TEXT 10

Tekst

yogī yuñjīta satatam
ātmānaṁ rahasi sthitaḥ
ekākī yata-cittātmā
nirāśīr aparigrahaḥ

Synoniemen

Synonyms

yogī — een transcendentalist; yuñjīta — moet zich op Kṛṣṇa-bewustzijn concentreren; satatam — onophoudelijk; ātmānam — zichzelf (met zijn lichaam, geest en zelf); rahasi — op een afgezonderde plaats; sthitaḥ — zich bevindend; ekākī — alleen; yata-citta-ātmā — altijd zorgvuldig zijn geest beheersend; nirāśīḥ — zonder tot iets anders aangetrokken te worden; aparigrahaḥ — vrij van het gevoel iets te bezitten.

yogī — en transcendentalist; yuñjīta — må koncentrere sig i Kṛṣṇa-bevidsthed; satatam — konstant; ātmānam — sig selv (med krop, sind og selv); rahasi — på et afsides beliggende sted; sthitaḥ — opholde sig; ekākī — alene; yata-citta-ātmā — altid forsigtigt til mode; nirāśīḥ — uden at blive tiltrukket af noget andet; aparigrahaḥ — fri for følelsen af ejerskab.

Vertaling

Translation

De transcendentalist moet zijn lichaam, geest en zelf altijd gebruiken in relatie met de Allerhoogste. Hij moet alleen en op een afgezonderde plaats leven en voortdurend zorgvuldig zijn geest beheersen. Hij moet vrij zijn van verlangens en van het idee iets te bezitten.

En transcendentalist skal altid engagere sin krop, sit sind og sit selv i forhold til den Højeste. Han bør opholde sig på et tilbagetrukket sted og altid omhyggeligt beherske sindet. Han skal være fri for begær og besiddertrang.

Betekenisverklaring

Purport

Iemand kan zich op verschillende niveaus bewust zijn van Kṛṣṇa, namelijk Kṛṣṇa als Brahman, Paramātmā en de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods. In het kort betekent Kṛṣṇa-bewustzijn dat iemand altijd transcendentale liefdedienst aan de Heer bewijst. Maar zij die gehecht zijn aan het onpersoonlijk Brahman of de gelokaliseerde Superziel zijn ook gedeeltelijk Kṛṣṇa-bewust, omdat het onpersoonlijk Brahman de spirituele uitstraling van Kṛṣṇa is en de Superziel de alomtegenwoordige deelexpansie van Kṛṣṇa. Op die manier zijn de impersonalisten en zij die mediteren ook indirect Kṛṣṇa-bewust. Een persoon die direct Kṛṣṇa-bewust is, is de allerhoogste transcendentalist, omdat zo’n toegewijde weet wat er met Brahman en Paramātmā bedoeld wordt. Zijn kennis van de Absolute Waarheid is perfect, terwijl de impersonalist en de mediterende yogī niet volmaakt Kṛṣṇa-bewust zijn. Ondanks dat krijgen ze hier allemaal de instructie voortdurend bezig te zijn met hun bepaalde activiteiten, zodat ze vroeg of laat tot de hoogste perfectie zullen komen.

FORKLARING: Kṛṣṇa erkendes i forskellige grader som Brahman, Paramātmā og Guddommens Højeste Personlighed. Kṛṣṇa-bevidsthed betyder kort og godt altid at være engageret i Herrens transcendentale kærlighedstjeneste. Men de, der er knyttet til den upersonlige Brahman eller den lokaliserede Oversjæl, er også delvist Kṛṣṇa-bevidste, for den upersonlige Brahman er Kṛṣṇas åndelige stråleglans, og Oversjælen er Kṛṣṇas altgennemtrængende delvise ekspansion. Derfor er upersonalisten og meditatøren også indirekte Kṛṣṇa-bevidste. En direkte Kṛṣṇa-bevidst person er den bedste transcendentalist, for sådan en hengiven ved, hvad der menes med Brahman og Paramātmā. Hans viden om den Absolutte Sandhed er fuldendt, hvorimod upersonalisten og den mediterende yogī er ufuldstændigt Kṛṣṇa-bevidste.

De eerste taak van een transcendentalist is om zijn geest altijd gericht te houden op Kṛṣṇa. Men moet altijd aan Kṛṣṇa denken en Hem geen moment vergeten. De concentratie van de geest op de Allerhoogste wordt samādhi of de toestand van diepe meditatie genoemd. Om de geest te kunnen concentreren moet iemand altijd in afzondering blijven en verstoring door externe objecten vermijden. Hij moet zeer zorgvuldig zijn in het aanvaarden van gunstige voorwaarden die zijn bewustwording beïnvloeden en in het verwerpen van ongunstige. Daarnaast moet hij volkomen vastberaden zijn niet te hunkeren naar onnodige materiële dingen die hem verstrikken door een besef van eigendom. Aan al deze voorzorgsmaatregelen wordt perfect voldaan wanneer iemand direct Kṛṣṇa-bewustzijn beoefent, omdat direct Kṛṣṇa-bewustzijn zelfverloochening betekent, wat de kans op materiële bezitsdrang zeer klein maakt. Śrīla Rūpa Gosvāmī karakteriseert Kṛṣṇa-bewustzijn als volgt:

Ikke desto mindre får de her alle besked på at være konstant engagerede i deres respektive bestræbelser, så de før eller siden kan komme til den højeste perfektion. Transcendentalistens første opgave er hele tiden at holde sit sind fokuseret på Kṛṣṇa. Man skal altid tænke på Kṛṣṇa og aldrig et øjeblik glemme Ham. At koncentrere sindet på den Højeste kaldes samādhi eller trance. For at koncentrere sindet må man altid holde sig for sig selv og undgå forstyrrelser fra ydre objekter. Man skal være omhyggelig med at acceptere fordelagtige omstændigheder og undgå ufordelagtige omstændigheder, der kan påvirke éns erkendelse. Og med fuldstændig beslutsomhed må man holde op med at længes efter unødvendige materielle ting, der indvikler én i ejerfornemmelser.

anāsaktasya viṣayān, yathārham upayuñjataḥ
nirbandhaḥ kṛṣṇa-sambandhe, yuktaṁ vairāgyam ucyate

prāpañcikatayā buddhyā
hari-sambandhi-vastunaḥ
mumukṣubhiḥ parityāgo
vairāgyaṁ phalgu kathyate

‘Wanneer iemand nergens aan gehecht is, maar tegelijkertijd alles aanvaardt wat in verband staat met Kṛṣṇa, dan is hij op de juiste manier verheven boven bezitsdrang. De onthechting van iemand die daarentegen alles verwerpt zonder te weten in wat voor relatie het met Kṛṣṇa staat, is niet zo compleet.’ (Bhakti-rasāmṛta-sindhu 1.2.255-256)

“Når man ikke er knyttet til noget, men samtidig accepterer alt i forhold til Kṛṣṇa, er man hævet over ejerfornemmelse på den rigtige måde. På den anden side er den, der forkaster alt uden at kende dets forhold til Kṛṣṇa, ikke lige så fuldstændig i sin forsagelse.”

Een Kṛṣṇa-bewust persoon weet heel goed dat alles eigendom van Kṛṣṇa is en daarom heeft hij nooit het idee dat hij persoonlijke eigendommen bezit. Voor zichzelf hunkert hij op die manier nergens naar. Hij weet dingen die gunstig zijn voor Kṛṣṇa-bewustzijn te aanvaarden en dingen die ongunstig zijn voor Kṛṣṇa-bewustzijn te verwerpen. Hij houdt zich altijd afzijdig van materiële dingen, omdat hij altijd transcendentaal is, en hij is altijd alleen, omdat hij niets te maken heeft met personen die niet Kṛṣṇa-bewust zijn. Daarom is een Kṛṣṇa-bewust persoon de perfecte yogī.

Som Kṛṣṇa-bevidst er man helt klar over, at alt tilhører Kṛṣṇa, og således er man fri for personlig ejerfornemmelse. Man længes ikke efter noget til sig selv. Man ved, hvordan man accepterer ting til fordel for Kṛṣṇa-bevidsthed, og hvordan man forkaster ting, der ikke er gavnlige for Kṛṣṇa-bevidsthed. Man er altid hævet over materielle ting, for man er hele tiden transcendental, og man er altid alene, for man har intet at gøre med personer, der ikke er Kṛṣṇa-bevidste. Derfor er en person i Kṛṣṇa-bevidsthed den perfekte yogī.