TEKST 8
TEXT 8
Tekst
Text
prabhāsmi śaśi-sūryayoḥ
praṇavaḥ sarva-vedeṣu
śabdaḥ khe pauruṣaṁ nṛṣu
prabhāsmi śaśi-sūryayoḥ
praṇavaḥ sarva-vedeṣu
śabdaḥ khe pauruṣaṁ nṛṣu
Synonyms
Synonyms
rasaḥ – smak; aham – Ja; apsu – w wodzie; kaunteya – O synu Kuntī; prabhā – światło; asmi – Ja jestem; śaśi-sūryayoḥ – księżyca i słońca; praṇavaḥ – trzy litery a-u-m; sarva – we wszystkim; vedeṣu – Vedy; śabdaḥ – wibracja dźwiękowa; khe – w eterze; pauruṣam – możliwość; nṛṣu – w człowieku.
Translation
Translation
Ja jestem smakiem wody, światłem słońca i księżyca, sylabą oṁ w mantrach wedyjskich; Ja jestem dźwiękiem w eterze i możliwością w człowieku, O synu Kuntī.
O son of Kuntī, I am the taste of water, the light of the sun and the moon, the syllable oṁ in the Vedic mantras; I am the sound in ether and ability in man.
Purport
Purport
ZNACZENIE:
Werset ten tłumaczy, w jaki sposób Pan jest wszechprzenikający poprzez Swoje różnorodne materialne i duchowe energie. Początkowo można Go dostrzec poprzez Jego różne energie i w ten sposób jest On realizowany bezosobowo. Tak jak półbóg na słońcu jest osobą i dostrzegalny jest poprzez swoją wszechprzenikającą energię, blask słoneczny, podobnie Pan, mimo iż przebywający wiecznie w Swoim królestwie, dostrzegany jest poprzez Jego wszechprzenikające rozległe energie. Smak wody jest jej czynnym składnikiem. Nikt nie lubi pić wody morskiej, gdyż czysty smak wody zmieszany jest z solą. Smak wody zależy od jej czystości i ten czysty smak wody jest jedną z energii Pana. Impersonalista odczuwa obecność Pana w wodzie poprzez jej smak, a wielbiciel również chwali Pana za łaskawe dostarczanie smacznej wody dla ugaszenia ludzkiego pragnienia. Taki jest sposób na dostrzeganie Najwyższego. Praktycznie mówiąc, nie ma konfliktu między personalizmem a impersonalizmem. Kto zna Boga, ten wie, że koncepcja osobowa i bezosobowa są równocześnie obecne we wszystkim i nie ma żadnych sprzeczności. Dlatego Pan Caitanya ustanowił wzniosłą doktrynę: acintya-bheda and abheda-tattva – mówiącą o równoczesnej jedności i odmienności.
This verse explains how the Lord is all-pervasive by His diverse material and spiritual energies. The Supreme Lord can be preliminarily perceived by His different energies, and in this way He is realized impersonally. As the demigod in the sun is a person and is perceived by his all-pervading energy, the sunshine, so the Lord, although in His eternal abode, is perceived by His all-pervading diffusive energies. The taste of water is the active principle of water. No one likes to drink sea water, because the pure taste of water is mixed with salt. Attraction for water depends on the purity of the taste, and this pure taste is one of the energies of the Lord. The impersonalist perceives the presence of the Lord in water by its taste, and the personalist also glorifies the Lord for His kindly supplying tasty water to quench man’s thirst. That is the way of perceiving the Supreme. Practically speaking, there is no conflict between personalism and impersonalism. One who knows God knows that the impersonal conception and personal conception are simultaneously present in everything and that there is no contradiction. Therefore Lord Caitanya established His sublime doctrine: acintya bheda- and abheda-tattva – simultaneous oneness and difference.
Światło słońca i księżyca oryginalnie emanuje z brahma-jyoti, bezosobowego blasku Pana. A praṇava, czyli oṁ-kāra, transcendentalny dźwięk występujący na początku wszystkich hymnów wedyjskich, jest zwrotem kierowanym do Najwyższego Pana. Ponieważ impersonaliści tak bardzo obawiają się nazywania Pana Kṛṣṇy Jego niezliczonymi imionami, wolą wibrować transcendentalny dźwięk oṁ-kāra. Ale nie zdają sobie sprawy z tego, że oṁ-kāra jest dźwiękową reprezentacją Kṛṣṇy. Panowanie świadomości Kṛṣṇy rozprzestrzenia się wszędzie – a kto ją zna, ten jest błogosławiony. Osoby nie znające Kṛṣṇy są pod wpływem iluzji. Zatem wiedza o Kṛṣṇie jest wyzwoleniem, a niewiedza o Nim – niewolą.
The light of the sun and the moon is also originally emanating from the brahma-jyotir, which is the impersonal effulgence of the Lord. And praṇava, or the oṁ-kāra transcendental sound in the beginning of every Vedic hymn, addresses the Supreme Lord. Because the impersonalists are very much afraid of addressing the Supreme Lord Kṛṣṇa by His innumerable names, they prefer to vibrate the transcendental sound oṁ-kāra. But they do not realize that oṁ-kāra is the sound representation of Kṛṣṇa. The jurisdiction of Kṛṣṇa consciousness extends everywhere, and one who knows Kṛṣṇa consciousness is blessed. Those who do not know Kṛṣṇa are in illusion, and so knowledge of Kṛṣṇa is liberation, and ignorance of Him is bondage.