Skip to main content

TEXT 16

TEKST 16

Devanagari

Devanagari

ज्ञानेन तु तदज्ञानं येषां नाशितमात्मन: ।
तेषामादित्यवज्ज्ञानं प्रकाशयति तत्परम् ॥ १६ ॥

Text

Tekst

jñānena tu tad ajñānaṁ
yeṣāṁ nāśitam ātmanaḥ
teṣām āditya-vaj jñānaṁ
prakāśayati tat param
jñānena tu tad ajñānaṁ
yeṣāṁ nāśitam ātmanaḥ
teṣām āditya-vaj jñānaṁ
prakāśayati tat param

Synonyms

Synonyms

jñānena — by knowledge; tu — but; tat — that; ajñānam — nescience; yeṣām — whose; nāśitam — is destroyed; ātmanaḥ — of the living entity; teṣām — their; āditya-vat — like the rising sun; jñānam — knowledge; prakāśayati — discloses; tat param — Kṛṣṇa consciousness.

jñānena – przez wiedzę; tu – ale; tat – to; ajñānam – niewiedza; yeṣām – tych; nāśitam – jest niszczona; ātmanaḥ – żywej istoty; teṣām – ich; āditya-vat – jak wschodzące słońce; jñānam – wiedza; prakāśayati – wyjawia; tat param – świadomość Kṛṣṇy.

Translation

Translation

When, however, one is enlightened with the knowledge by which nescience is destroyed, then his knowledge reveals everything, as the sun lights up everything in the daytime.

Kiedy jednak ktoś zostaje oświecony wiedzą, która niszczy niewiedzę, wtedy ona – wiedza – objawia mu wszystko, tak jak słońce oświetla wszystko podczas dnia.

Purport

Purport

Those who have forgotten Kṛṣṇa must certainly be bewildered, but those who are in Kṛṣṇa consciousness are not bewildered at all. It is stated in the Bhagavad-gītā, sarvaṁ jñāna-plavena, jñānāgniḥ sarva-karmāṇi and na hi jñānena sadṛśam. Knowledge is always highly esteemed. And what is that knowledge? Perfect knowledge is achieved when one surrenders unto Kṛṣṇa, as is said in the Seventh Chapter, nineteenth verse: bahūnāṁ janmanām ante jñānavān māṁ prapadyate. After passing through many, many births, when one perfect in knowledge surrenders unto Kṛṣṇa, or when one attains Kṛṣṇa consciousness, then everything is revealed to him, as everything is revealed by the sun in the daytime. The living entity is bewildered in so many ways. For instance, when he unceremoniously thinks himself God, he actually falls into the last snare of nescience. If a living entity is God, then how can he become bewildered by nescience? Does God become bewildered by nescience? If so, then nescience, or Satan, is greater than God. Real knowledge can be obtained from a person who is in perfect Kṛṣṇa consciousness. Therefore, one has to seek out such a bona fide spiritual master and, under him, learn what Kṛṣṇa consciousness is, for Kṛṣṇa consciousness will certainly drive away all nescience, as the sun drives away darkness. Even though a person may be in full knowledge that he is not this body but is transcendental to the body, he still may not be able to discriminate between the soul and the Supersoul. However, he can know everything well if he cares to take shelter of the perfect, bona fide Kṛṣṇa conscious spiritual master. One can know God and one’s relationship with God only when one actually meets a representative of God. A representative of God never claims that he is God, although he is paid all the respect ordinarily paid to God because he has knowledge of God. One has to learn the distinction between God and the living entity. Lord Śrī Kṛṣṇa therefore stated in the Second Chapter (2.12) that every living being is individual and that the Lord also is individual. They were all individuals in the past, they are individuals at present, and they will continue to be individuals in the future, even after liberation. At night we see everything as one in the darkness, but in day, when the sun is up, we see everything in its real identity. Identity with individuality in spiritual life is real knowledge.

ZNACZENIE:
 
Z pewnością zdezorientowani są ci, którzy zapomnieli Kṛṣṇę, w przeciwieństwie do osób, które posiadają świadomość Kṛṣṇy. W Bhagavad-gītcie jest powiedziane: sarvaṁ jñāna-plavena, jñānāgniḥ sarva-karmāṇi na hi jñānena sadṛśam. Wiedza jest zawsze wysoko ceniona. A czym jest ta wiedza? Doskonałą wiedzę osiąga ten, kto podporządkowuje się Kṛṣṇie, tak jak mówi o tym 19 werset Rozdziału Siódmego: bahūnāṁ janmanām ante jñānavān māṁ prapadyate. Kiedy ktoś po wielu, wielu narodzinach podporządkowuje się Kṛṣṇie w pełnej wiedzy, czyli gdy osiąga świadomość Kṛṣṇy, wtedy wszystko zostaje mu wyjawione, podobnie jak słońce oświetla wszystko w czasie dnia. Żywa istota jest tak szalona na wiele sposobów, i na przykład kiedy bezceremonialnie uważa siebie za Boga, wtedy wpada w ostatnią pułapkę niewiedzy. Ale gdyby żywa istota była Bogiem, to czy mogłaby pozostawać pod wpływem niewiedzy? Czy Bóg może ulegać wpływom niewiedzy? Gdyby tak było, wówczas niewiedza – czyli Szatan, byłby potężniejszy od Boga. Prawdziwą wiedzę można zdobyć od tego, kto posiada doskonałą świadomość Kṛṣṇy. Należy zatem odnaleźć takiego bona fide mistrza duchowego i pod jego kierunkiem uczyć się, czym jest świadomość Kṛṣṇy, gdyż świadomość Kṛṣṇy może usunąć wszelką niewiedzę, podobnie jak słońce rozprasza ciemność. Nawet chociaż ktoś może posiadać doskonałą wiedzę o tym, że nie jest tym ciałem, i że jest transcendentalny w stosunku do tego ciała, to jednak może on dalej nie być w stanie uświadomić sobie różnicy między duszą a Duszą Najwyższą. Może on dowiedzieć się wszystkiego, jeśli postara się o schronienie u doskonałego bona fide mistrza duchowego świadomego Kṛṣṇy. Ten może jedynie poznać Boga i własny z nim związek, kto rzeczywiście spotka reprezentanta Boga. Reprezentant Boga nigdy nie twierdzi, że sam jest Bogiem, chociaż otrzymuje szacunek taki, jaki zwykle oddaje się Bogu, gdyż posiada on prawdziwą wiedzę o Bogu. Należy nauczyć się, jaka jest różnica pomiędzy Bogiem a żywą istotą. Dlatego Pan Śrī Kṛṣṇa oznajmił w Drugim Rozdziale (2.12), że każda żywa istota jest indywidualnością, i że Pan również jest indywidualnością. Byli oni oddzielnymi istotami w przeszłości, są takimi obecnie – i nie stracą swojej indywidualności w przyszłości, nawet po wyzwoleniu. W nocy widzimy wszystko tak, jak można to widzieć w ciemności, ale podczas dnia, kiedy świeci słońce, widzimy przedmioty takimi, jakimi są naprawdę. Prawdziwa wiedza oznacza: tożsamość i indywidualność w życiu duchowym.