TEKST 44

STIH 44

Tekst

pūrvābhyāsena tenaiva
hriyate hy avaśo ’pi saḥ
jijñāsur api yogasya
śabda-brahmātivartate

Synonyms

pūrva – poprzednia; abhyāsena – przez praktykę; tena – przez tę; eva – z pewnością; hriyate – jest przyciągany; hi – niewątpliwie; avaśaḥ – automatycznie; api – również; saḥ – on; jijñāsuḥ – pragnący wiedzieć; api – nawet; yogasya – o yodze; śabda-brahma – nakazy pism świętych dotyczące rytuałów; ativartate – przekracza.

pūrva – ranije; abhyāsena – zbog primjene; tena – to; eva – zacijelo; hriyate – privlači; hi – sigurno; avaśaḥ – spontano; api – također; saḥ – on; jijñāsuḥ – želeći saznati; api – čak; yogasya – o yogi; śabda-brahma – obredna načela spisa; ativartate – nadilazi.

Translation

Dzięki boskiej świadomości swojego poprzedniego życia automatycznie zostaje on przyciągany przez zasady yogi – nawet ich nie szukając. Taki dociekliwy transcendentalista stoi zawsze ponad rytualistycznymi zasadami pism świętych.

Zahvaljujući božanskoj svjesnosti iz prošloga života spontano osjeća privlačnost prema načelima yoge – čak i ako ih ne traži. Takav radoznali transcendentalist uvijek je transcendentalan prema obrednim načelima spisa.

Purport

ZNACZENIE:

Zaawansowani yogīni nie są zbytnio zainteresowani rytuałami pism świętych, ale automatycznie przyciągani są przez zasady yogi, które mogą pomóc im wznieść się do pełnej świadomości Kṛṣṇy, najwyższej doskonałości yogi. Takie lekceważenie rytuałów wedyjskich przez zaawansowanych transcendentalistów Śrīmad-Bhāgavatam (3.33.7) tłumaczy w następujący sposób:

SMISAO: Napredne yogīje ne privlače obredi opisani u spisima, ali osjećaju spontanu privlačnost prema načelima yoge, koja ih mogu uzdići do potpune svjesnosti Kṛṣṇe, najvišega savršenstva yoge. U trećem pjevanju Śrīmad-Bhāgavatama (3.33.7) objašnjeno je zašto napredni transcendentalisti zanemaruju vedske obrede:

aho bata śva-paco ’to garīyān
yaj-jihvāgre vartate nāma tubhyam
tepus tapas te juhuvuḥ sasnur āryā
brahmānūcur nāma gṛṇanti ye te

„O mój Panie! Bardzo zaawansowane w życiu duchowym są osoby, które intonują Twoje święte imiona, nawet jeśli przyszły na świat w rodzinach, które żywią się psami. Z pewnością praktykowały one wszystkie rodzaje wyrzeczeń i spełniały wszelkie ofiary, kąpały się we wszystkich świętych miejscach i skończyły wszystkie studia nad pismami świętymi”.

„O Gospodine moj! Osobe koje pjevaju sveta imena Tvoga Gospodstva veoma su napredne u duhovnom životu, čak i ako su se rodile u obiteljima ljudi koji jedu pse. Takve su osobe nedvojbeno izvršile sve vrste strogosti i žrtvovanja, okupale se na svim svetim mjestima i proučile sve spise."

Słynny przykład tego dał Pan Caitanya, który przyjął Ṭhākura Haridāsę za jednego ze Swoich najbliższych uczniów. Chociaż Ṭhākura Haridāsa przyszedł na świat w rodzinie muzułmańskiej, Pan Caitanya podniósł go do godności nāmācāryi, dzięki temu, że ściśle przestrzegał on zasady intonowania trzystu tysięcy świętych imion Pana dziennie: Hare Kṛṣṇa, Hare Kṛṣṇa, Kṛṣṇa Kṛṣṇa, Hare Hare/ Hare Rāma, Hare Rāma, Rāma Rāma, Hare Hare. I ponieważ intonował święte imiona Pana bezustannie, należy rozumieć, że w swoim poprzednim życiu musiał przejść przez wszystkie rytualistyczne nauki Ved, znane jako śabda-brahma. Jeśli nie jest się oczyszczonym, nie można przyjąć zasad świadomości Kṛṣṇy ani intonować świętego imienia Pana – Hare Kṛṣṇa.

Glasoviti primjer takva ponašanja postavio je Gospodin Caitanya, koji je prihvatio Haridāsu Ṭhākuru kao jednog od Svojih najvažnijih učenika. Premda se Haridāsa Ṭhākura rodio u muslimanskoj obitelji, Gospodin Caitanya ga je uzdigao na položaj nāmācārye, jer je strogo slijedio načelo mantranja izgovarajući svakoga dana tristo tisuća Gospodinovih svetih imena: Hare Kṛṣṇa, Hare Kṛṣṇa, Kṛṣṇa Kṛṣṇa, Hare Hare / Hare Rāma, Hare Rāma, Rāma Rāma, Hare Hare. Budući da je neprestano mantrao Gospodinovo sveto ime, smatra se da je u prošlom životu izvršio sve obrede opisane u Vedama, koje su poznate kao śabda-brahma. Onaj tko nije pročišćen ne može slijediti načela svjesnosti Kṛṣṇe ili pjevati Gospodinovo sveto ime, Hare Kṛṣṇa.