TEKST 20
TEXT 20
Tekst
Tekst
mūḍhā janmani janmani
mām aprāpyaiva kaunteya
tato yānty adhamāṁ gatim
mūḍhā janmani janmani
mām aprāpyaiva kaunteya
tato yānty adhamāṁ gatim
Synonyms
Synonyms
āsurīm – demoniczne; yonim – gatunki; āpannāḥ – zyskują; mūḍhāḥ – głupcy; janmani janmani – narodziny po narodzinach; mām – Mnie; aprāpya – nie osiągając; eva – na pewno; kaunteya – O synu Kuntī; tataḥ – wskutek tego; yānti – idą; adhamām – potępione; gatim – przeznaczenie.
Translation
Translation
Rodząc się ciągle pomiędzy demonicznymi gatunkami życia, o synu Kuntī, osoby takie nigdy nie mogą zbliżyć się do Mnie i powoli zmierzają w kierunku najpodlejszego typu egzystencji.
Sådanne personer fødes i dæmoniske arter igen og igen og kan aldrig komme til Mig, O Kuntīs søn. Gradvist synker de ned til den mest afskyelige form for eksistens.
Purport
Purport
ZNACZENIE:
Powszechnie wiadomo, że Bóg jest wszechmiłosierny, ale tutaj dowiadujemy się, że nigdy nie jest On litościwy dla osób demonicznych. Takie demoniczne osoby, życie po życiu, umieszczane są w łonach podobnych demonów i nie osiągając łaski Najwyższego Pana schodzą coraz niżej, tak że w końcu osiągają ciała świń, kotów i psów. Wyraźnie powiedziane zostało tutaj, że demony takie nie mają praktycznie szansy na otrzymanie łaski Boga na żadnym etapie późniejszego życia. Vedy również oznajmiają, że osoby takie stopniowo zostają zdegradowane do psów i świń. Ktoś może argumentować w związku z tym, że skoro Bóg nie jest łaskawy dla takich demonów, to nie powinien On być ogłaszany jako wszechmiłosierny. Na pytanie to odpowiada werset z Vedānta-sūtry, który mówi, że Najwyższy Pan nie żywi nienawiści do nikogo. Umieszczenie asurów (demonów) w najniższych gatunkach życia jest po prostu inną stroną Jego miłosierdzia. Czasami asury są zabijane przez Najwyższego Pana, ale taka śmierć jest również dla nich bardzo korzystna, gdyż jak dowiadujemy się z Ved, każdy kto zostanie zabity przez Najwyższego Pana, osiąga wyzwolenie. Z historii wiemy o wielu takich asurach – jak Rāvaṇa, Kaṁsa, Hiraṇyakaśipu – dla których Pan pojawił się w różnych inkarnacjach po to, aby je zabić. Jest to sposób, w jaki Pan okazuje miłosierdzie asurom, jeśli są na tyle szczęśliwe, aby tego miłosierdzia dostąpić.
FORKLARING: Det er alment kendt, at Gud er fuldstændig barmhjertig, men her ser vi, at Han aldrig er barmhjertig mod dæmonerne. Det fremgår klart, at liv efter liv placeres dæmoniske mennesker i tilsvarende dæmoners moderliv, og uden at opnå den Højeste Herres nåde synker de dybere og dybere ned, så de til sidst får kroppe som hunde, katte og svin. Det fremgår tydeligt, at sådanne dæmoner praktisk taget ingen chance har for at modtage Guds nåde på noget stadie i kommende liv. I Vedaerne (Chāndogya Upaniṣad 5.10.7) står der også, at sådanne personer gradvist synker ned for at blive hunde og svin. I denne forbindelse kan man indvende, at Gud ikke kan siges at være barmhjertig, når Han ikke er barmhjertig mod sådanne dæmoner. Som svar på denne indvending finder vi i Vedānta-sūtra (2.1.34), at den Højeste Herre hader ingen. Anbringelsen af asuraerne eller dæmonerne i den laveste livsstatus er blot en anden side af Hans barmhjertighed. Somme tider bliver asuraer dræbt af den Højeste Herre, men at blive slået ihjel på denne måde er også godt for dem, for i den vediske litteratur finder vi, at alle, der bliver slået ihjel af den Højeste Herre, opnår befrielse. I historien er der mange eksempler på asuraer som Rāvaṇa, Kaṁsa og Hiraṇyakaśipu, for hvem Herren viste Sig i forskellige inkarnationer blot for at slå dem ihjel. Gud viser derfor Sin barmhjertighed mod asuraerne, hvis de er så heldige at blive slået ihjel af Ham.