Skip to main content
Library » Bhagavad-gītā Taka Jaką Jest » ROZDZIAŁ 17

TEKST 23

VERSO 23

Tekst

Texto

oṁ tat sad iti nirdeśo
brahmaṇas tri-vidhaḥ smṛtaḥ
brāhmaṇās tena vedāś ca
yajñāś ca vihitāḥ purā
oṁ tat sad iti nirdeśo
brahmaṇas tri-vidhaḥ smṛtaḥ
brāhmaṇās tena vedāś ca
yajñāś ca vihitāḥ purā

Synonyms

Sinônimos

oṁ – wskazanie na Najwyższego; tat – to; sat – wieczny; iti – w ten sposób; nirdeśaḥ – oznaka; brahmaṇaḥ – Najwyższego; tri-vidhaḥ – trojakie; smṛtaḥ – jest uważany; brāhmaṇāḥ – bramini; tena – z tym; vedāḥ – literatura wedyjska; ca – również; yajñāḥ – ofiara; ca – również; vihitāḥ – używana; purā – dawniej.

oṁ — indicação do Supremo; tat — isso; sat — eterno; iti — assim; nirdeśaḥ — indicação; brahmaṇaḥ — do Supremo; tri-vidhaḥ — de três tipos; smṛtaḥ — é considerado; brāhmaṇāḥ — os brāhmaṇas; tena — com essa; vedāḥ — a literatura védica; ca — também; yajñāḥ — sacrifício; ca — também; vihitāḥ — usados; purā — outrora.

Translation

Tradução

Od początku stworzenia trzy słowa – om tat sat – były używane na wskazanie Najwyższej Absolutnej Prawdy. Bramini wymawiali te trzy reprezentacyjne symbole podczas intonowania hymnów wedyjskich i spełniania ofiar dla zadowolenia Najwyższego.

Desde o começo da criação, as três palavras oṁ tat sat foram usadas para indicar a Suprema Verdade Absoluta. Estas três representações simbólicas foram usadas pelos brāhmaṇas enquanto cantavam os hinos dos Vedas e durante os sacrifícios executados para a satisfação do Supremo.

Purport

Comentário

ZNACZENIE:
 
Zostało wyjaśnione, że pokuty, ofiary, dobroczynność i pożywienie dzielą się na trzy kategorie: właściwe dla siły dobroci, pasji i ignorancji. Ale bez względu na to, do jakiej kategorii należą – pierwszej, drugiej czy trzeciej, wszystkie one są uwarunkowane, zanieczyszczone przez siły natury materialnej. Kiedy jednak przeznaczone są dla Najwyższego – oṁ tat sat, specjalnie wskazują na Prawdę Absolutną, Najwyższą Osobę Boga. W hymnach wedyjskich zawsze występuje słowo oṁ.

Foi explicado que a penitência, o sacrifício, a caridade e os alimentos dividem-se em três categorias: os modos da bondade, paixão e ignorância. Seja de primeira, segunda ou terceira classe, todos eles são condicionados, ou contaminados pelos modos da natureza material. Quando são dirigidos ao Supremo — oṁ tat sat, a Suprema Personalidade de Deus, o eterno — eles se tornam um meio para alcançar a elevação espiritual. Tal objetivo é indicado nos preceitos das escrituras. Estas três palavras, oṁ tat sat, referem-se especificamente à Verdade Absoluta, a Suprema Personalidade de Deus. Nos hinos védicos, sempre se encontra a palavra oṁ.

Kto w swoim postępowaniu nie przestrzega zasad pism świętych, ten nie osiągnie Absolutnej Prawdy. Osiągnie jakiś rezultat tymczasowy, ale nie osiągnie ostatecznego celu życia. Wniosek jest taki, że dobroczynność, ofiary i pokuty muszą być praktykowane w sile dobroci. Jeśli praktykowane są w sile pasji i ignorancji, wtedy są niewątpliwie niższej jakości. Trzy słowa oṁ tat sat wymawiane są w połączeniu ze świętym imieniem Najwyższego Pana, np. oṁ tad viṣṇoḥ. I kiedykolwiek śpiewane są hymny wedyjskie albo święte imię Najwyższego Pana, zawsze dodawane jest oṁ. Takie jest zalecenie literatury wedyjskiej. Te trzy słowa wyjęte zostały z hymnów wedyjskich. Oṁ ity etad brahmaṇo nediṣṭhaṁ nāma (Ṛg Veda) wskazuje na pierwszy cel. Następnie tat tvam asi (Chāndogya Upaniṣad 6.8.7) wskazuje na drugi cel, a sad eva saumya (Chāndogya Upaniṣad 6.2.1) – na trzeci. Połączone tworzą oṁ tat sat. Wcześniej, kiedy Brahmā, pierwsza stworzona żywa istota, spełniał ofiary, przez wymawianie tych trzech słów nawiązywał do Najwyższej Osoby Boga. Tej samej zasady zawsze przestrzegano w sukcesji uczniów. Więc hymn ten ma wielkie znaczenie. Dlatego Bhagavad-gītā poleca, aby każda praca wykonywana była dla oṁ tat sat, czyli dla Najwyższej Osoby Boga. Jeśli ktoś odprawia pokuty, praktykuje dobroczynność i spełnia ofiary z tymi trzema słowami, to działa on w świadomości Kṛṣṇy. Świadomość Kṛṣṇy jest naukowym spełnianiem czynności transcendentalnych, które umożliwiają nam powrót do domu – z powrotem do Boga. W działaniu w taki transcendentalny sposób nie ma żadnej straty energii.

Aquele que age sem seguir as regulações das escrituras não atingirá a Verdade Absoluta. Ele obterá algum resultado temporário, mas não a meta última da vida. Conclui-se que a caridade, o sacrifício e a penitência devem ser executados no modo da bondade. Realizados no modo da paixão ou ignorância, eles com certeza são de qualidade inferior. As três palavras oṁ tat sat são pronunciadas em relação ao santo nome do Senhor Supremo, por exemplo, oṁ tad viṣṇoḥ. Sempre que se pronuncia um hino védico ou o santo nome do Senhor Supremo, acrescenta-se oṁ. É isto o que consta na literatura védica. Estas três palavras são tiradas dos hinos védicos. Oṁ ity etad brahmaṇo nediṣṭhaṁ nāma (Ṛg Veda) indica o primeiro objetivo. Depois tat tvam asi (Chāndogya Upaniṣad 6.8.7) indica o segundo objetivo. E sad eva saumya (Chāndogya Upaniṣad 6.2.1) indica o terceiro objetivo. Juntando-as, obtém-se oṁ tat sat. Outrora, quando Brahmā, a primeira criatura viva, executou sacrifícios, ele indicou com estas três palavras a Suprema Personalidade de Deus. E desde então, o mesmo princípio tem sido seguido pela sucessão discipular. Logo, este hino tem um grande significado. O Bhagavad-gītā recomenda, portanto, que qualquer trabalho que se faça deve ser feito para oṁ tat sat, ou para a Suprema Personalidade de Deus. Ao executar penitência, caridade e sacrifício com estas três palavras, a pessoa age em consciência de Kṛṣṇa. A consciência de Kṛṣṇa é uma maneira científica de executar atividades transcendentais que a capacitam a voltar ao lar, de volta ao Supremo. Não existe perda de energia na execução desse processo transcendental.