TEKSTY 12-13

TEXTS 12-13

Tekst

Text

arjuna uvāca
paraṁ brahma paraṁ dhāma
pavitraṁ paramaṁ bhavān
puruṣaṁ śāśvataṁ divyam
ādi-devam ajaṁ vibhum

āhus tvām ṛṣayaḥ sarve
devarṣir nāradas tathā
asito devalo vyāsaḥ
svayaṁ caiva bravīṣi me

Synonyms

arjunaḥ uvāca – Arjuna rzekł; param – najwyższa; brahma – prawda; param – najwyższy; dhāma – środki egzystencji; pavitram – czysty; paramam – najwyższy; bhavān – Ty; puruṣam – osoba; śāśvatam – oryginalna; divyam – transcendentalna; ādi-devam – pierwotny Pan; ajam – nienarodzony; vibhum – największy; āhuḥ – mówią; tvām – o Tobie; ṛṣayaḥ – mędrcy; sarve – wszyscy; deva-ṛṣiḥ – mędrzec pomiędzy półbogami; nāradaḥ – Nārada; tathā – również; asitaḥ – Asita; devalaḥ – Devala; vyāsaḥ – Vyāsa; svayam – osobiście; ca – również; eva – z pewnością; bravīṣi – tłumaczysz; me – mnie.

arjunaḥ uvāca — Arjuna sprach; param — die höchste; brahma — Wahrheit; param — höchste; dhāma — Stütze; pavitram — rein; paramam — höchste; bhavān — Du; puruṣam — Persönlichkeit; śāśvatam — ewige; divyam — transzendentale; ādi-devam — der ursprüngliche Herr; ajam — ungeboren; vibhum — der Größte; āhuḥ — sagen; tvām — von Dir; ṛṣayaḥ — Weisen; sarve — alle; deva-ṛṣiḥ — der Weise unter den Halbgöttern; nāradaḥ — Nārada; tathā — auch; asitaḥ — Asita; devalaḥ — Devala; vyāsaḥ — Vyāsa; svayam — persönlich; ca — auch; eva — gewiß; bravīṣī — Du erklärst; me — mir.

Translation

Arjuna rzekł: Ty jesteś Najwyższą Osobą Boga, ostateczną siedzibą i najwyższą czystością, Absolutną Prawdą. Ty jesteś wieczną, transcendentalną i oryginalną osobą, i Ty jesteś nienarodzonym i najwyższym. Wszyscy wielcy mędrcy, tacy jak Nārada, Asita, Devala i Vyāsa, potwierdzają tę prawdę o Tobie, a teraz Ty Sam mi to oznajmiasz.

Arjuna sprach: Du bist die Höchste Persönlichkeit Gottes, das höchste Reich, der Reinste, die Absolute Wahrheit. Du bist die ewige, transzendentale, ursprüngliche Person, der Ungeborene, der Größte. Alle bedeutenden Weisen, wie Nārada, Asita, Devala und Vyāsa, bestätigen diese Wahrheit über Dich, und jetzt erklärst Du es mir Selbst.

Purport

ZNACZENIE:

W tych dwóch wersetach Najwyższy Pan daje szansę filozofom Māyāvādī, gdyż z wersetów tych wyraźnie wynika, że Najwyższy Pan różni się od duszy indywidualnej. Arjuna wysłuchawszy czterech zasadniczych wersetów Bhagavad-gīty w tym rozdziale, całkowicie uwolnił się od wszelkich wątpliwości i zaakceptował Kṛṣṇę jako Najwyższą Osobę Boga. Natychmiast śmiało oznajmia: „Ty jesteś paraṁ brahma, Najwyższą Osobą Boga”. Wcześniej Kṛṣṇa powiedział, iż On jest stwórcą wszystkiego i każdego. Każdy półbóg i każda ludzka istota zależna jest od Niego, chociaż z powodu ignorancji uważają się za absolutnych i niezależnych od Najwyższej Osoby Boga. Ignorancja taka może zostać całkowicie usunięta poprzez pełnienie służby oddania. Pan wyjaśnił to już w wersecie poprzednim. Teraz, dzięki Jego łasce i zgodnie ze wskazówkami wedyjskimi, Arjuna akceptuje Go jako Najwyższą Prawdę. Kiedy nazywa Kṛṣṇę Najwyższą Osobą Boga, Prawdą Absolutną, nie jest to jedynie pochlebstwo dla bliskiego przyjaciela. Wszystko, co Arjuna mówi w tych dwóch wersetach, potwierdzone jest przez prawdę wedyjską. Wszystkie wedyjskie przekazy potwierdzają, że Najwyższego Pana może poznać jedynie ten, kto pełni dla Niego służbę oddania, podczas gdy dla innych nie jest to możliwe. W pismach wedyjskich znajdziemy potwierdzenie każdego poszczególnego słowa z tych dwóch wypowiedzianych przez Arjunę wersetów.

ERLÄUTERUNG: Mit diesen beiden Versen gibt der Höchste Herr dem Māyāvādī-Philosophen eine Chance, den Unterschied zwischen dem Höchsten und der individuellen Seele deutlich zu verstehen. Nachdem Arjuna die essentiellen vier Verse der Bhagavad-gītā in diesem Kapitel gehört hatte, wurde er von allen Zweifeln völlig frei und erkannte Kṛṣṇa als die Höchste Persönlichkeit Gottes an. Sogleich erklärt er unmißverständlich: „Du bist paraṁ brahma, die Höchste Persönlichkeit Gottes.“ Und an früherer Stelle sagte Kṛṣṇa, daß Er der Schöpfer von allem und jedem ist. Jeder Halbgott und jeder Mensch ist von Ihm abhängig. Menschen und Halbgötter denken aus Unwissenheit, sie seien absolut und von der Höchsten Persönlichkeit Gottes unabhängig. Diese Unwissenheit wird durch hingebungsvollen Dienst auf vollkommene Weise beseitigt, wie es der Herr bereits im vorangegangenen Vers erklärt hat. Nun erkennt Arjuna Kṛṣṇa durch dessen Gnade als die Höchste Wahrheit an, was auch mit den vedischen Anweisungen übereinstimmt. Wenn Arjuna Kṛṣṇa als die Höchste Persönlichkeit Gottes, die Absolute Wahrheit, anspricht, so tut er dies nicht, um Ihm zu schmeicheln, nur weil Kṛṣṇa sein vertrauter Freund ist. Alles, was Arjuna in diesen beiden Versen sagt, wird von der vedischen Wahrheit bestätigt. Die vedischen Unterweisungen besagen, daß nur jemand, der sich dem hingebungsvollen Dienst des Höchsten Herrn zuwendet, Ihn verstehen kann, und niemand sonst. Jedes einzelne Wort dieses von Arjuna gesprochenen Verses wird von den vedischen Unterweisungen bestätigt.

Kena Upaniṣad oznajmia, iż spoczynkiem dla wszystkiego jest Najwyższy Brahman, a Kṛṣṇa już wcześniej wytłumaczył, że wszystko spoczywa w Nim. Muṇḍaka Upaniṣad potwierdza, że Najwyższego Pana, w którym wszystko spoczywa, mogą zrealizować jedynie ci, którzy bezustannie myślą o Nim. To bezustanne myślenie o Kṛṣṇie nazywa się smaraṇam i jest jednym z procesów służby oddania. Tylko poprzez służbę oddania dla Kṛṣṇy można zrozumieć swoją pozycję i uwolnić się od tego materialnego ciała.

In der Kena Upaniṣad heißt es, daß das Höchste Brahman der Ruheort von allem ist, und Kṛṣṇa hat bereits erklärt, daß alles auf Ihm ruht. Die Muṇḍaka Upaniṣad bestätigt, daß der Höchste Herr, in dem alles ruht, nur von denjenigen erkannt werden kann, die ständig an Ihn denken. Dieses ständige Denken an Kṛṣṇa wird smaraṇam genannt und ist eine der Methoden des hingebungsvollen Dienstes. Einzig und allein durch hingebungsvollen Dienst zu Kṛṣṇa kann man seine eigene Stellung verstehen und den materiellen Körper hinter sich lassen.

Vedy mówią o Najwyższym Panu jako najczystszym z czystych. Kto rozumie, że Kṛṣṇa jest najwyższą czystością, ten może zostać oczyszczony z wszelkich grzechów. Lecz nie może się uwolnić od grzechów ten, kto nie podporządkował się Najwyższemu Panu. Tak więc uznanie Kṛṣṇy przez Arjunę za najwyższą czystość zgodne jest z literaturą wedyjską. Potwierdzają to również wielkie osobistości, z których największą jest Nārada.

In den Veden wird der Höchste Herr als der Reinste der Reinen bezeichnet. Wer versteht, daß Kṛṣṇa der Reinste der Reinen ist, kann von allen sündhaften Tätigkeiten gereinigt werden. Man kann nur von sündhaftem Handeln geheilt werden, wenn man sich dem Höchsten Herrn ergibt. Daß Arjuna Kṛṣṇa als den höchsten Reinen anerkennt, steht im Einklang mit den Unterweisungen der vedischen Literatur. Hiermit stimmen auch bedeutende Persönlichkeiten überein, von denen Nārada das Oberhaupt ist.

Kṛṣṇa jest Najwyższą Osobą Boga i dlatego powinniśmy zawsze medytować o Nim, czerpiąc radość ze swojego transcendentalnego związku z Nim. Jest On najwyższym bytem i jest wolny od potrzeb cielesnych, narodzin i śmierci. Potwierdza to nie tylko Arjuna, ale cała wedyjska literatura, Purāṇy i przekazy historyczne. Cała wedyjska literatura opisuje Kṛṣṇę w ten sposób i On Sam mówi o Sobie w Rozdziale Czwartym: „Chociaż jestem nienarodzonym, pojawiam się na tej Ziemi, aby ustanowić zasady religijne”. Jest On również najwyższym początkiem. Sam nie mając źródła, jest przyczyną wszystkich przyczyn i wszystko emanuje z Niego. Tę doskonałą wiedzę o Nim można otrzymać dzięki Jego łasce.

Kṛṣṇa ist die Höchste Persönlichkeit Gottes, und man sollte immer über Ihn meditieren und seine transzendentale Beziehung zu Ihm genießen. Er ist die höchste Existenz. Er ist frei von körperlichen Bedürfnissen, frei von Geburt und Tod. Nicht nur Arjuna bestätigt dies, sondern auch sämtliche vedischen Schriften, die Purāṇas und andere historische Aufzeichnungen. In allen vedischen Schriften wird Kṛṣṇa auf diese Weise beschrieben, und auch der Höchste Herr Selbst sagt im Vierten Kapitel: „Obwohl Ich ungeboren bin, erscheine Ich auf der Erde, um die religiösen Prinzipien festzulegen.“ Kṛṣṇa ist der höchste Ursprung. Er hat keine Ursache, denn Er ist die Ursache aller Ursachen, und alles geht von Ihm aus. Dieses vollkommene Wissen kann man durch die Gnade des Höchsten Herrn erfahren.

Arjuna mógł przemówić w ten sposób dzięki łasce Kṛṣṇy. Jeśli chcemy zrozumieć Bhagavad-gītę, powinniśmy przyjąć oznajmienia tych wersetów. Nazywane jest to systemem paramparā, zaakceptowaniem sukcesji uczniów. Nie można zrozumieć Bhagavad-gīty nie będąc w sukcesji uczniów. Nie jest to możliwe na drodze tzw. wykształcenia akademickiego. Na nieszczęście osoby dumne z takiego wykształcenia, nie zważając na tak wiele dowodów z wedyjskiej literatury, uparcie utrzymują, iż Kṛṣṇa jest tylko zwykłą osobą.

Arjunas Erkenntnis war nur durch die Gnade Kṛṣṇas möglich. Wenn wir die Bhagavad-gītā verstehen wollen, sollten wir die Aussagen dieser beiden Verse akzeptieren. Dies nennt man das paramparā-System, das Annehmen der Schülernachfolge. Nur wer der Schülernachfolge angehört, kann die Bhagavad-gītā verstehen. Durch sogenannte akademische Bildung ist dies nicht möglich. Leider halten diejenigen, die auf ihre akademische Bildung stolz sind, trotz zahlreicher Nachweise in den vedischen Schriften hartnäckig an ihrer Überzeugung fest, Kṛṣṇa sei ein gewöhnlicher Mensch.