TEXT 37

TEKST 37

Text

Tekst

kasmāc ca te na nameran mahātman
garīyase brahmaṇo ’py ādi-kartre
ananta deveśa jagan-nivāsa
tvam akṣaraṁ sad-asat tat paraṁ yat

Synonyms

kasmāt — warum; ca — auch; te — Dir; na — nicht; nameran — sie sollten gebührende Ehrerbietungen erweisen; mahā-ātman — o Großer; garīyase — der Du besser bist; brahmaṇaḥ — als Brahmā; api — obwohl; ādi-kartre — dem höchsten Schöpfer; ananta — o Unbegrenzter; deva- īśa — o Gott der Götter; jagat-nivāsa — o Zuflucht des Universums; tvam — Du bist; akṣaram — unvergänglich; sat-asat — zu Ursache und Wirkung; tat param — transzendental; yat — weil.

kasmāt – dlaczego; ca – również; te – Tobie; na – nie; nameran – powinni ofiarować należne wyrazy szacunku; mahā-ātman – O potężny; garīyase – który jesteś lepszy; brahmaṇaḥ – od Brahmy; api – chociaż; ādi-kartre – najwyższy stwórca; ananta – O nieograniczony; deva-īśa – O Bogu bogów; jagat-nivāsa – O schronienie wszechświata; tvam – Ty jesteś; akṣaram – niezniszczalny; sat-asat – wobec przyczyny i skutku; tat param – transcendentalny; yat – ponieważ.

Translation

O große Persönlichkeit, größer sogar als Brahmā, Du bist der ursprüngliche Schöpfer. Warum also sollten sie Dir nicht ihre achtungsvollen Ehrerbietungen darbringen? O Unbegrenzter, Gott der Götter, Zuflucht des Universums! Du bist die unversiegliche Quelle, die Ursache aller Ursachen, und Du bist transzendental zur materiellen Manifestation.

O potężny, który przewyższasz nawet Brahmę, Ty jesteś pierwotnym oryginalnym stwórcą. Dlaczego więc oni wszyscy nie mieliby składać Ci hołdu? O bezkresny, o Bogu bogów, schronienie wszechświata. Ty jesteś niezwyciężonym źródłem, przyczyną wszystkich przyczyn – transcendentalny w stosunku do tej materialnej manifestacji.

Purport

ERLÄUTERUNG: Durch diese ehrfürchtigen Gebete deutet Arjuna an, daß Kṛṣṇa für jeden verehrenswert ist. Er ist alldurchdringend, und Er ist die Seele aller Seelen. Arjuna spricht Kṛṣṇa hier als mahātmā an, was auf Seine außerordentliche Großmut und Seine Unbegrenztheit hinweist. Das Wort ananta besagt, daß es nichts gibt, was nicht dem Einfluß und der Energie des Höchsten Herrn untersteht, und deveśa bedeutet, daß Er der Gebieter aller Halbgötter ist und über ihnen allen steht. Er ist die Zuflucht des gesamten Universums. Auch hielt es Arjuna für geziemend, daß alle vollkommenen Lebewesen und die mächtigen Halbgötter dem Herrn ihre achtungsvollen Ehrerbietungen erweisen, da niemand größer ist als Er. Arjuna erwähnt insbesondere, daß Kṛṣṇa größer ist als Brahmā, da dieser von Kṛṣṇa erschaffen wurde. Brahmā wurde aus dem Lotosstengel geboren, der aus dem Nabel Garbhodaka-śāyī Viṣṇus, einer vollständigen Erweiterung Kṛṣṇas, wächst. Deshalb müssen Brahmā wie auch Śiva, der von Brahmā geboren wurde, sowie alle anderen Halbgötter dem Herrn ihre achtungsvollen Ehrerbietungen erweisen. Im Śrīmad-Bhāgavatam heißt es, daß der Herr von Śiva, Brahmā und anderen Halbgöttern verehrt wird. Das Wort akṣaram ist sehr bedeutsam, da die materielle Schöpfung der Zerstörung anheimfällt, wohingegen der Herr über der materiellen Schöpfung steht. Er ist die Ursache aller Ursachen, und somit ist Er sowohl den bedingten Lebewesen in der materiellen Natur als auch der materiellen kosmischen Manifestation selbst übergeordnet. Folglich ist Er der über alles erhabene Höchste.

ZNACZENIE:

Ofiarowując Panu swoje hołdy, Arjuna daje do zrozumienia, że Kṛṣṇa jest obiektem uwielbienia dla każdego. Jest wszechprzenikający i jest Duszą każdej duszy. Arjuna nazywa Kṛṣṇę mahātmą, co oznacza, że jest On nieograniczony i najbardziej wspaniałomyślny. Słowo ananta wskazuje na to, że nie ma niczego, co nie byłoby pod wpływem energii Najwyższego Pana, a deveśa oznacza, że jest On kontrolerem wszystkich półbogów i przewyższa ich wszystkich. On jest schronieniem całego wszechświata. Arjuna był również zdania, że Panu należą się pokłony od wszystkich doskonałych żywych istot i wszystkich potężnych półbogów, gdyż nikt nie jest większy od Niego. Wskazuje szczególnie na to, że Kṛṣṇa jest potężniejszy od Brahmy, ponieważ Brahmā został stworzony przez Niego. Brahmā rodzi się z szypułki kwiatu lotosu wyrastającego z pępka Garbhodaka-śāyī Viṣṇu, który jest pełną ekspansją Kṛṣṇy. Zatem, zarówno Brahmā, jak i Pan Śiva (który został zrodzony z Brahmy), i wszyscy inni półbogowie, muszą ofiarować swoje pełne szacunku pokłony Kṛṣṇie. Śrīmad-Bhāgavatam oznajmia, że Pan wielbiony jest przez Pana Śivę, Brahmę i innych półbogów. Bardzo znaczące jest słowo akṣaram, gdyż to materialne przejawienie ulegnie zniszczeniu, ale Pan jest ponad tym materialnym stworzeniem. On jest przyczyną wszystkich przyczyn, i jako taki przewyższa On wszystkie uwarunkowane dusze wewnątrz tego materialnego przejawienia, jak również samą tę kosmiczną manifestację materialną. Jest On zatem wszechpotężnym Najwyższym.