TEKST 1
VERZ 1
Tekst
Besedilo
ye śāstra-vidhim utsṛjya
yajante śraddhayānvitāḥ
teṣāṁ niṣṭhā tu kā kṛṣṇa
sattvam āho rajas tamaḥ
ye śāstra-vidhim utsṛjya
yajante śraddhayānvitāḥ
teṣāṁ niṣṭhā tu kā kṛṣṇa
sattvam āho rajas tamaḥ
Synonyms
Synonyms
arjunaḥ uvāca – Arjuna rzekł; ye – ci, którzy; śāstra-vidhim – zalecenia pism świętych; utsṛjya – odrzucając; yajante – czczą; śraddhayā – pełna wiara; anvitāḥ – posiadana przez; teṣām – nich; niṣṭhā – wiara; tu – ale; kā – co; kṛṣṇa – O Kṛṣṇo; sattvam – w dobroci; āho – albo; rajaḥ – w pasji; tamaḥ – w ignorancji.
arjunaḥ uvāca – Arjuna je dejal; ye – tisti, ki; śāstra-vidhim – predpise svetih spisov; utsṛjya – ko zavržejo; yajante – častijo; śraddhayā – s čvrsto vero; anvitāḥ – obdarjeni; teṣām – njih; niṣṭhā – vera; tu – toda; kā – kakšna; kṛṣṇa – o Kṛṣṇa; sattvam – v vrlini; āho – ali pa; rajaḥ – v strasti; tamaḥ – v nevednosti.
Translation
Translation
Arjuna rzekł: O Kṛṣṇo, jaka jest pozycja tego, kto nie przestrzega zasad pism świętych, ale posiada wiarę odpowiadającą jego wyobrażeniom? Czy jest on w dobroci, pasji czy ignorancji?
Arjuna je vprašal: O Kṛṣṇa, kakšen je položaj tistih, ki se ne ravnajo po predpisih svetih spisov, temveč si izmišljajo lastne metode čaščenja? Pod vplivom katere guṇe so: vrline ali strasti ali nevednosti?
Purport
Purport
ZNACZENIE:
W Czwartym Rozdziale, trzydziestym dziewiątym wersecie, jest powiedziane, że osoba zaangażowana w jakiś określony typ kultu stopniowo wznosi się do poziomu wiedzy i osiąga najwyższy stan doskonałego spokoju i pomyślności. Według Rozdziału Szesnastego, osoby nieprzestrzegające zaleceń pism świętych są asurami, czyli demonami. Kto natomiast ściśle stosuje się do nich, ten nazywany jest deva, półbogiem. Jaka jest wobec tego pozycja osoby, która wiernie przestrzega pewnych nakazów, o których nie ma mowy w pismach świętych? Kṛṣṇa ma teraz wyjaśnić tę wątpliwość Arjuny. Ci, którzy stwarzają sobie pewien typ Boga, wybierając jakąś istotę ludzką i pokładając w niej wiarę, znajdują się pod wpływem dobroci, pasji czy ignorancji? Czy takie osoby osiągają stan życiowej doskonałości? Czy wysiłek tych, którzy nie stosują się do zasad pism świętych, ale wierzą w coś, wielbią bożków, półbogów i ludzi, kończy się sukcesem? Arjuna pyta o to wszystko Kṛṣṇę.
V devetintridesetem verzu četrtega poglavja je rečeno, da si človek, ki se z vero posveti določeni obliki čaščenja, postopoma pridobi znanje, doseže najvišjo popolnost in tako uživa mir in srečo. V šestnajstem poglavju je bilo pojasnjeno, da se tisti, ki ne ravna skladno s predpisi svetih spisov, imenuje asura ali demon, kdor verno upošteva pravila spisov, pa deva ali polbog. Kakšen pa je položaj človeka, ki se z vero drži pravil, katerih ne najdemo v svetih spisih? Arjuna bi rad, da mu Kṛṣṇa odgovori na to vprašanje. Ali ljudje, ki razglasijo za Boga nekoga izmed sebi enakih in ga z vero častijo, delujejo v vrlini ali v strasti ali v nevednosti? Ali lahko dosežejo popolnost življenja? Si lahko pridobijo pravo znanje in dosežejo najvišjo popolnost? So prizadevanja tistih, ki se ne držijo pravil svetih spisov, temveč verujejo v kaj drugega ter častijo bogove, polbogove in ljudi, uspešna? To so vprašanja, ki jih je Arjuna postavil Kṛṣṇi.