. They are not attracted to other features of Kṛṣṇa, nor are they concerned with any form of a demigod or of a human being. They meditate only upon Kṛṣṇa in Kṛṣṇa consciousness. They are always engaged in the unswerving service of the Lord in Kṛṣṇa consciousness.