TEKST 48

VERZ 48

Tekst

Besedilo

saha-jaṁ karma kaunteya
sa-doṣam api na tyajet
sarvārambhā hi doṣeṇa
dhūmenāgnir ivāvṛtāḥ

Synonyms

saha-jam – zrodzona jednocześnie; karma – praca; kaunteya – O synu Kuntī; sa-doṣam – z wadami; api – chociaż; na – nigdy; tyajet – powinien porzucić; sarva-ārambhāḥ – wszelkie ryzyko; hi – na pewno; doṣeṇa – z wadą; dhūmena – dymem; agniḥ – ogień; iva – jak; āvṛtāḥ – przykryty.

saha-jam – ki je rojena hkrati z; karma – dejavnost; kaunteya – o Kuntījin sin; sa-doṣam – s pomanjkljivostjo; api – čeprav; na – nikoli; tyajet – je treba opustiti; sarva-ārambhāḥ – vsa prizadevanja; hi – vsekakor; doṣeṇa – s pomanjkljivostjo; dhūmena – z dimom; agniḥ – ogenj; iva – kakor; āvṛtāḥ – prekrita.

Translation

Każdy wysiłek okryty jest jakimś błędem, tak jak ogień okryty jest dymem. Dlatego nikt, o synu Kuntī, nie powinien porzucać pracy, która jest pochodną jego natury, nawet jeśli praca taka pełna jest wad.

Vsako prizadevanje je zasenčeno s pomanjkljivostmi, kakor je ogenj ovit v dim. O Kuntījin sin, človek zato ne bi smel opustiti dela, ki izvira iz njegove narave, četudi je njegovo delovanje v mnogih pogledih nepopolno.

Purport

ZNACZENIE:

W życiu uwarunkowanym każda praca zanieczyszczona jest siłami natury materialnej. Nawet jeśli ktoś jest braminem, to musi spełniać ofiary, w których konieczne jest zabijanie zwierząt. Podobnie kṣatriya, bez względu na to, jak bardzo pobożny by nie był, musi walczyć z wrogiem. Nie może tego uniknąć. Również kupiec – chociaż może być bardzo pobożny – musi niekiedy zataić swój zysk, aby utrzymać się w interesach, albo też czasami musi zajmować się interesami na czarnym rynku. Te rzeczy są konieczne; nie można ich uniknąć. Podobnie, jeśli ktoś jest śūdrą i służy złemu panu, to powinien on wypełniać nawet te jego polecenia, których nie powinno się spełniać. Należy kontynuować wypełnianie swoich przypisanych obowiązków, pomimo ich wad, jako że obowiązki te są pochodnymi natur poszczególnych osób.

Delovanje pogojenega živega bitja je zmeraj pod vplivom guṇ materialne narave. Celo brāhmaṇa mora opravljati žrtvovanja, pri katerih je potrebno ubijati živali. Podobno se mora kṣatriya, pa naj bo še tako plemenit, bojevati proti sovražniku. To je neizogibno. Tudi trgovec, pa naj bo še tako pobožen, mora včasih prikriti dobiček ali pa trgovati na črno, da bi se obdržal v poslu. Vse to je potrebno in neizbežno. Śūdra, ki služi izprijenemu gospodarju, mora ubogati gospodarjeve ukaze, četudi to pomeni, da bo moral storiti kaj prepovedanega. Človek mora kljub tem nepopolnostim še naprej opravljati dolžnosti, ki mu jih predpisujejo sveti spisi, kajti tako delo izvira iz njegove narave.

Podany został tutaj bardzo dobry przykład. Ogień, chociaż czysty, otoczony jest dymem. Lecz dym ten nie czyni ognia nieczystym. Mimo iż jest w nim dym, ogień uważany jest za najbardziej czysty ze wszystkich elementów. Jeśli ktoś pragnie z jakichś względów zrezygnować z obowiązków kṣatriyi i zająć się obowiązkami bramina, to nie jest to takie pewne, że przyjąwszy taki status nie spotka się już więcej z nieprzyjemnymi obowiązkami. Można wobec tego wyciągnąć wniosek, że w tym świecie materialnym nikt nie może być całkowicie wolnym od zanieczyszczenia materialną naturą. W związku z tym bardzo na miejscu jest przykład z ogniem i dymem. Kiedy w zimie wyjmujemy z ognia kamień, czasami dym gryzie nas w oczy i drażni inne części ciała, lecz pomimo tych nieprzyjemności, musimy przecież korzystać z ognia. Podobnie, nie należy porzucać swoich naturalnych zajęć tylko dlatego, że są w nich pewne wady. Raczej należy być zdecydowanym, aby przez wykonywanie swojego określonego zajęcia w świadomości Kṛṣṇy służyć Najwyższej Osobie Boga. To jest istotą doskonałości. Kiedy określony typ zajęcia wykonywany jest dla zadowolenia Najwyższego Pana, wówczas wszystkie jego wady zostają oczyszczone. Kiedy oczyszczone zostają rezultaty pracy, poprzez połączenie ich ze służbą oddania, wtedy osiąga się doskonałość w dostrzeganiu duszy wewnątrz – a to jest samorealizacją.

V tem verzu najdemo zelo dobro primerjavo. Ogenj je čist, čeprav ga ovija dim. Zaradi dima ne postane nečist. Ogenj je kljub dimu najčistejši element. Če kṣatriya preneha opravljati svoje naloge in bi rad deloval kot brāhmaṇa, to še ne pomeni, da ga ne čaka nobena neprijetna dolžnost. Zaključimo lahko torej, da se v materialnem svetu nihče ne more docela izogniti nezaželenim vplivom materialne narave. To zelo lepo ponazarja primer ognja in dima. Če pozimi umaknemo kamen iz ognja, se dvigne dim, ki draži oči in druge dele telesa, kljub temu pa ognja ne prenehamo uporabljati. Prav tako ne bi smeli zanemariti svojih naravnih dolžnosti samo zaradi neprijetnosti, povezanih z njimi. Nasprotno, zavestni Kṛṣṇe moramo odločno opravljati predpisano delo in tako služiti Vsevišnjemu Gospodu. To je popolnost. Če svoje delo opravljamo v zadovoljstvo Vsevišnjega Gospoda, je osvobojeno vseh pomanjkljivosti, povezanih z njim. Ko so sadovi našega dela očiščeni, ker jih uporabimo v službi Gospodu, lahko uzremo svoj pravi jaz, in temu pravimo samospoznanje.