TEKST 20
TEXT 20
Tekst
Tekst
dīyate ’nupakāriṇe
deśe kāle ca pātre ca
tad dānaṁ sāttvikaṁ smṛtam
dīyate ’nupakāriṇe
deśe kāle ca pātre ca
tad dānaṁ sāttvikaṁ smṛtam
Synonyms
Synonyms
dātavyam – zasługujący na otrzymanie; iti – w ten sposób; yat – ta, która; dānam – jałmużna; dīyate – dana; anupakāriṇe – nie oczekując zwrotu; deśe – we właściwym miejscu; kāle – we właściwym czasie; ca – również; pātre – odpowiedniej osobie; ca – i; tat – ta; dānam – dobroczynność; sāttvikam – w sile dobroci; smṛtam – uważana.
dātavyam — andmist väärt; iti — sel moel; yat — see, mida; dānam — annetust; dīyate — antakse; anupakāriṇe — ootamata vastutasu; deśe — sobivas paigas; kāle — sobival ajal; ca — samuti; pātre — sobivale isikule; ca — ja; tat — seda; dānam — annetust; sāttvikam — vooruse guṇas; smṛtam — peetakse.
Translation
Translation
Dar dany z obowiązku, we właściwym czasie i we właściwym miejscu, wartościowej osobie, bez oczekiwania zwrotu – uważany jest za dobroczynność w sile dobroci.
Sellist annetust, mida antakse kohusetundest ja vastutasu ootamata, sobival ajal ja sobivas paigas ning seda väärivale inimesele, tuleb pidada vooruse guṇasse kuuluvaks.
Purport
Purport
ZNACZENIE:
Literatura wedyjska poleca wspomaganie osób zaangażowanych w czynności duchowe. Nie poleca natomiast rozdawania jałmużny bez zastanowienia. Zawsze brana jest pod uwagę doskonałość duchowa. Dlatego jest takie zalecenie, by jałmużnę dawać w miejscach pielgrzymek w czasie zaćmienia słońca lub księżyca, czy też w końcu miesiąca. Należy się ona albo wykwalifikowanemu braminowi, albo Vaiṣṇavie (wielbicielowi), albo też świątyni. Takie jałmużny należy dawać bez oczekiwania czegokolwiek w zamian. Jałmużna dawana jest czasami ludziom biednym z powodu współczucia, ale jeśli ten biedny człowiek nie jest wart otrzymania jej, wtedy nie łączy się to z żadnym postępem duchowym. Innymi słowy, Vedy nie polecają rozdawania jałmużny „na oślep”.
Vedakirjanduses soovitatakse teha annetusi vaimsete tegevustega seotud inimestele, mitte aga valimatult, kellele tahes. Alati tuleb arvestada vaimset täiuslikkust. Seepärast soovitatakse teha annetusi palverännakute paigas ning kuu- või päikesevarjutuse ajal või kuu lõpul või kvalifitseeritud brāhmaṇale või vaiṣṇavale (s.o. pühendunule) või templites. Selliseid annetusi tuleb teha vastutasu ootamata. Vahel antakse kaastundest annetusi vaestele, ent kui vaene inimene pole annetusi väärt, ei aita selline annetus kaasa vaimsele arengule. Teisisõnu öeldes ei soovitata vedakirjanduses teha annetusi valimatult.