STIH 47

TEKST 47

Tekst

yoginām api sarveṣāṁ
mad-gatenāntar-ātmanā
śraddhāvān bhajate yo māṁ
sa me yukta-tamo mataḥ

Synonyms

yoginām – od yogīja; api – također; sarveṣām – svih vrsta; mat-gatena – prebiva u Meni, uvijek misleći na Mene; antaḥ-ātmanā – u sebi; śraddhā-vān – s punom vjerom; bhajate – transcendentalno služi s ljubavlju; yaḥ – onaj tko; mām – Mene (Svevišnjega Gospodina); saḥ – njega; me – Ja; yukta-tamaḥ – najvećim yogījem; mataḥ – smatram.

yoginām – spośród yogīnów; api – również; sarveṣām – wszelkiego rodzaju; mat-gatena – pogrążony we Mnie, zawsze myślący o Mnie; antaḥ-ātmanā – wewnątrz siebie; śraddhā-vān – w pełnej wierze; bhajate – pełni transcendentalną służbę miłości; yaḥ – ten, kto; mām – dla Mnie (Najwyższego Pana); saḥ – on; me – przeze Mnie; yukta-tamaḥ – największy yogīn; mataḥ – jest uważany.

Translation

Onaj tko s velikom vjerom uvijek prebiva u Meni, tko u sebi uvijek misli na Mene i transcendentalno Me služi s ljubavlju najprisnije je sjedinjen sa Mnom u yogi i najviši je od svih yogīja. To je Moje mišljenje.

Zaś spośród wszystkich yoginów, ten kto zawsze trwa przy Mnie z wielką wiarą, myśli o Mnie wewnątrz siebie – wielbiąc Mnie w transcendentalnej służbie miłości – jest najbardziej zjednoczony ze Mną w yodze i jest najwyższym ze wszystkich. Takie jest Moje zdanie.

Purport

SMISAO: Ovdje je važna riječ bhajate. Bhaj, korijen riječi bhajate, upućuje na potrebu za služenjem. Engleska riječ „worship" (obožavanje) ne može se upotrijebiti u istom značenju kao riječ bhaj. Obožavati znači poštovati ili iskazivati poštovanje i počast onome tko je toga vrijedan, ali služenje s ljubavlju i vjerom posebno je namijenjeno Svevišnjoj Božanskoj Osobi. Netko se može kloniti obožavanja uglednih ljudi ili polubogova te zbog toga može biti nazvan nepristojnim, ali ne može se kloniti služenja Svevišnjeg Gospodina, a da zbog toga ne bude osuđen. Svako je živo biće sastavni djelić Svevišnje Božanske Osobe i zato je po svojoj prirodi stvoreno za služenje Svevišnjeg Gospodina. Ako to ne učini, pada. Bhāgavatam (11.5.3) to potvrđuje ovim riječima:

ZNACZENIE:

Znaczące jest tutaj słowo bhajate. Bhajate ma swój rdzeń w czasowniku bhaj, którego używa się, kiedy istnieje potrzeba służenia. Angielskie słowo „czcić” (worship) nie może być używane w tym samym znaczeniu co słowo bhaj. „Czcić” znaczy wielbić albo okazywać szacunek i honor osobie wartościowej. Ale służba z miłością i wiarą jest przeznaczona szczególnie dla Najwyższej Osoby Boga. Można nie oddawać czci osobie zasługującej na szacunek albo półbogowi i można być nazywanym nieuprzejmym, ale nie można uniknąć służby dla Boga, nie będąc całkowicie potępionym. Każda żywa istota jest integralną cząstką Najwyższej Osoby Boga, a zatem przeznaczeniem jej jest służenie Najwyższemu Panu, zgodnie z jej konstytucjonalną pozycją. Jeśli tego nie czyni, upada. Bhāgavatam (11.5.3) potwierdza to w następujący sposób:

ya eṣāṁ puruṣaṁ sākṣād
ātma-prabhavam īśvaram
na bhajanty avajānanti
sthānād bhraṣṭāḥ patanty adhaḥ

„Onaj tko ne služi Gospodina, zanemarujući svoju dužnost prema prvobitnom Gospodinu, izvoru svih živih bića, sigurno će pasti sa svoga prirodnog položaja."

„Każdy, kto nie pełni służby i lekceważy swoje obowiązki wobec Najwyższego Pana, który jest źródłem wszystkich żywych istot, ten z pewnością upadnie ze swojej konstytucjonalnej pozycji”.

U ovom je stihu upotrijebljena riječ bhajanti. Riječ bhajanti se stoga može odnositi samo na Svevišnjega Gospodina, dok se riječ „worship" (obožavanje) može odnositi na polubogove ili na bilo koje obično ljudsko biće. Riječ avajānanti, koja je upotrijebljena u ovom stihu Śrīmad-Bhāgavatama, nalazimo i u Bhagavad-gīti – avajānanti māṁ mūḍhāḥ: „Samo budale i nitkovi ismijavaju Gospodina Kṛṣṇu, Svevišnju Božansku Osobu." Takve osobe tumače Bhagavad-gītu bez duha služenja Gospodina. Zato ne mogu pravilno razlikovati riječ bhajanti od riječi „worship" (obožavanje).

Również w tym wersecie zostało użyte słowo bhajanti. Zatem bhajanti odnosi się jedynie do Najwyższego Pana, podczas gdy słowo „czcić” może odnosić się do półbogów oraz jakiejkolwiek żywej istoty. Słowo avajānanti, użyte w tym wersecie ze Śrīmad-Bhāgavatam, znajdujemy również w Bhagavad-gīcie. Avajānanti māṁ mūḍhāḥ: „Tylko głupcy i niegodziwcy wyśmiewają Najwyższą Osobę Boga, Pana Kṛṣṇę”. Głupcy tacy komentują również Bhagavad-gītę, nie mając podstawy służenia Panu. Wskutek tego nie potrafią zrozumieć właściwej różnicy pomiędzy słowem bhajanti a słowem „czcić”.

Vrhunac svih vrsta yoga je bhakti-yoga. Sve druge yoge predstavljaju samo sredstva za dostizanje razine bhakti u bhakti-yogi. Yoga ustvari znači bhakti-yoga. Sve su druge yoge stube koje vode do bhakti-yoge. Put je samospoznaje koji počinje karma-yogom i završava bhakti-yogom dug. Karma-yoga, djelovanje bez želje za plodonosnim rezultatima, predstavlja početak toga puta. Kad osoba koja primjenjuje karma-yogu poveća znanje i odricanje, taj se stadij naziva jñāna-yoga. Kada primjenjujući jñāna-yogu različitim fizičkim procesima poveća meditaciju na Nad-dušu i usredotoči um na Nad-dušu, taj se stadij naziva aṣṭāṅga-yoga, a kada nadiđe aṣṭāṅga-yogu i priđe Svevišnjoj Božanskoj Osobi Kṛṣṇi, taj se stadij naziva bhakti-yoga, vrhunac. Ustvari, bhakti-yoga je krajnji cilj, ali da bismo potanko raščlanili bhakti-yogu moramo shvatiti druge procese yoge. Yogī koji napreduje nalazi se na pravom putu vječne sreće. Onaj tko ostane na određenoj razini i ne napreduje dalje dobiva odgovarajuće ime: karma-yogī, jñāna-yogī, dhyāna-yogī, rāja-yogī, haṭha-yogī itd. Ako netko srećom dostigne razinu bhakti-yoge, smatra se da je nadišao sve ostale procese yoge. Stoga je najviša razina yoge svjesnost Kṛṣṇe, kao što kad govorimo o Himalajama mislimo na najviše planine na svijetu, čiji se najviši vrh, Mount Everest, smatra najvišom točkom.

Bhakti-yoga jest kulminacją wszystkich rodzajów praktyk yogi. Wszystkie inne yogi są jedynie środkiem do osiągnięcia momentu bhakti w bhakti-yodze. Yoga właściwie znaczy bhakti-yoga; wszystkie inne yogi są posuwaniem się naprzód w kierunku przeznaczenia bhakti-yogi. Droga samorealizacji od karma-yogi do kulminacji w bhakti-yodze jest bardzo długa. Początkiem tej ścieżki jest karma-yoga wolna od działania dla zysku. Kiedy karma-yoga zwiększa się o wiedzę i wyrzeczenie, to etap ten nazywany jest jñāna-yogą. Kiedy jñāna-yoga powiększa się o medytację o Duszy Najwyższej w sercu – poprzez różne procesy fizyczne – i umysł skupiony jest na Nim, nazywa się to aṣṭāṅga-yogą. Kiedy ktoś natomiast przekracza aṣṭāṅga-yogę i dochodzi do istoty – Najwyższej Osoby Boga, Kṛṣṇy – nazywane jest to bhakti-yogą, i jest to kulminacją. W rzeczywistości bhakti-yoga jest ostatecznym celem, ale aby przeanalizować bhakti-yogę dokładnie, należy zrozumieć też inne yogi. Zatem yogīn, który czyni postęp znajduje się na prawdziwej ścieżce wiecznie dobrego losu. Ten natomiast, kto zatrzymuje się w jakimś określonym punkcie i nie robi dalszego postępu, nazywany jest odpowiednio: karma-yogīnem, jñāna-yogīnem albo dhyāna-yogīnem, rāja-yogīnem, haṭha-yogīnem itd. Jeśli ktoś jest wystarczająco szczęśliwy aby dojść do momentu bhakti-yogi, oznacza to, że przeszedł on już przez wszystkie inne praktyki yogi. Osiągnięcie świadomości Kṛṣṇy jest zatem najwyższym etapem yogi, podobnie jak mówiąc o Himālayach odnosimy to do najwyższych gór na świecie, z których najwyższy szczyt Mount Everest, uważany jest za punkt kulminacyjny.

Zahvaljujući velikoj sreći, osoba dolazi do svjesnosti Kṛṣṇe na putu bhakti-yoge kako bi se utemeljila u pravom položaju u skladu s vedskim uputama. Uzorit yogī usmjerava svoju pozornost na Kṛṣṇu, zvanog Śyāmasundara, čija prekrasna put nalikuje boji oblaka, čije je lotosoliko lice sjajno poput sunca, čija odjeća blista od dragulja i čije je tijelo ovjenčano cvijećem. Njegov blistavi tjelesni sjaj zvan brahmajyoti obasjava sve. On se inkarnira u različitim oblicima kao što su Rāma, Nṛsiṁha, Varāha i Kṛṣṇa, Svevišnja Božanska Osoba, i silazi u obliku ljudskoga bića, kao sin majke Yaśode, poznat kao Kṛṣṇa, Govinda i Vāsudeva. Savršeno je dijete, muž, prijatelj i gospodar i pun je sveg obilja i transcendentalnih odlika. Onaj tko je uvijek potpuno svjestan tih Gospodinovih obilježja smatra se najvišim yogījem.

Tylko przez wielkie szczęście ktoś dochodzi do świadomości Kṛṣṇy na ścieżce bhakti-yogi i jest on wtedy naprawdę dobrze usytuowany – stosownie do wedyjskich pouczeń. Idealny yogīn skupia swoją uwagę na Kṛṣṇie, który nazywany jest Śyāmasundarą. Jest On pięknego koloru chmury, a Jego lotosowa twarz jest promienna jak słońce. Szata Jego lśni od klejnotów, a ciało przystrojone jest girlandami kwiatów. Swoim wspaniałym blaskiem, nazywanym brahma-jyoti, oświetla On wszystkie strony świata. Inkarnuje w różnych formach, takich jak: Rāma, Nṛsiṁha, Varāha i Kṛṣṇa, Najwyższa Osoba Boga, i pojawia się jak ludzka istota jako syn matki Yaśody – znany jako Kṛṣṇa, Govinda i Vāsudeva. Jest On doskonałym dzieckiem, mężem, przyjacielem i panem – i pełen jest wszelkich mocy i transcendentalnych jakości. Kto jest w pełni świadomy tych cech Pana, ten jest nazywany doskonałym yoginem.

Ta razina najvišeg savršenstva yoge može se dostići samo bhakti-yogom. To potvrđuju svi vedski spisi:

Taki stan najwyższej doskonałości w yodze można osiągnąć tylko poprzez bhakti-yogę, jak potwierdza to cała literatura wedyjska:

yasya deve parā bhaktir
yathā deve tathā gurau
tasyaite kathitā hy arthāḥ
prakāśante mahātmanaḥ

„Samo onim velikim dušama koje imaju nepokolebljivu vjeru u Gospodina i duhovnog učitelja samim se tim razotkriva sav smisao vedskoga znanja." (Śvetāśvatara Upaniṣada 6.23)

„Tylko tym wielkim duszom, które mają mocną wiarę w Pana i mistrza duchowego, zostaje automatycznie wyjawione znaczenie całej literatury wedyjskiej”. (Śvetāśvatara Upaniṣad 6.23)

Bhaktir asya bhajanaṁ tad ihāmutropādhi-nairāsyenāmuṣmin manaḥ-kalpanam, etad eva naiṣkarmyam. „Bhakti je predano služenje Gospodina bez želja za materijalnom dobiti, u ovom ili sljedećem životu. Lišena takvih sklonosti, osoba treba svoj um potpuno usredotočiti na Svevišnjega. To je svrha naiṣkarmye." (Gopāla-tāpanī Upaniṣada 1.15)

Bhaktir asya bhajanaṁ tad ihāmutropādhi-nairāsyenāmuṣmin manaḥ-kalpanam, etad eva naiṣkarmyam. „Bhakti znaczy służba oddania dla Pana, która wolna jest od pragnienia korzyści materialnych, czy to w tym życiu, czy w następnym. Będąc wolnym od takich skłonności, należy całkowicie pogrążyć umysł w Najwyższym. Taki jest cel naiṣkarmya.” (Gopāla-tāpanī Upaniṣad 1.15)

To su neki od načina primjene bhakti, svjesnosti Kṛṣṇe, najviše, savršene razine yoge.

Są to niektóre ze sposobów pełnienia bhakti, czyli świadomości Kṛṣṇy, najwyższego stanu doskonałości w systemie yogi.

Tako se završavaju Bhaktivedantina tumačenja šestoga poglavlja Śrīmad Bhagavad-gīte pod naslovom „Dhyāna-yoga".

W ten sposób Bhaktivedanta kończy objaśnienia do Szóstego Rozdziału Śrīmad Bhagavad-gīty, traktującego o Dhyāna-yodze.