Skip to main content

ТЕКСТ 23

TEXT 23

Текст

Tekst

упадрашт̣а̄нуманта̄ ча
бхарта̄ бхокта̄ махеш́варах̣
парама̄тмети ча̄пй укто
дехе ’смин пурушах̣ парах̣
upadraṣṭānumantā ca
bhartā bhoktā maheśvaraḥ
paramātmeti cāpy ukto
dehe ’smin puruṣaḥ paraḥ

Пословный перевод

Synoniemen

упадрашт̣а̄ — наблюдатель; ануманта̄ — санкционирующий; ча — также; бхарта̄ — владелец; бхокта̄ — верховный наслаждающийся; маха̄-ӣш́варах̣ — Верховный Господь; парама-а̄тма̄ — Сверхдуша; ити — также; ча — и; апи — воистину; уктах̣ — сказано; дехе — в теле; асмин — этом; пурушах̣ — наслаждающийся; парах̣ — трансцендентный.

upadraṣṭā — getuige; anumantā — degene die toestaat; ca — en; bhartā — meester; bhoktā — allerhoogste genieter; mahā-īśvaraḥ — de Allerhoogste Heer; parama-ātmā — de Superziel; iti — ook; ca — en; api — zeker; uktaḥ — wordt gezegd; dehe — in het lichaam; asmin — dit; puruṣaḥ — genieter; paraḥ — transcendentale.

Перевод

Vertaling

Есть в этом теле и другой, трансцендентный, наслаждающийся. Это Господь, верховный владыка, который наблюдает за живым существом и санкционирует все его действия и которого называют Сверхдушой.

Maar in dit lichaam is ook een andere, een transcendentale genieter aanwezig, namelijk de Heer, die de allerhoogste eigenaar is, de getuige en degene die toestemming geeft en die bekendstaat als de Superziel.

Комментарий

Betekenisverklaring

Здесь сказано, что Сверхдуша, всегда сопровождающая индивидуальную душу, — это проявление Верховного Господа. Сверхдушу нельзя считать обыкновенным живым существом. Поскольку последователи философии монизма считают, что существует только один знающий тело, они отождествляют Сверхдушу с индивидуальной душой. Чтобы внести ясность, Господь говорит, что Он находится в теле каждого в образе Параматмы. Он пара, трансцендентный, и Он отличен от индивидуальной души. Индивидуальная душа наслаждается действиями своего «поля», тогда как Сверхдуша не является ограниченным наслаждающимся и не причастна к деятельности тела. Сверхдуша присутствует в теле в качестве свидетеля, который наблюдает за всеми действиями живого существа и санкционирует их, и верховного наслаждающегося. Ее называют Параматмой, а не атмой, и Она трансцендентна. Совершенно очевидно, что атма и Параматма отличны друг от друга. Руки и ноги Сверхдуши, Параматмы, находятся всюду, чего нельзя сказать о руках и ногах индивидуального существа. И поскольку Параматма — это Верховный Господь, Она находится в сердце индивидуальной души, жаждущей материальных наслаждений, чтобы санкционировать их исполнение. Без дозволения Сверхдуши индивидуальная душа ни на что не способна. Индивидуальное живое существо называют бхуктой, опекаемым, а Господа — бхоктой, опекающим. Живых существ бесконечно много, и Господь находится в сердце каждого из них как друг.

Hier wordt verklaard dat de Superziel, die de individuele ziel altijd vergezelt, een expansie is van de Allerhoogste Heer. Hij is geen gewoon levend wezen. Omdat de monistische filosofen denken dat het lichaam īīn kenner heeft, menen ze dat er geen verschil bestaat tussen de Superziel en de individuele ziel. Ter opheldering zegt de Heer dat Hij Zich in ieder lichaam geëxpandeerd heeft als de Paramātmā. Hij verschilt van de individuele ziel; Hij is para, transcendentaal. De individuele ziel geniet van de activiteiten van een bepaald veld, maar de Superziel is niet aanwezig als de beperkte genieter en evenmin als de degene die betrokken is bij lichamelijke activiteiten. Hij is echter wel aanwezig als de getuige, degene die alles overziet, die toestemming geeft en die de allerhoogste genieter is. Hij heet Paramātmā, niet ātmā, en Hij is transcendentaal. Dat de Paramātmā en de ātmā van elkaar verschillen is dus heel duidelijk.

De Superziel, de Paramātmā, heeft overal handen en benen, maar de individuele ziel niet. En omdat de Paramātmā de Allerhoogste Heer is, is Hij innerlijk aanwezig om Zijn toestemming te geven voor het in vervulling gaan van de materiële verlangens van de individuele ziel. Zonder de toestemming van de Allerhoogste Ziel kan de individuele ziel niets doen. Het individu is bhukta of degene die instandgehouden wordt, en de Heer is bhoktā, de instandhouder. Er bestaan oneindig veel levende wezens en Hij verblijft in hen allemaal als een vriend.

На самом деле каждое индивидуальное живое существо вечно является неотъемлемой частицей Верховного Господа, с которым его связывает близкая дружба. Но живое существо склонно пренебрегать волей Верховного Господа и действовать независимо, пытаясь утвердить свое господство над материальной природой. Поскольку живые существа имеют такую тенденцию, их называют пограничной энергией Господа. Живое существо может находиться в царстве либо материальной, либо духовной энергии. Пока оно обусловлено материальной энергией, Верховный Господь как его друг, Сверхдуша, находится рядом с ним, чтобы помочь ему вернуться в царство духовной энергии. Господь всегда стремится вернуть живое существо в духовный мир, но живое существо, наделенное некоторой долей независимости, упрямо отворачивается от духовного света. Именно это злоупотребление своей независимостью является причиной отчаянной борьбы, которую живое существо ведет в материальном мире. Поэтому Господь всегда старается дать ему наставления, действуя изнутри и извне. Извне Он дает указания, составившие «Бхагавад-гиту», а изнутри старается убедить живое существо в том, что деятельность в материальном мире не принесет ему настоящего счастья. «Откажись от всего, — говорит Господь, — и поверь в Меня. Тогда ты станешь счастливым». Поэтому разумные люди, которые обрели веру в Параматму, Верховную Личность Бога, вступают на путь, ведущий к вечной жизни в знании и блаженстве.

Het is een feit dat ieder individueel levend wezen eeuwig een integrerend deeltje van de Allerhoogste Heer is en allebei hebben ze een zeer innige relatie met elkaar als vrienden. Maar het levend wezen heeft de neiging de macht van de Allerhoogste Heer te verwerpen en onafhankelijk te handelen in een poging de natuur te overheersen. Omdat het deze neiging heeft, wordt het de tussenenergie van de Allerhoogste Heer genoemd.

Het levend wezen kan zich ofwel in de materiële energie ofwel in de spirituele energie bevinden. Zolang het geconditioneerd is door de materiële energie, blijft de Allerhoogste Heer bij hem als zijn vriend, de Superziel, alleen om het zover te krijgen dat het terugkeert naar de spirituele energie. De Heer verlangt er sterk naar om het levend wezen naar de spirituele energie terug te brengen, maar door de minieme hoeveelheid onafhankelijkheid die het heeft, verzet het zich voortdurend tegen het contact met het spirituele licht. Dit misbruik van onafhankelijkheid is de oorzaak van zijn materiële strijd in de conditionerende natuur. De Heer geeft daarom altijd instructies van binnenin en van buitenaf. Van buitenaf geeft Hij instructies zoals die in de Bhagavad-gītā staan en van binnenin probeert Hij het levend wezen ervan te overtuigen dat zijn activiteiten in het materiële veld niet bevorderlijk zijn voor werkelijk geluk. ‘Geef ze gewoon op en richt je geloof op Mij. Op die manier zul je gelukkig worden’, zegt Hij. Een intelligent persoon die zijn geloof hecht aan de Paramātmā of de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods, begint dus vooruitgang te maken naar een gelukzalig, eeuwig leven van kennis.