TEKST 3

STIH 3

Tekst

yo mām ajam anādiṁ ca
vetti loka-maheśvaram
asammūḍhaḥ sa martyeṣu
sarva-pāpaiḥ pramucyate

Synonyms

yaḥ – każdy, kto; mām – Mnie; ajam – nienarodzony; anādim – bez początku; ca – również; vetti – wie; loka – planet; mahā-īśvaram – najwyższy pan; asammūḍhaḥ – wolna od ułudy; saḥ – on; martyeṣu – pomiędzy tymi, którzy podlegają śmierci; sarva-pāpaiḥ – ze wszystkich następstw grzechów; pramucyate – jest wyzwolony.

yaḥ – onaj tko; mām – Ja; ajam – nerođen; anādim – bez početka; ca – također; vetti – zna; loka – planeta; mahā-īśvaram – vrhovni gospodar; asammūḍhaḥ – nije obmanut; saḥ – on; martyeṣu – među smrtnicima; sarva-pāpaiḥ – svih grešnih posljedica; pramucyate – biva oslobođen.

Translation

Kto zna Mnie jako nienarodzonego, nie mającego początku, jako Najwyższego Pana wszystkich światów, ten tylko – wolnym będąc od wszelkiej ułudy – wolnym jest i od wszelkiego grzechu.

Samo onaj tko, neobmanut među ljudima, zna da sam vrhovni gospodar svih svjetova, nerođen i bez početka, biva oslobođen svih grijeha.

Purport

ZNACZENIE:

Jak oznajmia Rozdział Siódmy (7.3), manuṣyāṇāṁ sahasreṣu kaścid yatati siddhaye: ci, którzy próbują wznieść się do platformy realizacji duchowej, nie są zwykłymi ludźmi. Przewyższają oni miliony przeciętnych osób nie posiadających wiedzy o realizacji duchowej. Ale kto spośród tych rzeczywiście próbujących dociec o swojej duchowej pozycji zrozumiał, że Kṛṣṇa jest Najwyższą Osobą Boga, właścicielem wszystkiego, nienarodzonym, ten odniósł największy sukces w realizacji duchowej. Tylko na tym etapie, kiedy w pełni rozumie się najwyższą pozycję Kṛṣṇy, można całkowicie uwolnić się od wszelkich następstw grzechów.

SMISAO: U sedmom poglavlju (7.3) bilo je rečeno – manuṣyāṇāṁ sahasreṣu kaścid yatati siddhaye: oni koji se pokušavaju uzdignuti na razinu duhovne spoznaje nisu obični ljudi; viši su od milijuna običnih ljudi koji nemaju znanje o duhovnoj spoznaji. Ali od onih koji pokušavaju shvatiti svoj duhovni položaj najuspješnija duhovno spoznata osoba je ona koja može shvatiti da je Kṛṣṇa nerođena Svevišnja Božanska Osoba, vlasnik svega. Samo se na toj razini, kad potpuno shvati Kṛṣṇin vrhovni položaj, može potpuno osloboditi svih grešnih posljedica.

Słowo aja, użyte tutaj w odniesieniu do Pana, oznacza „nienarodzony”. Ale Pan jest różny od żywych istot – opisanych jako aja w Rozdziale Drugim – które rodzą się i umierają z powodu swego przywiązania do materii. Dusze uwarunkowane zmieniają swoje ciała, ale Jego ciało jest niezmienne. Nawet jeśli przychodzi On do tego materialnego świata, przychodzi On jako ten sam, nienarodzony. Dlatego Rozdział Czwarty mówi, że Pan, dzięki Swojej wewnętrznej mocy, nie jest uzależniony od materialnej energii, lecz zawsze usytuowany jest w energii wyższej.

Gospodin je ovdje opisan riječju aja, koja znači „nerođen", ali On se razlikuje od živih bića, koja su u drugom poglavlju također opisana riječju aja. Gospodin se razlikuje od živih bića koja se rađaju i umiru zbog materijalne vezanosti. Uvjetovane duše mijenjaju tijela, ali Njegovo se tijelo ne mijenja. Čak i kad dođe u materijalni svijet, pojavljuje se kao isti nerođeni Gospodin. Zato je u četvrtom poglavlju rečeno da Gospodin, zahvaljujući Svojoj unutarnjoj moći, nije pod utjecajem niže, materijalne energije, već je uvijek utemeljen u višoj energiji.

Użyte w tym wersecie słowa vetti loka-maheśvaram oznaczają, iż należy wiedzieć, że Pan Kṛṣṇa jest najwyższym właścicielem systemów planetarnych wszechświata. Istniał On przed stworzeniem i jest różny od tego Swojego stworzenia. Wszyscy półbogowie zostali stworzeni wewnątrz tego materialnego świata, lecz jeśli chodzi o Kṛṣṇę, to powiedziane jest, iż On nie został stworzony. Zatem Kṛṣṇa różni się nawet od takich wielkich półbogów jak Brahmā i Śiva. I ponieważ jest On stwórcą Brahmy, Śivy i wszystkich innych półbogów, jest On Najwyższą Osobą wszystkich planet.

U ovom stihu riječi vetti loka-maheśvaram pokazuju da je Gospodin Kṛṣṇa vrhovni vlasnik planetarnih sustava svemira. On je postojao prije stvaranja i razlikuje se od Svoje kreacije. Svi su polubogovi stvoreni u materijalnom svijetu, ali za Kṛṣṇu je rečeno da nije stvoren. Prema tome, Kṛṣṇa se razlikuje čak i od velikih polubogova kao što su Brahmā i Śiva. Budući da je stvoritelj Brahme, Śive i svih drugih polubogova, Vrhovna je Osoba na svim planetima.

Nie należy patrzeć na Kṛṣṇę jak na istotę ludzką. Jak zostało to powiedziane wcześniej, tylko niemądre osoby uważają Go za istotę ludzką. To samo, tylko w inny sposób, zostało powiedziane tutaj. Kto nie jest głupcem i posiada dostateczną inteligencję, aby zrozumieć konstytucjonalną pozycję Boga, ten zawsze wolny jest od następstw grzechów.

Śrī Kṛṣṇa se stoga razlikuje od svega što je stvoreno. Onaj tko to shvati odmah se oslobađa svih grešnih posljedica. Da bismo stekli znanje o Svevišnjem Gospodinu, moramo biti oslobođeni svih grešnih djelatnosti. Kao što je rečeno u Bhagavad-gīti, Gospodina možemo shvatiti samo predanim služenjem. Nema drugog načina.

One should not try to understand Kṛṣṇa as a human being. As stated previously, only a foolish person thinks Him to be a human being. This is again expressed here in a different way. A man who is not foolish, who is intelligent enough to understand the constitutional position of the Godhead, is always free from all sinful reactions.

Ne bismo trebali pokušavati shvatiti Kṛṣṇu kao ljudsko biće. Kao što je već bilo rečeno, samo Ga budale smatraju ljudskim bićem. To je ovdje potvrđeno na drugačiji način. Čovjek koji nije budalast, koji svojom inteligencijom shvati prirodni položaj Boga, uvijek je oslobođen svih grešnih posljedica.

Jeśli Kṛṣṇa znany jest jako syn Devakī, to jak może być On nienarodzony? To również zostało wytłumaczone w Śrīmad-Bhāgavatam: kiedy pojawił się On przed Devakī i Vasudevą, nie został urodzony jak zwykłe dziecko. Pojawił się On w Swojej oryginalnej formie, a następnie przemienił się w zwykłe dziecko.

Ako je Kṛṣṇa poznat kao sin Devakī, kako onda može biti nerođen? To je objašnjeno u Śrīmad-Bhāgavatamu. Kada se Kṛṣṇa pojavio pred Devakī i Vasudevom, nije se rodio kao obično dijete; pojavio se u Svom izvornom obliku i potom preobrazio u obično dijete.

Wszelkie czyny spełniane pod kierunkiem Kṛṣṇy są z natury transcendentalne i nie mogą być zanieczyszczone przez skutki materialne, czy to pomyślne, czy niepomyślne. Koncepcja, że w tym materialnym świecie są rzeczy pomyślne i niepomyślne, jest w zasadzie wytworem umysłowym, jako że nie ma tu nic pomyślnego. Wszystko jest niepomyślne, ponieważ sama materialna natura nie jest pomyślna. My jedynie wyobrażamy sobie, że jest ona pomyślna. Prawdziwa pomyślność zależy od działania w świadomości Kṛṣṇy, w pełnym oddaniu i służbie. Zatem, jeśli w ogóle chcemy, aby nasza działalność była pomyślna, wtedy powinniśmy działać według wskazówek Najwyższego Pana. Takie wskazówki podane są w autorytatywnych pismach, takich jak Śrīmad-Bhāgavatam i Bhagavad-gītā, albo można je otrzymać od bona fide mistrza duchowego. Ponieważ mistrz duchowy jest reprezentantem Najwyższego Pana, jego wskazówki są bezpośrednio wskazówkami Najwyższego Pana. Mistrz duchowy, osoby święte i pisma święte nauczają w ten sam sposób. Nie ma sprzeczności pomiędzy tymi trzema źródłami. Wszelkie czynności spełniane pod takim kierunkiem wolne są od skutków pobożnego czy bezbożnego postępowania w tym materialnym świecie. Transcendentalną postawą wielbiciela w wypełnianiu jego czynności jest wyrzeczenie, i to nazywa się sannyāsą. Jak oznajmia pierwszy werset Szóstego Rozdziału Bhagavad-gīty: prawdziwym sannyāsīnem i yogīnem jest każdy, kto postępuje według wskazówek Najwyższego Pana i nie szuka schronienia w owocach swoich czynów (anāśritaḥ karma-phalam), nie zaś ten, kto przywdziewa szatę sannyāsīna czy pozuje na yogīna.

Svako je djelo, učinjeno po Kṛṣṇinu nalogu, transcendentalno i ne može biti okaljano materijalnim posljedicama, koje mogu biti povoljne ili nepovoljne. Shvaćanje da u materijalnom svijetu postoje povoljne i nepovoljne stvari manje ili više je tlapnja uma, jer u materijalnom svijetu ništa nije povoljno. Sve je nepovoljno, jer je sama materijalna priroda nepovoljna. Mi samo zamišljamo da je povoljna. Prava povoljnost ovisi o djelatnostima koje se vrše s potpunom predanošću, u duhu služenja u svjesnosti Kṛṣṇe. Stoga, ako želimo da naše djelatnosti budu povoljne, trebamo djelovati po uputama Svevišnjega Gospodina. Takve upute možemo naći u vjerodostojnim spisima kao što su Śrīmad-Bhāgavatam i Bhagavad-gītā ili ih možemo primiti od vjerodostojna duhovnog učitelja. Duhovni je učitelj predstavnik Svevišnjega Gospodina i stoga su njegove upute neposredno upute Svevišnjega Gospodina. Duhovni učitelj, svete osobe i spisi naučavaju isto. Između tih triju izvora ne postoji proturječje. Sve što učinimo po njihovoj naredbi oslobođeno je posljedica pobožnih i bezbožnih djela materijalnog svijeta. Bhakta uvijek djeluje u transcendentalnom duhu odricanja i to se naziva sannyāsa. Kao što je rečeno u prvom stihu šestoga poglavlja Bhagavad-gīte, onaj tko postupa iz dužnosti, jer mu je to naredio Svevišnji Gospodin, i tko ne traži utočište u plodovima svojih djela (anāśritaḥ karma-phalam) pravi je sannyāsī. Pravi je sannyāsī ili yogī onaj tko djeluje po nalogu Svevišnjega Gospodina, a ne onaj tko se odijeva kao sannyāsī ili izigrava yogīja.