제43절
TEXT 43
원문
Tekst
라바떼 빠우르바-데히깜 labhate paurva-dehikam
야따떼 짜 따또 부야하 yatate ca tato bhūyaḥ
삼싣다우 꾸루-난다나 saṁsiddhau kuru-nandana
labhate paurva-dehikam
yatate ca tato bhūyaḥ
saṁsiddhau kuru-nandana
동의어
Synoniemen
따뜨라: 그에 따라, 땀: 그것, 붇디-삼요감: 의식의 부활, 라바떼: 얻다, 빠우르바-데히깜: 이전 육체로부터, 야따떼: 그는 노력하다, 짜: 또한: 따따하, 그다음에, 부야하: 다시, 삼싣다우: 완성을 위해, 꾸루-난다나: 오 꾸루의 아들이여.
tatra — daarop; tam — dat; buddhi-saṁyogam — herleving van bewustzijn; labhate — verkrijgt; paurva-dehikam — van het vorige lichaam; yatate — hij probeert; ca — ook; tataḥ — daarna; bhūyaḥ — opnieuw; saṁsiddhau — voor volmaaktheid; kuru-nandana — o afstammeling van Kuru.
번역
Vertaling
그러한 출생은 태어나는 즉시 전생의 신성한 의식을 회복하고, 다시 완전한 성공을 이루고자 더욱더 정진하게 하느니라, 오! 꾸루의 아들이여.
O zoon van Kuru, wanneer hij in zo’n familie wordt geboren, herwint hij het goddelijk bewustzijn van zijn vorige leven en probeert hij opnieuw vooruitgang te maken om zo tot volledige volmaaktheid te komen.
주석
Betekenisverklaring
바라따(Bharata) 왕이 명문 브라흐마나의 가문에 다시 태어난 것은 이전의 초월적 의식을 회복함을 보여준 좋은 출생의 전형적인 예이다. 바라따 왕은 이 세상의 황제였고, 그의 시대 이후, 이 지구는 데바들 사이에서 바라따-바르샤(Bhārata-varṣa)로 알려졌다. 그 이전에는 일라브리따-바르샤(Ilāvṛta-varṣa)로 알려졌었다. 이 황제는 이른 나이에 영적 완성을 위해 은퇴했지만 성공하지 못했다. 다음 생에 그는 명문 브라흐마나 가문에 태어났고, 항상 외딴곳에 거주하며, 누구와도 대화하지 않았기 때문에 자다 바라따(Jaḍa Bharata)로 통했다. 나중에 라후가나(Rahūgaṇa) 왕을 통해 그가 위대한 초월주의자라는 것이 밝혀졌다. 그의 삶을 통해 초월적 노력, 즉 요가 수행은 절대 헛되지 않다는 것을 알 수 있다. 주의 은총으로 초월주의자는 완벽한 끄리쉬나 의식의 완성을 위해 계속된 기회를 부여받는다.
Koning Bharata, van wie de derde geboorte plaatshad in de familie van een goede brāhmaṇa, is een voorbeeld van iemand die door een goede geboorte zijn transcendentale bewustzijn van vroeger weer kon opwekken. Koning Bharata was de keizer van de wereld en vanaf de tijd dat hij leefde, staat deze planeet onder de halfgoden bekend als Bhārata-varṣa. Eerder had ze bekendgestaan als Ilāvṛta-varṣa. Op jonge leeftijd trok de keizer zich terug om zich spiritueel te vervolmaken, maar hij slaagde daar niet in. Zijn volgende geboorte vond plaats in de familie van een goede brāhmaṇa en hij stond bekend als Jaḍa Bharata, omdat hij zich altijd afzonderde en met niemand sprak. Later werd hij door koning Rahūgaṇa herkend als een groot transcendentalist. Uit zijn leven blijkt dat transcendentale inspanningen of het beoefenen van yoga nooit verloren gaan. Door de genade van de Heer krijgt de transcendentalist herhaaldelijk de kans om perfect Kṛṣṇa-bewust te worden.