Skip to main content

Text 2

Sloka 2

Texto

Verš

bhadraśravasa ūcuḥ
oṁ namo bhagavate dharmāyātma-viśodhanāya nama iti.
bhadraśravasa ūcuḥ
oṁ namo bhagavate dharmāyātma-viśodhanāya nama iti.

Palabra por palabra

Synonyma

bhadraśravasaḥ ūcuḥ — el gobernador Bhadraśravā y sus compañeros íntimos dijeron; om — ¡oh, Señor!; namaḥ — reverencias respetuosas; bhagavate — a la Suprema Personalidad de Dios; dharmāya — la fuente de todos los principios religiosos; ātma-viśodhanāya — que nos purifica de la contaminación material; namaḥ — reverencias; iti — así.

bhadraśravasaḥ ūcuḥ — vládce Bhadraśravā a jeho důvěrní společníci pravili; om — ó Pane; namaḥ — uctivé poklony; bhagavate — Nejvyšší Osobnosti Božství; dharmāya — zdroji všech náboženských zásad; ātma-viśodhanāya — který nás zbavuje hmotného znečištění; namaḥ — poklony; iti — takto.

Traducción

Překlad

El gobernador Bhadraśravā y sus compañeros íntimos entonan la siguiente oración: Ofrecemos respetuosas reverencias a la Suprema Personalidad de Dios, que es el receptáculo de todos los principios religiosos y limpia el corazón de las almas condicionadas del mundo material. Una y otra vez Le ofrecemos respetuosas reverencias.

Vládce Bhadraśravā a jeho důvěrní společníci pronášejí tuto modlitbu: S úctou se klaníme Nejvyššímu Pánu, Osobnosti Božství, zdroji všech náboženských zásad, který očišťuje srdce podmíněné duše v tomto hmotném světě. Znovu a znovu Mu skládáme uctivé poklony.

Significado

Význam

Los necios materialistas no saben que las leyes de la naturaleza les están controlando y castigando a cada instante. Se consideran muy felices en el estado condicionado de vida material, sin conocer el propósito de que tengan que nacer, morir, envejecer y caer enfermos. Debido a esto, en el Bhagavad-gītā (7.15) el Señor Kṛṣṇa dice que esos materialistas son mūḍhas(sinvergüenzas): na māṁ duṣkṛtino mūḍhāḥ prapadyante narādhamāḥ. Esos mūḍhas no saben que, si desean purificarse, tienen que adorar al Señor Vāsudeva (Kṛṣṇa) mediante penitencias y austeridades. Esa purificación es la finalidad de la vida humana. El propósito de la vida no es entregarse ciegamente al placer de los sentidos. En la forma de vida humana, el ser viviente debe ocuparse en el cultivo de conciencia de Kṛṣṇa para purificar su existencia: tapo divyaṁ putrakā yena sattvaṁ śuddhyet. Esa es la instrucción del rey Ṛṣabhadeva a Sus hijos. En la forma de vida humana, debemos someternos a todo tipo de austeridades para purificar nuestra existencia. Yasmād brahma-saukhyaṁ tv anantam. Todos tratamos de ser felices, pero por ignorancia y necedad no podemos comprender en qué consiste realmente la felicidad sin trabas. La felicidad sin trabas recibe el nombre de brahma-saukhya, felicidad espiritual. En cierto modo, en el mundo material podemos ser felices, pero esa supuesta felicidad es temporal. Esto no lo pueden comprender los necios materialistas. Por consiguiente, Prahlāda Mahārāja subraya: māyā-sukhāya bharam udvahato vimūḍhān: por un poco de felicidad materialista, que es temporal, esos sinvergüenzas se entregan a esfuerzos enormes, y de ese modo, vida tras vida, acaban decepcionados.

Pošetilí materialisté nevědí, jak je na každém kroku ovládají a trestají zákony přírody. Neznají účel opakovaného zrození, smrti, stáří a nemoci, a myslí si, že jsou v podmíněném stavu hmotného života velice šťastní. V Bhagavad-gītě (7.15) proto Pán Kṛṣṇa označuje takové materialistické osoby za mūḍhy (darebáky): na māṁ duṣkṛtino mūḍhāḥ prapadyante narādhamāḥ. Tito mūḍhové nevědí, že chtějí-li se očistit, musí uctívat Pána Vāsudeva (Kṛṣṇu) praktikováním askeze. Očištění je cílem lidského života. Tento život není určen pro slepé holdování smyslovému požitku. V lidské podobě musí živá bytost praktikovat vědomí Kṛṣṇy, aby se očistila: tapo divyaṁ putrakā yena sattvaṁ śuddhyet. To je pokyn, který dal král Ṛṣabhadeva Svým synům. V lidské životní podobě musí živá bytost podstoupit askezi všeho druhu pro očištění své existence. Yasmād brahma-saukhyaṁ tv anantam. Všichni hledáme štěstí, ale kvůli své nevědomosti a pošetilosti nevíme, co to ničím nenarušované štěstí skutečně je. Takové štěstí se nazývá brahma-saukhya, “duchovní štěstí”. I když v hmotném světě můžeme získat trochu takzvaného štěstí, toto štěstí je dočasné. To pošetilí materialisté nemohou pochopit. Prahlāda Mahārāja proto říká: māyā-sukhāya bharam udvahato vimūḍhān — tito darebáci dělají velká opatření pouze pro dočasné materialistické štěstí, a proto jsou život za životem neúspěšní.