VERSO 10

ТЕКСТ 10

Texto

Текст

abhidravati mām īśa
śaras taptāyaso vibho
kāmaṁ dahatu māṁ nātha
mā me garbho nipātyatām

абхидравати ма̄м ӣша
шарас тапта̄ясо вибхо
ка̄мам̇ дахату ма̄м̇ на̄тха
ма̄ ме гарбхо нипа̄тята̄м

Sinônimos

Дума по дума

abhidravati — vindo rumo a; mām — mim; īśa — ó Senhor; śaraḥ — flecha; tapta — incandescente; ayasaḥ — ferro; vibho — ó grandioso; kāmam — desejais; dahatu — deixai-a queimar; mām — a mim; nātha — ó protetor; mā — não; me — meu; garbhaḥ — embrião; nipātyatām — seja abortado.

абхидравати – приближавайки се към; ма̄м – мен; ӣша – о, Господи; шарах̣ – стрелата; тапта – огнена; аясах̣ – желязо; вибхо – о, велики; ка̄мам – желание; дахату – нека да изгори; ма̄м – мен; на̄тха – о, защитнико; ма̄ – не; ме – моя; гарбхах̣ – плод; нипа̄тята̄м – да бъде погубен.

Tradução

Превод

Ó meu Senhor, sois todo-poderoso! Uma incandescente flecha de ferro está vindo rapidamente em minha direção. Meu Senhor, deixai-a queimar-me pessoalmente, se assim o desejais, mas, por favor, não a deixeis queimar e abortar meu embrião. Por bondade, fazei-me este favor, meu Senhor.

О, Господи, Ти си всемогъщ. Една огнена желязна стрела стремително приближава към мен. О, Господи, ако това е волята Ти, нека ме изпепели, но не позволявай да изгори и умъртви плода ми. Моля те, прояви тази милост, о, Господи.

Comentário

Пояснение

SIGNIFICADO—Este incidente aconteceu após a morte de Abhimanyu, o esposo de Uttarā. A viúva de Abhimanyu, Uttarā, devia ter seguido o caminho de seu esposo, mas, porque estava grávida, e porque Mahārāja Parīkṣit, um grande devoto do Senhor, vivia nela como embrião, ela era responsável por sua proteção. A mãe de uma criança tem a grande responsabilidade de dar toda proteção à criança, de maneira que Uttarā não se envergonhou de expressar isso francamente diante do Senhor Kṛṣṇa. Uttarā era a filha de um grande rei, a esposa de um grande herói e discípula de um grande devoto e, mais tarde, também seria a mãe de um bom rei. Ela era afortunada sob todos os aspectos.

Това се случило след смъртта на Абхиманю, съпруга на Уттара̄. Като негова вдовица, Уттара̄ трябвало да го последва, но понеже носела в утробата си великия предан на Бога, Маха̄ра̄джа Парӣкш̣ит, тя била отговорна за безопасността му. Майката на детето носи голямата отговорност за защитата му, затова Уттара̄ не се смутила да каже това направо на Бог Кр̣ш̣н̣а. Тя била дъщеря на велик цар, съпруга на велик герой, ученичка на велик предан, а по-късно станала майка и на един достоен цар. Може да се каже, че ѝ било провървяло във всички отношения.