Bhagavad-gītā taka jaką jest 9.13
Tekst
daivīṁ prakṛtim āśritāḥ
bhajanty ananya-manaso
jñātvā bhūtādim avyayam
Synonyms
mahā-ātmānaḥ – wielkie dusze; tu – ale; mām – Mnie; pārtha – O synu Pṛthy; daivīm – boska; prakṛtim – natura; āśritāḥ – przyjąwszy schronienie; bhajanti – pełnią służbę; ananya-manasaḥ – z niezachwianym umysłem; jñātvā – wiedząc; bhūta – stworzenia; ādim – pierwotny; avyayam – niewyczerpany.
Translation
O synu Pṛthy, wielkie nieulegające złudzeniu dusze chronione są przez boską naturę. Znając Mnie jako Najwyższą Osobę Boga, pierwotnego i nieograniczonego, całkowicie angażują się w służbę oddania.
Purport
ZNACZENIE:
Werest ten wyraźnie określa mahātmę. Pierwszą charkterystyczną cechą mahātmy jest to, że jest on usytuowany w boskiej naturze. Nie podlega kontroli natury materialnej. W jaki sposób to osiąga? Tłumaczy to Rozdział Siódmy: kto podporządkowuje się Najwyższej Osobie Boga, Śrī Kṛṣṇie, od razu uwalnia się spod kontroli natury materialnej. Taki jest warunek. Spod kontroli natury materialnej można uwolnić się tylko przez podporządkowanie swojej duszy Najwyższej Osobie Boga. Taka jest wstępna recepta. Skoro tylko żywa istota, będąca marginalną energią Pana, uwalnia się spod kontroli natury materialnej, zaczyna podlegać kierownictwu natury duchowej. To przewodnictwo natury duchowej nazywa się daivī prakṛti, naturą boską. Więc jeśli ktoś pozostaje w ten sposób promowany – przez podporządkowanie się Najwyższej Osobie Boga – zostaje on wielką duszą, mahātmą.
Mahātmā nie poświęca swojej uwagi niczemu innemu poza Kṛṣṇą, jako, że wie on doskonale, że Kṛṣṇa jest oryginalną Najwyższą Osobą, przyczyną wszystkich przyczyn. Nie ma co do tego żadnych wątpliwości. Taki mahātmā, czyli wielka dusza, rozwija się przez obcowanie z innymi mahātmāmi, czystymi wielbicielami. Czystych wielbicieli nie przyciągają nawet inne formy Kṛṣṇy, takie jak np. czteroramienny Mahā-viṣṇu. Przyciągani są jedynie do dwurękiej postaci Kṛṣṇy. Nie interesują ich inne postacie Kṛṣṇy ani żadna forma półboga czy istoty ludzkiej. Medytują jedynie o Kṛṣṇie, w świadomości Kṛṣṇy. W tejże świadomości zawsze pełnią służbę oddania dla Pana, od której nic nie jest w stanie ich odciągnąć.