TEKST 20
TEXT 20
Tekst
Tekst
mūḍhā janmani janmani
mām aprāpyaiva kaunteya
tato yānty adhamāṁ gatim
mūḍhā janmani janmani
mām aprāpyaiva kaunteya
tato yānty adhamāṁ gatim
Synonyms
Synonyms
āsurīm – demoniczne; yonim – gatunki; āpannāḥ – zyskują; mūḍhāḥ – głupcy; janmani janmani – narodziny po narodzinach; mām – Mnie; aprāpya – nie osiągając; eva – na pewno; kaunteya – O synu Kuntī; tataḥ – wskutek tego; yānti – idą; adhamām – potępione; gatim – przeznaczenie.
āsurīm — deemonliku; yonim — liigi; āpannāḥ — saavutades; mūḍhāḥ — rumalad; janmani janmani — sünd sünni järel; mām — Mind; aprāpya — saavutamata; eva — kindlasti; kaunteya — oo, Kuntī poeg; tataḥ — seejärel; yānti — lähevad; adhamām — hukka mõistetud; gatim — sihtkohta.
Translation
Translation
Rodząc się ciągle pomiędzy demonicznymi gatunkami życia, o synu Kuntī, osoby takie nigdy nie mogą zbliżyć się do Mnie i powoli zmierzają w kierunku najpodlejszego typu egzystencji.
Oo, Kuntī poeg, sündides üha uuesti deemonlike eluliikide hulgas, ei jõua nad kunagi Minuni. Järk-järgult vajuvad nad kõige haletsusväärsemasse eksistentsi.
Purport
Purport
ZNACZENIE:
Powszechnie wiadomo, że Bóg jest wszechmiłosierny, ale tutaj dowiadujemy się, że nigdy nie jest On litościwy dla osób demonicznych. Takie demoniczne osoby, życie po życiu, umieszczane są w łonach podobnych demonów i nie osiągając łaski Najwyższego Pana schodzą coraz niżej, tak że w końcu osiągają ciała świń, kotów i psów. Wyraźnie powiedziane zostało tutaj, że demony takie nie mają praktycznie szansy na otrzymanie łaski Boga na żadnym etapie późniejszego życia. Vedy również oznajmiają, że osoby takie stopniowo zostają zdegradowane do psów i świń. Ktoś może argumentować w związku z tym, że skoro Bóg nie jest łaskawy dla takich demonów, to nie powinien On być ogłaszany jako wszechmiłosierny. Na pytanie to odpowiada werset z Vedānta-sūtry, który mówi, że Najwyższy Pan nie żywi nienawiści do nikogo. Umieszczenie asurów (demonów) w najniższych gatunkach życia jest po prostu inną stroną Jego miłosierdzia. Czasami asury są zabijane przez Najwyższego Pana, ale taka śmierć jest również dla nich bardzo korzystna, gdyż jak dowiadujemy się z Ved, każdy kto zostanie zabity przez Najwyższego Pana, osiąga wyzwolenie. Z historii wiemy o wielu takich asurach – jak Rāvaṇa, Kaṁsa, Hiraṇyakaśipu – dla których Pan pojawił się w różnych inkarnacjach po to, aby je zabić. Jest to sposób, w jaki Pan okazuje miłosierdzie asurom, jeśli są na tyle szczęśliwe, aby tego miłosierdzia dostąpić.
Me oleme kuulnud, et Jumal on armulik kõikide vastu, kuid selles värsis öeldakse, et deemonite vastu pole Ta kunagi armulik. Siin öeldakse selgelt, et deemonlikud inimesed sünnivad elu elu järel deemonite järglastena ning, saamata sedasi osa Kõigekõrgema Jumala armust, langevad nad pidevalt üha madalamale, kuni nad lõpuks sünnivad kasside, koerte ja sigadena või teistes samalaadsetes kehades. Öeldakse selgelt, et sellistel deemonitel pole ühelgi elu etapil praktiliselt mingit lootust saada osa Jumala armust. „Vedades" öeldakse samuti, et säärased inimesed manduvad järk-järgult ja saavad sigadeks ning koerteks. Sel juhul võib vaielda, et kui Jumal ei ole armulik deemonite vastu, ei tohiks Teda kirjeldada kui isikut, kes on kõigi vastu armulik. Vastusena sellisele küsimusele öeldakse meile „Vedānta- sūtras", et Kõigekõrgem Jumal ei vihka kedagi. Asurade ehk deemonite elu madalamatesse liikidesse asetamine on veel üks märk Jumala armulikkusest. Vahel hukkab Kõigekõrgem Jumal asurasid, kuid ka see on heategu, sest vedakirjanduses kinnitatakse meile, et see, kes on surnud Kõigekõrgema Jumala Enda käe läbi, vabaneb materiaalsest maailmast. Sellistest asuradest on ajaloos palju näiteid, nagu Rāvaṇa, Kaṁsa ja Hiraṇyakaśipu, kelle ette Jumal ilmus Oma erinevate inkarnatsioonidena lihtsalt selleks, et nad tappa. Seega võib ka asuradele langeda osaks Jumala arm, kui nad on sedavõrd õnnelikud, et surra Jumala Enda käe läbi.